Wikipedia

Serhij Szerabokow

piłkarz

Serhij Ołeksijowycz Szerabokow (ukr. Сергій Олексійович Шерабоков, ros. Сергей Алексеевич Шерабоков, Siergiej Aleksiejewicz Szerabokow; ur. 15 maja 1972 w Sewastopolu) – ukraiński piłkarz rosyjskiego pochodzenia występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika, działacz i agent piłkarski.

Serhij Szerabokow
Сергій Шерабоков
Pełne imię i nazwisko

Serhij Ołeksijowycz Szerabokow

Data i miejsce urodzenia

15 maja 1972
Sewastopol

Wzrost

186 cm

Pozycja

środkowy obrońca, defensywny pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1978–1989 Wiktorija Sewastopol
1990–1991 SKCzF Sewastopol
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991 Czajka Sewastopol 15 (0)
1991 Tawrija Symferopol 0 (0)
1992–1993 Czajka Sewastopol 52 (8)
1993 → Tawrija Symferopol (wyp.) 2 (0)
1993–1995 Kremiń Krzemieńczuk 23 (2)
1994 → Systema-Boreks Borodzianka (wyp.) 4 (0)
1995 → Skify-LAZ Lwów (wyp.) 8 (0)
1996 Polonia Warszawa 26 (2)
1997 Slovan Bratysława 6 (0)
1998 Sokoł Saratów 1 (0)
1998 → Sokoł-D Saratów 26 (2)
1998 Torpedo Włodzimierz 2 (0)
2000 Dinamo Biełorieczensk
2001–2002 PFK Daugava 14 (0)
2003 FK Jūrmala 22 (6)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 6 lat w szkółce piłkarskiej Wiktorija Sewastopol z rodzinnego Sewastopola[1][2]. Podczas odbywania służby wojskowej we Flocie Czarnomorskiej grał w klubie SKCzF Sewastopol, z którym zwyciężył w 1990 roku w rozgrywkach o Puchar Sił Zbrojnych ZSRR[1][2]. W końcowym okresie pobytu w armii rozpoczął karierę na poziomie seniorskim w Czajce Sewastopol, z którą występował przez pół roku we Wtorajej Lidze ZSRR. Wiosną 1991 roku był zawodnikiem Tawriji Symferopol, gdzie zaliczył jedno spotkanie w Pucharze ZSRR. Po odłączeniu się Ukrainy od ZSRR grał w Czajce Sewastopol, z którą rywalizował w Perszej Lidze (1992) oraz Druhiej Lidze (1992/93). Wiosną 1993 roku został na krótki okres wypożyczony do mistrza kraju Tawriji Symferopol, gdzie rozegrał 2 spotkania na poziomie Wyszczej Lihi[1][2]. Zadebiutował w niej 28 marca 1993 w wygranym 1:0 meczu przeciwko Bukowynie Czerniowce[3]. Przed Mistrzostwami Europy 1992 wystąpił on w barwach Tawriji w sparingu przeciwko ZSRR, wygranym 1:0[1][4]. Było to ostatnie w historii spotkanie rozegrane przez tę reprezentację, tuż przed przekształceniem we Wspólnotę Niepodległych Państw[1].

We wrześniu 1993 roku Szerabokow został piłkarzem Kreminia Krzemieńczuk prowadzonego przez Borisa Strielcowa, gdzie pełnił rolę podstawowego środkowego obrońcy[1]. W sezonie 1994/95, po przyjściu do klubu trenera Jewhena Rudakowa, stał się zawodnikiem rezerwowym i był wypożyczany do trzecioligowych zespołów Systema-Boreks Borodzianka oraz Skify-LAZ Lwów[1]. Latem 1995 roku odszedł z Kreminia i przez pół roku pozostawał bez pracodawcy, trenując w tym czasie jedynie przez miesiąc z Karpatami Lwów[1]. Pod koniec 1995 roku podpisał roczny kontrakt z Polonią Warszawa, prowadzoną przez Stefana Majewskiego (II liga)[2][5]. Po sezonie 1995/96 wywalczył z tym zespołem awans do I ligi[5][6]. Zadebiutował w niej 3 sierpnia 1996 w zremisowanym 0:0 meczu przeciwko Wiśle Kraków. W rundzie jesiennej sezonu 1996/97 zanotował w polskiej ekstraklasie 11 występów, po czym odszedł do mistrza Słowacji Slovana Bratysława[2][5]. Z klubem tym zdobył Puchar Słowacji 1996/97, po pokonaniu w meczu finałowym 1:0 Tatrana Preszów[1][7]. Na zakończenie sezonu 1996/97 Slovan, który uznawany był za faworyta do tytułu mistrzowskiego, zajął w tabeli 3. miejsce. Konsekwencją tego była dymisja części zarządu, zwolnienie trenera Dušana Galisa oraz odsunięcie od składu części piłkarzy, w tym Szerabokowa[2][5]. Wkrótce po tym otrzymał on ofertę gry w Zenicie Petersburg, który jednak nie był w stanie uiścić kwoty odstępnego[1][2].

