Ropianka
Ropianka – wieś w miejscu nieistniejącej wsi łemkowskiej w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Dukla[4][5]. Leży nad potokiem Ropianką, dopływem Wilszni.
| wieś | |
 Widok ogólny wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2023) |
9[2] |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-454[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RKR |
| SIMC |
0349955[4] |
Położenie na mapie gminy Dukla  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego  | |
 49°29′05″N 21°36′49″E/49,484722 21,613611[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Historia Ropianki edytuj
Wieś została założona w XVI w. przez Stadnickich z Nowego Żmigrodu. W 1581 r. było tu pięć dworzyszcz wołoskich. W 1880 r. wieś zamieszkiwało 224 mieszkańców (30 domów): 150 grekokatolików, 69 rzymskich katolików i 5 żydów. W 1938 r. we wsi 31 domów, szyby naftowe[6]. W 1947 wieś została wysiedlona w ramach akcji „Wisła”.
W latach 1781–1782 przyrodnik Jan Krzysztof Kluk opisywał pobliskie źródła ropy naftowej. W 1866 otwarto pierwszą kopalnię ropy naftowej (udziałowcem był m.in. Ignacy Łukasiewicz), później powstały kolejne. W 1882 były tu już 63 szyby naftowe. W 1888 r. głębokość wierceń sięgała 400 m pod ziemią.
W Ropiance w latach 1885-1888 działała Praktyczna Szkoła Wiercenia Kanadyjskiego, której założycielem i kierownikiem był wynalazca, powstaniec styczniowy inż. Zenon Suszycki. Była to jedna z pierwszych na świecie zawodowych szkół wiertniczych, kształciła specjalistów w zakresie wierceń udarowych. W 1888 r. placówkę tę przeniesiono do Wietrzna, a przy końcu XIX w. do Borysławia. We wsi wybudowano obelisk upamiętniający pierwszą w Polsce i Europie szkołę wiertniczą.
W 1908 r. poprowadzono z Ropianki do stacji kolejowej w Targowiskach ropociąg. W 1924 r., z powodu zmniejszenia ilości wydobywanej ropy, rurociąg został rozebrany. Przed II wojną światową i w początku okupacji kierownikiem kopalni ropy był inż. por. Jan Postępski, oficer AK, który poległ otoczony przez Niemców w Iwoniczu. Kilkanaście lat po II wojnie światowej zaprzestano pozyskiwania ropy.
W Ropiance znajduje się chatka Akademickiego Klubu Turystycznego Maluch.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 116524
- ↑ Strona gminy. Demografia, stan na dzień 31.12.2023 [dostęp 2024-01-30]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1082 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Mapa "Jaśliska" 1:100 000, Wojskowy Instytut Geograficzny, Warszawa 1938
Bibliografia edytuj
- Ropianka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 743.
- Beskid Niski. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2007, s. 368.
Linki zewnętrzne edytuj
- Ropianka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 743.