Serafinów
Serafinów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Koźmin Wielkopolski.
| Artykuł |
51°49'13.43"N 17°20'32.28"E |
|---|---|
| - błąd |
0 m |
| WD |
51°49'22"N, 17°21'6"E |
| - błąd |
2007 m |
| Odległość |
316 m |
| wieś | |
 Kościół św. Rozalii w Serafinowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
62 |
| Kod pocztowy |
63-720[1] |
| Tablice rejestracyjne |
PKR |
| SIMC |
0200785 |
Położenie na mapie gminy Koźmin Wielkopolski  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krotoszyńskiego  | |
 51°49′13,43″N 17°20′32,28″E/51,820397 17,342300
| |
Wieś powstała w XVI w. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoszyn w rejencji poznańskiej[2]. Folwark Serafinów należał do okręgu koźmińskiego tego powiatu i stanowił część majątku Gościejewo, którego właścicielem była wówczas Józefina Ożegalska[2]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 21 mieszkańców, którzy zamieszkiwali dwa dymy (domostwa)[2].
Stoi tu niewielki, drewniany kościół pw. św. Rozalii zbudowany z ofiar mieszkańców Mokronosa w latach 1707-1708 podczas epidemii morowego powietrza. Wyposażenie wnętrza stanowią trzy ołtarze z I poł. XVIII w. Główny utrzymany jest w stylu barokowym z obrazami św. Rozalii i św. Katarzyny oraz boczne: manierystyczny pw. św. Franciszka z Asyżu i barokowy pw. Matki Boskiej. W tym ostatnim znajdują się dwa koliste obrazy z wyobrażeniami patronki kościoła, pochodzące z I poł. XVII w. Uwagę zwraca również manierystyczna ambona z I poł. XVII w. z malowanymi postaciami ewangelistów, barokowo-ludowy krucyfiks na belce tęczowej oraz drzwi z XVII-wiecznymi okuciami i zamkiem.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
W sąsiedztwie kościółka w niewielkim parku znajduje się dawna plebania, zamieniona na przełomie XIX i XX w. na dworek.
Przypisy Edytuj
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1151 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Jan Nepomucen Bobrowicz, Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 247.