SM Tb 63T
SM Tb 63T – austro-węgierski torpedowiec z początku XX wieku i okresu I wojny światowej, czternasta jednostka typu Kaiman. Do 1913 roku nosił nazwę Greif, od roku 1917 sam numer 63 (skrót przed numerem SM Tb oznaczał Seiner Majestät Torpedoboot – torpedowiec Jego Cesarskiej Mości).
 Torpedowce typu Kaiman w Poli, 1912 r. - szósty „Greif” | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
styczeń 1907[1] |
| Wodowanie | |
 K.u.K. Kriegsmarine
| |
| Nazwa |
Greif → 63T → 63 |
| Wejście do służby |
20 marca 1909[1] |
| Los okrętu |
złomowany po 1920 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 210 t |
| Długość |
pełna: 56,9 m |
| Szerokość |
5,4 m |
| Zanurzenie |
1,4 m |
| Napęd | |
| 2 kotły parowe 1 maszyna parowa o mocy indykowanej 3000 KM | |
| Prędkość |
26,2 węzła |
| Uzbrojenie | |
| 4 x armata okrętowa 47 mm L/33 1 x karabin maszynowy 8 mm (od 1915 roku) 3 x wyrzutnia torpedowa kal. 450 mm | |
| Załoga |
38 |
Historia edytuj
Stępkę pod budowę okrętu położono w stoczni STT w styczniu 1907 roku, kadłub wodowano 8 lipca tego roku, a okręt oddano do służby 20 marca 1909 roku[1]. Wraz z budowanym równolegle „Drache” stanowiły ostatnie torpedowce tego typu zbudowane w Trieście. Początkowo nosił nazwę „Greif” (gryf), lecz od 1 stycznia 1914 roku zastąpiono ją przez alfanumeryczne oznaczenie 63 T („T” oznaczało, że okręt zbudowano w Trieście)[1]. Rozkazem z 21 maja 1917 roku z oznaczenia torpedowca usunięto ostatnią literę i do końca wojny nosił on tylko numer 63.
Okręt brał udział w I wojnie światowej. W dniu 20 grudnia 1914 roku brał udział w zatopieniu w Poli francuskiego okrętu podwodnego „Curie”[2].
Po wojnie okręt w ramach podziału floty Austro-Węgier przekazano Wielkiej Brytanii, która sprzedała go w 1920 roku włoskiej stoczni złomowej[3].
Opis edytuj
Tb 63 wyposażony był w dwa kotły parowe typu Yarrow. Współpracowały one z jedną pionową maszyną parową potrójnego rozprężania. Okręt uzbrojony był w cztery armaty kalibru 47 mm L/33 oraz trzy wyrzutnie torped kalibru 450 mm. W 1915 roku uzbrojenie wzmocniono pojedynczym karabinem maszynowym Schwarzlose 8 mm[3].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985, s. 339. ISBN 978-0-87021-907-8. (ang.).
- René Greger: Austro-Hungarian Warships of World War I. Londyn, 1976. ISBN 0-7110-0623-7. (ang.)