Scylaren (ang. scillaren) – lek nasercowy otrzymywany z cebuli morskiej, zawierającej glikozydy o silnym działaniu pobudzającym pracę mięśnia sercowego (inotropowo dodatnim), z których najważniejszym jest scylaren. Poza bezpośrednim wpływem na akcję serca scylaren oddziałuje podobnie również na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego oraz macicy, a także moczopędnie na pracę nerek. Scylaren stosowany jest przy ostrej niewydolności układu krążenia. Często zastępuje się nim leki otrzymywane z naparstnicy – jest delikatniejszy w działaniu, które następuje znacznie szybciej po podaniu, choć jest krótkotrwałe. Scyalren nie jest kumulowany w organizmie.

Scylaren
Scylaren A
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C36H52O13

Masa molowa

692,79 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

124-99-2 (scylaren A)
1393-22-2 (scylaren B)

PubChem

222156 (scylaren A)


Bibliografia

edytuj