Wikipedia

Catarina Lindqvist

tenisistka szwedzka

Anna Catarina Lindqvist, zamężna Ryan (ur. 13 czerwca 1963 w Kristinehamn) – szwedzka tenisistka, półfinalistka Australian Open 1987 i Wimbledonu 1989 w grze pojedynczej, uczestniczka WTA Finals w grze pojedynczej (1985, 1986, 1987, 1989), reprezentantka Szwecji w Fed Cup, Pucharze Hopmana i na letnich igrzyskach olimpijskich (1988, 1992).

Catarina Lindqvist
Państwo

 Szwecja

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1963
Kristinehamn

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1983

Zakończenie kariery

1992

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

10 (15 kwietnia 1985)

Australian Open

SF (1987)

Roland Garros

4R (1986)

Wimbledon

SF (1989)

US Open

4R (1985–1987)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

29 (11 kwietnia 1988)

Australian Open

QF (1985, 1987)

Roland Garros

2R (1985, 1987, 1988, 1990)

Wimbledon

3R (1988)

US Open

QF (1985)

Kariera tenisowa edytuj

Kariera zawodowa praworęcznej Szwedki przypadła na lata 1983–1992. Pierwsze turniejowe zwycięstwo odniosła w 1984, pokonując w finale w StuttgarcieSteffi Graf. W 1985 była w finałach halowych międzynarodowych mistrzostw USA (przegrała z Haną Mandlíkovą) oraz w halowym turnieju w Filderstadt (porażka z Pam Shriver), a także pierwszym ćwierćfinale wielkoszlemowym (grudniowa edycja Australian Open, pokonała m.in. Shriver, przegrała z Kohde-Kilsch). Magazyn „World Tennis” uznał ją za zawodniczkę, która w 1985 poczyniła największe postępy.

Pierwszy półfinał wielkoszlemowy osiągnęła w Australian Open 1987. Rozstawiona z numerem 10, wyeliminowała wyżej notowane Manuelę Malejewą i Pam Shriver, a uległa dopiero Martinie Navrátilovej 3:6, 2:6. W 1989 była w półfinale Wimbledonu, tym razem jako zawodniczka nierozstawiona. Pokonała m.in. Natallę Zwierawą, Helenę Sukovą, w ćwierćfinale Rosalyn Nideffer. W półfinale ponownie musiała uznać wyższość Navrátilovej, tym razem ponosząc porażkę 6:7, 2:6. W ćwierćfinałach była ponadto na Wimbledonie w 1986 oraz w Australian Open w 1989. Cztery razy kwalifikowała się do turnieju WTA Finals. Ostatnie turniejowe zwycięstwo odniosła w 1991 w Oslo. Karierę zakończyła po US Open 1992 (przegrała w I rundzie z Sukovą). Zarobiła na korcie ponad milion dolarów. W deblu nie udało się jej wygrać turnieju, osiągnęła trzy finały WTA Tour.

Trenowana przez Brytyjczyka Johna Lloyda, poza wymienionymi wyżej miała na koncie zwycięstwa m.in. nad Wendy Turnbull, Claudią Kohde-Kilsch, Sylvią Haniką, Janą Novotną, Barbarą i Kathy Jordan, Ziną Garrison. Nie udało się jej natomiast nigdy pokonać dwóch wybitnych rywalek – Navrátilovej i Evert. W latach 1981–1992 reprezentowała kraj w Pucharze Federacji i miała m.in. udział w zwycięstwie nad USA w 1988 (pokonała wówczas Lori McNeil), kiedy Szwecja awansowała do ćwierćfinału rozgrywek. Swój ostatni reprezentacyjny mecz w 1992 przegrała z Polką Katarzyną Nowak 6:7, 7:6, 3:6, co stanowiło niespodziankę nie tylko ze względu na różnicę w rankingu, ale i poprzedni pojedynek tych tenisistek – w 1991 w Oslo Lindqvist wygrała bez straty gema.

Barw narodowych broniła także na dwóch imprezach igrzysk olimpijskich. W Seulu (1988) doszła do III rundy (pokonała m.in. Nathalie Tauziat, uległa Manueli Malejewej), cztery lata później w Barcelonie odpadła już w I rundzie z Meksykanką Angélicą Gavaldón. Przez osiem lat (1983–1991) pozostawała pierwszą rakietą Szwecji.

Uhonorowana w 2005 miejscem w Hall of Fame szwedzkiego tenisa, w październiku tegoż roku objęła funkcję kapitana reprezentacji w Fed Cup.

W lipcu 1988 wyszła za mąż za Amerykanina Billa Ryana.

Zwycięstwa turniejowe (wszystkie w grze pojedynczej)

  • 1984 Hershey, Stuttgart
  • 1986 Båstad (Swedish Open)
  • 1990 Tokio (Suntory Open)
  • 1991 Oslo

Finały turniejowe:

  • gra pojedyncza:
    • 1985 US Indoors, Filderstatdt
    • 1986 Brighton
    • 1987 Båstad (Swedish Open)
    • 1989 Sydney
  • gra podwójna:

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Catarina_Lindqvist&oldid=71828681”