Stanisław Rakoczy (ur. 1958)

polski polityk (ur. 1958)

Stanisław Rakoczy (ur. 13 października 1958 w Biadaczu) – polski polityk i samorządowiec, w latach 2007–2011 poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w latach 2011–2015 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych.

Stanisław Rakoczy
Data i miejsce urodzenia

13 października 1958
Biadacz

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Akademia Rolnicza we Wrocławiu

Stanowisko

poseł na Sejm VI kadencji (2007–2011), wiceminister spraw wewnętrznych (2011–2015)

Partia

Polskie Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego

Życiorys edytuj

Ukończył studia na Akademii Rolniczej we Wrocławiu oraz podyplomowe studia w zakresie kierowania i zarządzania w administracji rządowej i samorządowej. Od 1982 do 1989 pełnił funkcję kierownika wydziału komitetu wojewódzkiego Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W okresie 1990–1992 uczył biologii, chemii i fizyki w szkole podstawowej w Biadaczu.

W III RP działacz Polskiego Stronnictwa Ludowego, w latach 2004–2021 był prezesem zarządu wojewódzkiego PSL w województwie opolskim[1]. W 2015 został skarbnikiem partii, a w 2022 powołany na krajowego rzecznika dyscyplinarnego PSL[2].

W latach 1994–1998 był przewodniczącym rady miejskiej w Kluczborku, zaś w latach 1999–2006 sprawował funkcję starosty powiatu kluczborskiego. W 2004 zasiadł w Komitecie Regionów UE[3]. W wyborach samorządowych w 2006 uzyskał mandat radnego powiatu kluczborskiego, z której to funkcji zrezygnował, obejmując stanowisko wicemarszałka województwa opolskiego, odpowiedzialnego za kulturę, edukację i sprawy społeczne. Kandydował bez powodzenia do Sejmu w 1997, 2001 i 2005. W wyborach parlamentarnych w 2007 został wybrany na posła VI kadencji. Startował w okręgu opolskim, uzyskując 7146 głosów. W 2008 zasiadł w Naczelnym Komitecie Wykonawczym PSL. W 2009 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego, a w 2011 nie uzyskał reelekcji w wyborach krajowych.

28 listopada 2011 został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych[3]. W 2014 ponownie bezskutecznie startował do Europarlamentu. W tym samym roku uzyskał natomiast mandat radnego sejmiku opolskiego[4]. W 2015 ponownie ubiegał się bez powodzenia o mandat poselski z ramienia PSL, a w 2016 został powołany na wicemarszałka w zarządzie województwa opolskiego[5]. W 2018, po kolejnych wyborach samorządowych (w których nie uzyskał reelekcji do sejmiku), został członkiem zarządu województwa[6]. W 2019 po raz kolejny wystartował z listy PSL do Sejmu, nie uzyskując mandatu[7]. W 2020 zakończył pełnienie funkcji członka zarządu województwa[8]. W 2023 wystartował do niższej izby polskiego parlamentu z ramienia współtworzonej przez ludowców Trzeciej Drogi[9].

Odznaczenia edytuj

W 2003 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[10]. W 2015 został odznaczony Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego[11].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj