Mokrsko Dolne

wieś w województwie świętokrzyskim

Mokrsko Dolnewieś sołecka[5] w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Sobków[6][4].

Mokrsko Dolne
wieś
Ilustracja
Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

jędrzejowski

Gmina

Sobków

Liczba ludności (2020)

229[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-305[3]

Tablice rejestracyjne

TJE

SIMC

0270449[4]

Położenie na mapie gminy Sobków
Mapa konturowa gminy Sobków, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Mokrsko Dolne”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Mokrsko Dolne”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Mokrsko Dolne”
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego
Mapa konturowa powiatu jędrzejowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Mokrsko Dolne”
Ziemia50°40′52″N 20°26′24″E/50,681111 20,440000[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Części wsi edytuj

Integralne części wsi Mokrsko Dolne[6][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0270490 Bugaj przysiółek
0270455 Kolonie część wsi
0270461 Łazek część wsi
0270478 Pod Kościołem część wsi
0270484 Stok część wsi

Historia edytuj

Około roku 1280 urodził się Piotr Mokrski herbu Jelita – pierwszy znany ze źródeł dziedzic Mokrska.

Miejscowy kościół istniał jako kaplica już w 1363 r. Do 1836 r. był kościołem filialnym parafii w Mnichowie. W XV w. dziedzicem Mokrska był Dziewisz herbu Koźlerogi, proboszcz skalbmierski i kanonik krakowski. W 1428 r. uposażył on ołtarz Matki Boskiej w kaplicy św. Tomasza w wawelskiej katedrze.

W 1827 Mokrsko Dolne miało 29 domów i 359 mieszkańców.

W 1936 w Mokrsku Dolnym urodził się Kazimierz Braun – polski aktor i reżyser teatralny, teatrolog, krytyk teatralny, pisarz i tłumacz. Ojciec Grzegorza Brauna.

Zabytki edytuj

  • Kościół pw. Wniebowzięcia NMP z 1. ćwierci XIII w. z zachowanym kamiennym romańskim prezbiterium i fragmentami średniowiecznych fresków, oraz trzema monoforiami. Pierwsze wzmianki o parafii i kościele pochodzą z 1326 r., wiadomo jednak, że parafia powstała wcześniej. Pierwszy kościół wzniesiono w 1. połowie XIII w., dzisiaj jest częścią obecnej świątyni – stanowi obecne prezbiterium i „schowek” za głównym ołtarzem. Kościół rozbudowywano i przebudowywano w XVII (nawa barokowa). Wtedy wyburzono romańską ścianę zachodnią i dobudowano obecną nawę i zakrystię. Pierwotna nawa pełni od tego czasu rolę prezbiterium. Z fazy romańskiej zachował się portal północny i uszkodzony tympanon wmurowany nad późniejszym portalem do zakrystii. Kolejna przebudowa w XVIII i pierwszej połowie XIX wieku. Główny ołtarz w stylu późnobarokowym, z pierwszej połowy XVIII wieku. Ołtarze boczne w stylu rokokowym, a w kaplicy krucyfiks gotycki z początku XV w.
  • Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica z XIX w. Kościół otoczony jest ogrodzeniem z kapliczką, wybudowanym w XIX w. Kościół jest wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.154 z 11.02.1967)[7].
  • Zespół dworski – dwór z przełomu XIX i XX w. otoczony parkiem z II połowy XIX w. (nr rej.: A.156 z 18.06.1977)[7].
  • Dworska Górka, średniowieczne grodzisko z XIV w. Usytuowane na skraju parowu, 150 m na wschód od kościoła. W źródle z 1428 r. wspomniano o superiori castro in silva iacente dicto wulgariter[8], zapis ten być może odnosił się do rodowej siedziby biskupa krakowskiego Floriana z Mokrska. Zamek ten poprzedzał zamek w Mokrsku Górnym wybudowany przez ród Kmitów w początku XVI wieku.
  • Cmentarz parafialny z pocz. XIX w. (nr rej.: A.155 z 27.05.1993)[7].
  • Kaplica grobowa Chelińskich z 1865 r. (nr rej.: A.155 z 27.05.1993)[7]. Jest użytkowana obecnie jako kaplica cmentarna.

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 82811
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 6-7 [dostęp 2022-03-02]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 793 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. Jednostki organizacyjne gminy Sobków. Urząd Gminy Sobków. [dostęp 2015-03-26].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  7. a b c d Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 11 [dostęp 2015-10-20].
  8. W akcie erekcji z 11 maja 1428 r. przez Zbigniewa Oleśnickiego ołtarza Najświętszej Marii Panny w katedrze na Wawelu, fundacji Dziwisza z Pacanowa, prepozyta skalbmierskiego. Por. Zbiór dokumentów katedry i diecezji krakowskiej, cz. II, Lata 1416–1450, wyd. S. Kuraś, Lublin 1973 (Materiały do dziejów Kościoła w Polsce, t. 4), ss. 134 i 135

Bibliografia edytuj

  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880, Tom VI, s. 634