Stań przy mnie (ang. Stand by me) – amerykański film obyczajowy z 1986 roku, na podstawie opowiadania Stephena Kinga Ciało. Zdjęcia kręcono w miasteczku Brownsville w stanie Oregon, jak również w Kalifornii.

Stań przy mnie
Stand by me
ilustracja
Gatunek

dramat, obyczajowy, przygodowy

Rok produkcji

1986

Data premiery

8 sierpnia 1986

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

85 min

Reżyseria

Rob Reiner

Scenariusz

Bruce A. Evans,
Raynold Gideon

Główne role

Wil Wheaton,
River Phoenix,
Corey Feldman,
Jerry O’Connell

Muzyka

Jack Nitzsche

Zdjęcia

Thomas Del Ruth

Scenografia

J. Dennis Washington,
Richard D. Kent

Kostiumy

Sue Moore

Montaż

Robert Leighton

Produkcja

Raynold Gideon,
Bruce A. Evans,
Andrew Scheinman

Wytwórnia

Columbia Pictures
Act III
Act III Communications
The Body

Dystrybucja

Columbia Pictures

Nagrody
Young Artist Award
Most nad jeziorem Britton w Kalifornii, na którym zrealizowano część zdjęć

Fabuła

edytuj

W barze zostaje zamordowany adwokat Christopher Chambers. Jego przyjaciel Gordon Lachance wraca wspomnieniami do wakacji 1959 roku, kiedy jako 12-latek mieszkał w niewielkim prowincjonalnym miasteczku Castle Rock w stanie Oregon. Miał trójkę przyjaciół: Teddy’ego Duchampsa, Verna Tessio i właśnie Chrisa. Każdy z nich pochodził z innej rodziny i miał inny charakter: Gordie był bardzo wrażliwy, Chris zgrywał twardziela, Teddy był ekscentrykiem, a Vern strasznym tchórzem. Pewnego dnia ich rówieśnik Ray Brower poszedł do lasu i słuch o nim zaginął. Po kilku dniach chłopcy dowiadują się, że Ray zginął potrącony przez pociąg, a jego ciało leży porzucone gdzieś w lesie. Wtedy wpadają na szalony pomysł. Postanawiają wyruszyć do lasu, by je odnaleźć. Są przekonani, że jak to zrobią zostaną okrzyknięci bohaterami, staną się bogaci i wszyscy będą im zazdrościli.

W tym samym czasie grupa chuliganów, na czele z Acem Merrillem, podąża tym samym szlakiem. Podczas wędrówki chłopcy napotykają wiele trudności i przychodzi im, każdemu z osobna, zmagać się ze swoimi problemami i lękami. W końcu dochodzi też do konfrontacji z chuliganami, która kończy się zwycięstwem 12-latków. Wszystko to sprawia, że chłopcy wychodzą z lasu odmienieni i bardziej dojrzali, bogatsi o bagaż nowych doświadczeń. Konsekwencją tej niezwykłej przemiany jest wykonany przez chłopców anonimowy telefon na policję i przekazanie informacji o znalezionym ciele. Później okazuje się, że była to ich ostatnia wspólna wyprawa, gdyż po niedługim czasie ich drogi definitywnie się rozchodzą. Jednak po latach narrator stwierdza, że mimo tego, ich przyjaźń przetrwała i na zawsze pozostaną oni w jego sercu. Na końcu filmu wystukuje on na komputerze następujące słowa: „Nigdy później nie miałem takich przyjaciół, jak w wieku 12 lat. Jezu, a czy ktokolwiek ma?” (I never had any friends later on like the ones I had when I was twelve. Jesus, does anyone?).

Obsada

edytuj

Nagrody

edytuj

Film otrzymał następujące nagrody:

  • Young Artist Award 1987,
  • BMI Film & TV Awards 1988,
  • Kinema Junpo Awards 1988.

Ponadto był nominowany m.in. do Oscara w kategorii najlepszy scenariusz adaptowany oraz do Złotego Globu w 2 kategoriach: najlepszy film dramatyczny i najlepszy reżyser (Rob Reiner) w 1987 roku.

Linki zewnętrzne

edytuj