Wyżne

wieś w województwie podkarpackim

Wyżnewieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Czudec[5][4]. Leży nad potokiem Gwoźnica dopływem Wisłoka.

Wyżne
wieś
Ilustracja
Dawny młyn i stacja paliw w Wyżnem nad Wisłokiem (2020)
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

strzyżowski

Gmina

Czudec

Liczba ludności (2020)

1449[2]

Strefa numeracyjna

17

Kod pocztowy

38-120[3]

Tablice rejestracyjne

RSR

SIMC

0648770[4]

Położenie na mapie gminy Czudec
Mapa konturowa gminy Czudec, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wyżne”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wyżne”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wyżne”
Położenie na mapie powiatu strzyżowskiego
Mapa konturowa powiatu strzyżowskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wyżne”
Ziemia49°55′08″N 21°52′40″E/49,918889 21,877778[1]
Kościół Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Wyżnem (2020)

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Miejscowość jest siedzibą parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, należącej do dekanatu Czudec, diecezji rzeszowskiej.

Części wsi edytuj

Integralne części wsi Wyżne[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0648787 Debrza część wsi
0648793 Dół część wsi
0648801 Kamieniec część wsi
0648818 Krzemyk część wsi
0648824 Piekarówka część wsi
0648830 Piekliska część wsi
0648847 Podzamcze część wsi
0648853 Przylasek część wsi
0648860 Rędziny część wsi
0648876 Rzeki część wsi
0648882 Sołtysie część wsi

Historia edytuj

Wyżne - dawniej Wyrzne (zwane też Wyrżne, Werżyny lub Wizna) bierze swą nazwę od wyżyny i pagórków, na których zostało lokowane. Znana jest również legenda, iż podczas najazdu Tatarów na te tereny wyrżnęli oni niemalże wszystkich mieszkańców wsi, stąd też nazwa Wyrżne - później Wyżne.

Wyżne w 1536 roku należało do rodziny Procheńskich. Nazywało się ówcześnie Werżyny[6]. Jej przodek w 1390 roku przeniósł ją na prawo niemieckie. W 1909 roku wzniesiono młyn, ufundowany przez Uznańską[7]. W 1933 roku powstała gmina zbiorowa z siedzibą w Czudcu, w którą weszło 7 wsi, w tym również Wyżne. 8 września 1939 roku po wycofaniu się żołnierzy polskich z ziemi czudeckiej wkroczyli tam bez walki żołnierze niemieccy. Tu nie zatrzymali się długo, gdyż ich celem było zdobycie Rzeszowa.

Podczas wojny ZWZ, jak i również późniejsza AK miały dobrze zorganizowaną strukturę wywiadu i kontrwywiadu oraz działania dywersyjnego. Organizacją grup bojowych i dywersyjnych na terenie podrzeszowskim zajmował się m.in. Jan Stojałowski „Klucz” z Wyżnego. W 1940 roku utworzona została Czudecka Placówka ZWZ – AK o kryptonimie „Czereśnia”.

W 1998 roku w Wyżnem został zbudowany most przez Wisłok w ciągu ówczesnej drogi krajowej nr 9 (obecnie droga krajowa nr 19)[8].

W 2003 powstała tu 11-hektarowa Winnica Maria Anna – jedna z czterech polskich winnic, które w 2009 uzyskały zezwolenie na produkcję i sprzedaż swojego wina[9].

Urodzeni edytuj

  • Stanisław Machowski (1894-1940) – porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 154013
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 7 [dostęp 2022-02-08]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1565 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Wyżne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 706.
  7. Atrakcje gminy Czudec. Lokalna Grupa Działania C.K. Podkarpacie. [dostęp 2020-07-16].
  8. Fedorońko 2009 ↓, s. 46
  9. Winnica Maria Anna

Bibliografia edytuj