Salvador Luria

mikrobiolog amerykański pochodzenia włoskiego, noblista

Salvador Edward Luria (ur. 13 sierpnia 1912 roku w Turynie, Włochy, zm. 6 lutego 1991 w Lexington, Massachusetts, Stany Zjednoczone) – mikrobiolog amerykański pochodzenia włoskiego, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w roku 1969 za odkrycie budowy genetycznej i mechanizmu replikacji wirusów[1][2].

Salvador Luria (1912-1991)

W latach 1943–1950 profesor Indiana University. W styczniu 1947 roku uzyskał obywatelstwo Stanów Zjednoczonych. Następnie w latach 1950–1959 University of Illinois w Urbana-Champaign, a od 1959 roku Massachusetts Institute of Technology w Cambridge. Członek m.in. Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie[2].

Prowadził badania nad wirusami. Na podstawie obrazu uzyskanego w mikroskopie elektronowym opisał budowę bakteriofagów i odkrył ich zdolność do tworzenia replik mutacyjnych. W 1969 roku otrzymał Nagrodę Nobla, wspólnie z Alfredem Hersheyem i Maksem Delbrückiem[1].

Zmarł w wieku 79 lat[2].

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b Medicine 1969 (ang.). [dostęp 2009-10-27].
  2. ↑ a b c Salvador E. Luria – Biography (ang.). [dostęp 2009-10-27].

BibliografiaEdytuj

  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Salvador_Luria&oldid=59508070”