Serafinów

wieś w województwie wielkopolskim

Serafinówwieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Koźmin Wielkopolski.

Artykuł

51°49'13.43"N 17°20'32.28"E

- błąd

0 m

WD

51°49'22"N, 17°21'6"E

- błąd

2007 m

Odległość

316 m

Serafinów
wieś
Ilustracja
Kościół św. Rozalii w Serafinowie
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

krotoszyński

Gmina

Koźmin Wielkopolski

Strefa numeracyjna

62

Kod pocztowy

63-720[1]

Tablice rejestracyjne

PKR

SIMC

0200785

Położenie na mapie gminy Koźmin Wielkopolski
Mapa konturowa gminy Koźmin Wielkopolski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Serafinów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Serafinów”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Serafinów”
Położenie na mapie powiatu krotoszyńskiego
Mapa konturowa powiatu krotoszyńskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Serafinów”
Ziemia51°49′13,43″N 17°20′32,28″E/51,820397 17,342300

Wieś powstała w XVI w. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoszyn w rejencji poznańskiej[2]. Folwark Serafinów należał do okręgu koźmińskiego tego powiatu i stanowił część majątku Gościejewo, którego właścicielem była wówczas Józefina Ożegalska[2]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 21 mieszkańców, którzy zamieszkiwali dwa dymy (domostwa)[2].

Stoi tu niewielki, drewniany kościół pw. św. Rozalii zbudowany z ofiar mieszkańców Mokronosa w latach 1707-1708 podczas epidemii morowego powietrza. Wyposażenie wnętrza stanowią trzy ołtarze z I poł. XVIII w. Główny utrzymany jest w stylu barokowym z obrazami św. Rozalii i św. Katarzyny oraz boczne: manierystyczny pw. św. Franciszka z Asyżu i barokowy pw. Matki Boskiej. W tym ostatnim znajdują się dwa koliste obrazy z wyobrażeniami patronki kościoła, pochodzące z I poł. XVII w. Uwagę zwraca również manierystyczna ambona z I poł. XVII w. z malowanymi postaciami ewangelistów, barokowo-ludowy krucyfiks na belce tęczowej oraz drzwi z XVII-wiecznymi okuciami i zamkiem.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

W sąsiedztwie kościółka w niewielkim parku znajduje się dawna plebania, zamieniona na przełomie XIX i XX w. na dworek.

Przypisy Edytuj

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1151 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  2. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Jan Nepomucen Bobrowicz, Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 247.