Siemens-Schuckert E.III
Siemens-Schuckert E.III – niemiecki jednopłatowy jednoosobowy samolot myśliwski z I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Siemens-Schuckertwerke GmbH. Wyprodukowana w małej serii maszyna trafiła do służby w Luftstreitkräfte w końcu 1916 roku i używana była głównie do szkolenia.
 Poprzednik myśliwca Siemens-Schuckert E.III – Siemens-Schuckert E.I | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1916 |
| Lata produkcji |
1916 |
| Liczba egz. |
6 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10 m |
| Długość |
7,1 m |
| Wysokość |
2,8 m |
| Powierzchnia nośna |
16 m² |
| Masa | |
| Własna |
478 kg |
| Startowa |
678 kg |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 km kal. 7,92 mm | |
| Użytkownicy | |
| Luftstreitkräfte | |
Historia
edytujPo zbudowaniu przez wytwórnię Siemens-Schuckertwerke GmbH niewielkiej serii myśliwców Siemens-Schuckert E.I, w kwietniu 1916 roku Idflieg złożyło zamówienie na ulepszoną wersję maszyny o oznaczeniu Siemens-Schuckert E.III[1][2]. Do budowy E.III zaadaptowano kadłub i skrzydła E.I, zmieniając jedynie napęd na silnik rotacyjny Oberursel U.I o mocy 75 kW (100 KM)[1][3]. Identycznie jak poprzednik, E.III uzbrojony był w pojedynczy, stały zsynchronizowany karabin maszynowy LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[1][4]. W 1916 roku zbudowano sześć egzemplarzy seryjnych E.III, które otrzymały numery ewidencyjne od 620/16 do 625/16[5].
Rozwinięciem E.III miał być Siemens-Schuckert E.IV, wyposażony w kadłub o przekroju okrągłym, jednak pozostał na etapie projektu[1][2].
Użycie
edytujPierwszy egzemplarz myśliwca Siemens-Schuckert E.III o numerze 620/16 został przekazany Luftstreitkräfte 9 września 1916 roku, trafiając do armijnego parku lotniczego nr 8 (niem. Armeeflugpark 8)[6]. Pozostałe pięć maszyn (621/16 – 625/16) zostało przekazanych w grudniu 1916 roku i trafiło do I wojskowej szkoły lotniczej w Kolonii (niem. Kampfeinsitzerschule I, Köln)[6].
Opis konstrukcji i dane techniczne
edytujSiemens-Schuckert E.III był jednosilnikowym, jednoosobowym jednopłatem myśliwskim[1][6]. Długość samolotu wynosiła 7,1 metra, a jego wysokość 2,8 metra[6]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 10 metrów, a powierzchnia nośna 16 m²[6]. Masa własna wynosiła 478 kg, zaś masa całkowita (startowa) 678 kg[1][6].
Napęd stanowił chłodzony powietrzem 9-cylindrowy rotacyjny silnik gwiazdowy Oberursel U.I o mocy 75 kW (100 KM)[1][6]. Myśliwiec uzbrojony był w pojedynczy stały zsynchronizowany karabin maszynowy LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[1][7].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h Green i Swanborough 1995 ↓, s. 529.
- ↑ a b Herris 2014 ↓, s. 55.
- ↑ Munson 1969 ↓, s. 160.
- ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 554.
- ↑ Herris 2014 ↓, s. 55–56.
- ↑ a b c d e f g Herris 2014 ↓, s. 56.
- ↑ Taylor 1989 ↓, s. 808.
Bibliografia
edytuj- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. New York: Doubleday & Company, Inc., 1970. ISBN 0-370-00103-6. (ang.).
- William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.).
- Jack Herris: Siemens-Schuckert Aircraft of WWI. T. 12. Aeronaut Books, 2014, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-23-0. (ang.).
- Jane’s Encyclopedia of Aviation. Michael J.H. Taylor (red.). London: Studio Editions, 1989. ISBN 1-85170-324-1. (ang.).
- Kenneth Munson: Aircraft of World War I. London: Ian Allan, 1969. ISBN 978-0385034715. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Sylwetka samolotu Siemens-Schuckert E.I (E.III) w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-14)]. (ros.).