Paul-Pierre Roux (także: Paul Roux, ps. Saint-Pol-Roux, zw. także Saint-Pol-le-Magnifique; ur. 15 stycznia 1861 w Marsylii, Francja; zm. 18 października 1940 w Breście, Francja) − francuski pisarz i poeta; przedstawiciel symbolizmu, uważany za jednego z prekursorów nadrealizmu. Mistrz i wynalazca nowych form obrazowania poetyckiego. Także dramatopisarz i twórca operowy (pisał m.in. libretta).

Paul-Pierre Roux
Saint-Pol-Roux
Ilustracja
Saint-Pol-Roux, 1937.
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1861
Marsylia (Francja)

Data i miejsce śmierci

18 października 1940
Brest (Francja)

Urodzony na południu Francji, w Marsylii, w rodzinie należącej do klasy średniej (ojciec był przemysłowcem). Młodość spędził w Paryżu. Po początkowych niepowodzeniach, niezrozumiany i poddany ostracyzmowi przeniósł się na prowincję, do Bretanii, gdzie mieszkał do śmierci.

Saint-Pol-Rouxa uważa się za archetyp "zapomnianego poety". Początkowo użył on tego tytułu w swojej dedykacji do zbioru wierszy André Bretona pt. Światło ziemi (fr. Clair de terre), pisząc: tym, którzy znajdują ogromną przyjemność z bycia zapomnianymi[1].

Ważniejsze prace

edytuj
 
Saint-Pol-Roux (ok. 1898) - portret autorstwa Félixa Vallottona.
  • Le bouc émissaire (1886)
  • Les reposoirs de la procession (cz. 1-3, 1893-1907) - zbiory wierszy
  • La dame à la faulx (1899) - dramat poetycki
  • La rose et les épines du chemin (1901)
  • De la colombe au corbeau par le paon (1904)
  • Les féeries intérieures (1907)

Bibliografia

edytuj
  • Louis Aragon (1945). Saint-Pol-Roux ou l'espoir. Brest: Seghers. (fr.)
  • Auguste Bergot (1947). Le Solitaire de Camaret. Brest: Poésia. str. 158. (fr.)
  • Auguste Bergot (1950). Épaves du Magnifique. Brest: Poésia. str. 96. (fr.)
  • Théophile Briant (1951). Saint-Pol-Roux. Paris. (fr.)
  • Paul Pelleau (1946). Saint-Pol-Roux, le crucifié. Paris: Éd. du fleuve. str. 206. (fr.)

Przypisy

edytuj
  1. "ceux qui comme lui s'offrent le magnifique plaisir de se faire oublier (sic)" (fr.)

Linki zewnętrzne

edytuj