Wikipedia

Mieczysław Maneli

Mieczysław Maneli (ur. 22 stycznia 1922 w Miechowie, zm. 9 kwietnia 1994 w Nowym Jorku) – polski prawnik, dyplomata, profesor Uniwersytetu Warszawskiego oraz The State University of New York z siedzibą w Albany.

Mieczysław Maneli
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1922
Miechów

Data i miejsce śmierci

9 kwietnia 1994
Nowy Jork

Zawód, zajęcie

prawnik, dyplomata

Narodowość

polska

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie inteligenckiej[1]. W okresie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie, należąc do Gwardii Ludowej. W maju 1943 został uwięziony i wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz (nr więźnia 129472), skąd uciekł w styczniu 1945[2].

Po wojnie pracował w Głównym Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, najpierw w Kielcach i w Katowicach, następnie, do 1950 jako kierownik wydziału w Warszawie. W 1949 ukończył studia prawnicze, następnie przez dwa lata był zatrudniony jako starszy asystent, a po roku adiunkt w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W 1950 został jednocześnie starszym asystentem na Wydziale Prawa UW, a następnie zastępcą profesora. W marcu 1954 w Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR obronił pracę kandydacką (doktorską) pt. Krytyka współczesnej katolickiej teorii państwa i prawa. W maju 1954 otrzymał tytuł naukowy docenta[1]. 24 stycznia 1955 został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[3]. W 1956 został powołany na stanowisko samodzielnego pracownika nauki w Katedrze Teorii Państwa i Prawa Wydziału Prawa UW, a w 1965 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1956−1963 był jednym z dwóch prodziekanów Wydziału, kierującym studium zaocznym.

W międzyczasie, w latach 1954−1955 był doradcą prawnym polskiego przedstawicielstwa przy Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru w Wietnamie (International Commission for Supervision and Control in Vietnam). Od roku 1963 przebywał w Hanoi, w latach 1963−1964 był kierownikiem, pełniąc rolę mediatora w konflikcie wietnamskim[2].

W lipcu 1968 został zwolniony z UW decyzją Ministra Szkolnictwa Wyższego podjętą za zgodą Prezesa Rady Ministrów. W tym samym roku wyemigrował do USA, gdzie został profesorem prawa i nauk politycznych w Queens College Uniwersytetu Miejskiego Nowego Jorku (City University of New York) oraz był przewodniczącym Rady Badań Etyki i Polityki Publicznej Queens College[2].

Był autorem wielu podręczników akademickich, prac z zakresu teorii państwa i prawa, historii doktryn politycznych i prawnych oraz nauk politycznych[1].

Zmarł 9 kwietnia 1994 w Nowym Jorku.

Publikacje (wybór) edytuj

  • Mieczysław Maneli: Historia doktryn polityczno-prawnych: starożytność, Warszawa: Uniwersytet Warszawski, Dział Wydawnictw, 1961.
  • Mieczysław Maneli: Historia doktryn polityczno-prawnych. Średniowiecze: tomizm, herezje, ruchy plebejskie Warszawa: Uniwersytet Warszawski. Dział Wydawnictw, 1959
  • Mieczysław Maneli: Historia doktryn polityczno-prawnych. T. 2, Czasy nowożytne wiek XVI-XVII Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968
  • Mieczysław Maneli: Historia doktryn polityczno-prawnych: wiek XIX–XX. Cz. 1, Kant – Hegel Warszawa: Uniwersytet Warszawski. Dział Wydawnictw, 1962
  • Mieczysław Maneli: Historia doktryn polityczno-prawnych: wiek XIX–XX. Cz. 2, Liberalizm, pozytywizm, szkoły: psychologiczna i socjologiczna Warszawa: Uniwersytet Warszawski, 1964.
  • Mieczysław Maneli: Historia doktryn polityczno-prawnych: wiek XVI–XVIII. Cz. 2, Bacon-Winstanley Warszawa: Uniwersytet Warszawski. Dział Wydawnictw, 1960.
  • Mieczysław Maneli: Historia doktryn polityczno-prawnych XIX wieku. Cz. 1 Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964
  • Mieczysław Maneli: Historia doktryn polityczno-prawnych XIX wieku. Cz. 2 Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1966
  • Mieczysław Maneli: O funkcjach państwa Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963
  • Mieczysław Maneli: Sztuka polityki Warszawa: „Iskry”, 1967
  • Mieczysław Maneli: War of the vanquished, translated from the Polish by Maria de Görgey New York [etc.]: Harper&Row, 1971.
  • Mieczysław Maneli: Juridical Positivism and Human Rights. New York: Hippocrene Books, Inc., 1981

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Hubert Izdebski: Mieczysław Maneli (1922−1994). W: Tendencje rozwojowe myśli politycznej i prawnej. Wrocław: Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, 2014, s. 73–78. ISBN 978-83-61370-54-3. [dostęp 2024-04-16].
  2. ↑ a b c Czesław Czapliński, PORTRET z HISTORIĄ Mieczysław Maneli [online], czczaplinski, 27 marca 2023 [dostęp 2024-04-15] (pol.).
  3. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 24 stycznia 1955 r. nr 0/221.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Maneli&oldid=73522140”