Inhibitory oksydazy ksantynowej: Różnice pomiędzy wersjami
nowe hasło |
(Brak różnic)
|
Wersja z 14:26, 21 cze 2014
Inhibitor oksydazy ksantynowej to każda substancja, która hamuje aktywność enzymatyczną oksydazy ksantynowej, enzymu zaangażowanego w metabolizm puryn. U ludzi, zahamowanie aktywności oksydazy ksantynowej wywołuje zmniejszenie wytwarzania kwasu moczowego, w związku z tym klika leków będących inhibitorami oksydazy ksantynowej jest stosowanym w leczeniu hiperurykemii i powiązanych z nią chorób, w tym dny moczanowej[1]. Inhibitory oksydazy ksantynowej są badane pod kątem stosowania w zespole poreperfuzyjnym.
Podział
Inhibitory oksydazy ksantynowej dzielą się na dwa rodzaje:
a) analogi puryn:
b) inne
- febuksostat[3]
- topiroksostat
- inozytole (kwas fitowy i mio-inozytol).
Roślinne inhibitory oksydazy ksantynowej
Doświadczalnie wykazano, że liczne produkty naturalne mogą hamować oksydazę ksantynową in vitro lub w organizmów modelowych (myszy, szczury). Istnieją trzy flawonoidy, które występują w wielu różnych owocach i warzywach: kemferol, mirycetyna i kwercetyna[4]. Bardziej ogólnie, oksydazę ksantynową hamują flawony i flawonole o płaskiej strukturze z grupą hydroksylową w pozycji 7[5]. Olejek eteryczny wyekstrahowany z Cinnamomum osmophloeum hamuje oksydazę ksantynową u myszy[6]. Naturalny surowiec propolis z wyselekcjonowanych źródeł hamuje oksydazę ksantynową u szczurów; konkretna substancja odpowiedzialna na hamowanie aktywności enzymu nie została zidentyfikowana, ponadto nieznana jest częstość występowania tego zjawiska[7]. Ekstrakt z liści rośliny Pistacia integerrima hamuje oksydazę ksantynową na poziomie, który potwierdza zasadność dalszych badań[8].
W medycynie ludowej drzewo paproci Cyathea spinulosa (dawniej Alsophila spinulosa) było stosowane w dnie moczanowej, jednakże należy podkreślić, że jej najaktywniejszy związek, kwas kawowy, jest jedynie słabym inhibitorem oksydazy ksantynowej[9].
- ↑ Pacher P, Nivorozhkin A, Szabó C. Therapeutic Effects of Xanthine Oxidase Inhibitors: Renaissance Half a Century after the Discovery of Allopurinol. . 58 (1), s. 87–114, marzec 2006. DOI: 10.1124/pr.58.1.6. PMID: 16507884. PMCID: PMC2233605.
- ↑ Iwanaga T, Kobayashi D, Hirayama M, Maeda T, Tamai I. Involvement of uric acid transporter in increased renal clearance of the xanthine oxidase inhibitor oxypurinol induced by a uricosuric agent, benzbromarone. . 33 (12), s. 1791–5, grudzień 2005. DOI: 10.1124/dmd.105.006056. PMID: 16135657.
- ↑ Becker MA, Schumacher HR, Wortmann RL i wsp.. Febuxostat, a novel nonpurine selective inhibitor of xanthine oxidase: a twenty-eight-day, multicenter, phase II, randomized, double-blind, placebo-controlled, dose-response clinical trial examining safety and efficacy in patients with gout. . 52 (3), s. 916–23, marzec 2005. DOI: 10.1002/art.20935. PMID: 15751090.
- ↑ Selloum L, Reichl S, Müller M, Sebihi L, Arnhold J. Effects of flavonols on the generation of superoxide anion radicals by xanthine oxidase and stimulated neutrophils. . 395 (1), s. 49–56, listopad 2001. DOI: 10.1006/abbi.2001.2562. PMID: 11673865.
- ↑ Nagao A, Seki M, Kobayashi H. Inhibition of xanthine oxidase by flavonoids. . 63 (10), s. 1787–90, październik 1999. DOI: 10.1271/bbb.63.1787. PMID: 10671036.
- ↑ Wang SY, Yang CW, Liao JW, Zhen WW, Chu FH, Chang ST. Essential oil from leaves of Cinnamomum osmophloeum acts as a xanthine oxidase inhibitor and reduces the serum uric acid levels in oxonate-induced mice. . 15 (11), s. 940, sierpień 2008. DOI: 10.1016/j.phymed.2008.06.002. PMID: 18693097.
- ↑ Yoshizumi K, Nishioka N, Tsuji T. [Xanthine oxidase inhibitory activity and hypouricemia effect of propolis in rats]. . 125 (3), s. 315–21, marzec 2005. DOI: 10.1248/yakushi.125.315. PMID: 15738631.
- ↑ Ahmad NS, Farman M, Najmi MH, Mian KB, Hasan A. Pharmacological basis for use of Pistacia integerrima leaves in hyperuricemia and gout. . 117 (3), s. 478–82, maj 2008. DOI: 10.1016/j.jep.2008.02.031. PMID: 18420362.
- ↑ Chiang HC, Lo YJ, Lu FJ. Xanthine oxidase inhibitors from the leaves of Alsophila spinulosa (Hook) Tryon. . 8 (1), s. 61–71, 1994. DOI: 10.3109/14756369409040777. PMID: 7539070.
