Stare Kolnie

wieś w województwie opolskim

Stare Kolnie (niem. Alt Köln) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Popielów. W jego pobliżu znajdują się ruiny średniowiecznego zamku Kolno.

Stare Kolnie
wieś
Ilustracja
Skansen maszyn rolniczych
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

opolski

Gmina

Popielów

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

46-090[2]

Tablice rejestracyjne

OPO

SIMC

0502380

Położenie na mapie gminy Popielów
Mapa konturowa gminy Popielów, po lewej znajduje się punkt z opisem „Stare Kolnie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Stare Kolnie”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Stare Kolnie”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Stare Kolnie”
Ziemia50°50′47″N 17°40′12″E/50,846389 17,670000[1]

Do 1975 wieś leżała w powiecie brzeskim; do 1950 w woj. dolnośląskim, w latach 1950 do dziś w woj. opolskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Historia

edytuj

Nazwa miejscowości wywodzi się prawdopodobnie od polskiej nazwy koła. Wymieniona została w łacińskim dokumencie z 1317 roku gdzie miasto zanotowano ją w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Coln” we fragmencie odnotowującym istnienie zamku - castrum nostrum Coln[3].

Wieś została zanotowana pod polską nazwą Kolno na najstarszej mapie Śląska Marcina Helwiga. W późniejszym czasie funkcjonuje w zniemczonej formie Köln, od XVIII wieku Alt Köln – (Stare Kolno) dla odróżnienia od nowej wsi. Nazwy współczesne Stare Kolnie i Nowe Kolnie powstały w 1947.

Zabytki

edytuj
 
Zachodni mur ruin zamku w Starych Kolniach zbudowany z głazów narzutowych.

W sąsiedztwie wsi, za rzeczką Stobrawą (w widłach Stobrawy i jej lewego dopływu Budkowiczanki) znajdują się ruiny średniowiecznego zamku Kolno z XIV – XV w. Zachowane wyraźne dolne partie donżonu. Była to strażnica – komora celna na rzece, strzegąca granicy księstwa brzeskiego. Po 1317 roku książę brzeski Bolesław III przenosi komorę do Brzegu, a sam zamek odsprzedaje w ręce prywatne. Nabywają je Biessowie, którzy później budują wygodniejszy zamek w Katowicach (Karłowicach). Po wojnach husyckich warownia Kolno podupada i pozostaje w ruinie do dzisiaj.

Turystyka

edytuj

W skład sołectwa wchodzi przysiółek Lewandówka nad Budkowiczanką. Znajduje się tam mały skansen maszyn rolniczych i gospodarstwo agroturystyczne.

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129067
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1212 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Grünhagen 1870 ↓, s. 227.

Bibliografia

edytuj
  • Colmar Grünhagen: Codex Diplomaticus Silesiae T.9 Urkunden der Stadt Brieg. Breslau: Josef Max & COMP., 1870.