Grace Coolidge
Grace Anna Goodhue Coolidge (ur. 3 stycznia 1879 w Burlington, zm. 8 lipca 1957 w Northampton) – żona prezydenta Stanów Zjednoczonych Calvina Coolidge’a i druga, a następnie pierwsza dama USA w latach 1923–1929.
 Grace Coolidge w 1923 roku | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 stycznia 1879 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 lipca 1957 |
| Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 2 sierpnia 1923 |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Druga dama Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 4 marca 1921 |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| |
Życiorys edytuj
Grace Anna Goodhue urodziła się 3 stycznia 1879 roku w Burlington, jako córka inspektora okrętowego Andrew Issacher Goodhue i jego żony Lemiry[1]. Szkołę podstawową i średnią ukończyła w rodzinnym mieście[1]. Gdy w 1902 roku skończyła studia, zaczęła pracować jako nauczycielka w szkole dla dzieci głuchoniemych w Northampton[1]. Właśnie tam poznała swojego przyszłego męża, Calvina Coolidge’a[2]. Po dwóch latach związku, Coolidge oświadczył się jej i został przyjęty[2]. Ich ślub odbył się w 1905 roku w Burlington[2].
Po podróży poślubnej do Montrealu, zamieszkali w Northampton[3]. Grace nie interesowała się wówczas polityką, ale zachęcała męża do startu w różnych wyborach[4]. Pozyskiwała także zwolenników dla męża[4]. Pomimo sympatii względem Partii Demokratycznej, zmieniła poglądy i zaczęła wspierać Partię Republikańską, ze względu na Calvina[5]. Gdy w 1921 roku został on wiceprezydentem Stanów Zjednoczonych, Grace musiała dostosować swój styl życia do obowiązków drugiej damy[5]. Zaczęła wówczas częściej bywać na przyjęciach i podejmować dyplomatów[5]. Jej sposób bycia był bardzo pozytywnie odbierany przez waszyngtońską elitę i przysparzał popularności jej mężowi[5].
Gdy w 1923 roku zmarł prezydent Warren Harding, Coolidge został nowym prezydentem USA, a jego żona przejęła obowiązki pierwszej damy[6]. Początkowo wyrażała obawy, czy podoła nowym obowiązkom, ale została ciepło przyjęta przez mieszkańców stolicy[6]. Ponadto miała dobrą prasę, przez co była porównywana z Dolley Madison[7]. W Białym Domu organizowała koncerty i podejmowała gości m.in. dyplomatów, wojskowych, a nawet głowy państw[7]. Pomimo że była przeciwniczką prohibicji, z uwagi na purytańskie wychowanie, postanowiła nie serwować alkoholu na oficjalnych przyjęciach[8]. Zajmowała się także działalnością charytatywną, jak choćby zbiórki pieniędzy na rzecz dzieci głuchoniemych[8]. W siedzibie prezydenckiej pracowała przy biurku, zajmując się segregacją poczty i pisaniem dużej ilości listów[8]. Dodatkowo w każdą ostatnią środę miesiąca spotykała się z żonami członków gabinetu[8].
Pomimo swojej działalności, pierwsza dama nigdy nie ingerowała w sprawy polityczne[9]. Była jednak zwolenniczką praw wyborczych kobiet[9]. Prezydent wydawał swojej żonie liczne zakazy i nakazy m.in.: dotyczące ubioru, prowadzenia samochodu, latania samolotem czy kontroli wydatków[9].
Po opuszczeniu Białego Domu w 1929 roku Coolidge’owie powrócili do Northampton[10]. Grace nadal zajmowała się działalnością dobroczynna na rzecz Czerwonego Krzyża czy też szkół dla dzieci głuchoniemych[10]. Po śmierci męża w 1933 roku popadła w depresję[10]. Mimo to kontynuowała swoją działalność[11]. Była zwolenniczką udziału Stanów Zjednoczonych w II wojnie światowej[11]. Zmarła 8 lipca 1957 roku[11].
Życie prywatne edytuj
Grace Goohue wyszła za mąż za Calvina Coolidge’a 4 października 1905 roku[2]. Para miała dwóch synów: Johna (1906–2000) i Calvina (1908–1924)[3]. Wychowała się w rodzinie metodystów, jednak potem dołączyła do Kościoła kongregacjonalnego[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 377.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 378.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 379.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 380.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 381.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 382.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 383.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 384.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 386.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 389.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 390.
Bibliografia edytuj
- Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Grace Anna Goodhue Coolidge. Biały Dom. [dostęp 2016-11-16]. (ang.).
- First Lady Biography: Grace Coolidge. firstladies.org. [dostęp 2016-11-16]. (ang.).