Po wygaśnięciu kontraktu ze Slovanem przeniósł się jako wolny agent do Sokoła Saratów[8]. Zanotował w barwach tego klubu jeden występ na poziomie Pierwego Diwizionu, większość rundy wiosennej sezonu 1998 spędzając w drużynie rezerw (LFL). Latem 1998 roku odszedł do Torpedo Włodzimierz (Pierwyj Diwizion)[2]. Krótko po przybyciu do klubu doznał zerwania ścięgna Achillesa, po którym zmuszony był zawiesić karierę na okres półtora roku[2]. W 2000 roku grał w amatorskim zespole Dinamo Biełorieczensk[2]. W latach 2001–2002 występował na poziomie Virslīgi jako zawodnik PFK Daugava, w barwach której zaliczył 14 spotkań[2]. W sezonie 2003 był graczem FK Jūrmala, z którą wygrał rozgrywki 1. līgi[2][9]. W wyniku komplikacji zdrowotnych wkrótce po tym zakończył karierę[2].

Działacz sportowy

edytuj

Po zakończeniu kariery zawodniczej współpracował jako konsultant ds. rynku transferowego z Odrą Wodzisław Śląski i Polonią Warszawa[10]. W latach 2009–2014 pracował w dziale selekcji i zarządzania klubu FK Sewastopol[2][10]. W 2011 roku uzyskał licencję agenta piłkarskiego FIFA[10]. W latach 2014–2015 był dyrektorem sportowym SKCzF Sewastopol[10]. Po aneksji Krymu przez Rosję zaangażował się w utworzenie Krymskiego Futbolnego Sojuza, gdzie zasiadał w latach 2015–2016 w prezydium jako szef Komitetu ds. Statusu i Transferów Piłkarzy[10][11]. W 2016 roku pełnił funkcję dyrektora sportowego klubu Kubań Krasnodar[2][10]. W 2017 roku rozpoczął pracę jako dyrektor generalny Okeanu Kercz (Krymska Priemjer-Liga)[10][12].

Sukcesy

edytuj
Slovan Bratysława

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g h i j Сергей Шерабоков: «Где бы я ни жил, за какой бы клуб не выступал, семья всегда была со мной». fcsevastopol.ru. [dostęp 2020-05-01]. (ros.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Шерабоков Сергей. Футбол моего города. dyfls.ru. [dostęp 2020-04-16]. (ros.).
  3. ↑ Таврия Симферополь 1:0 Буковина Черновцы. tavriya-history.ru. [dostęp 2020-05-02]. (ros.).
  4. ↑ Экскурсия по истории крымского футбола. Часть 12. rffk-roo.ru. [dostęp 2020-04-16]. (ros.).
  5. ↑ a b c d Szerabokow Siergiej. stranieriksp.blogspot.com. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  6. ↑ Poland - Druga liga (2nd division) - History, part 5 - 1989/90-1998/99. mogiel.net. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  7. ↑ Slovakia 1996/97. rsssf.com. [dostęp 2015-01-03]. (ang.).
  8. ↑ 22 клуба первого дивизиона заявили 548 игроков. sport-express.ru. [dostęp 2020-04-16]. (ros.).
  9. ↑ Latvia 2003. rsssf.com. [dostęp 2020-05-02]. (ang.).
  10. ↑ a b c d e f g В футбольном клубе «Океан» сменили гендиректора. ankerch-crimea. [dostęp 2020-05-02]. (ros.).
  11. ↑ Президиум КФС собрался в Севастополе. fcsevastopol.ru. [dostęp 2020-05-01]. (ros.).
  12. ↑ Керченский "Океан" будет готовиться к новому сезону дома. crimeansport.ru. [dostęp 2020-05-02]. (ros.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Serhij_Szerabokow&oldid=72511742”