Sura (arab. ‏سورة‎ sūrah, l.mn ‏سور‎ suwar) – nazwa rozdziału Koranu.

Pierwsza sura Koranu - Al-Fatiha (Sura Otwierająca)
Sura 50 (Kaf)

Koran składa się ze 114 sur: 90 sur mekkańskich i 24 medyńskich (medyneńskich)[1]. Sury dzielą się na ajaty (wersy), których jest łącznie 6204-6236 (w zależności od sposobu liczenia)[1]. Innym sposobem podziału Koranu jest podział na 30 dżuz, dzielących się na dwa hizby. Ten drugi podział stosowany jest podczas recytacji Koranu[2].

Sury mają swoje nazwy (czasami kilka nazw). Często za nazwę podawany jest incipit. Prawie wszystkie sury rozpoczynają się formułą basmala (bi-ismi Allahi ar-Rahmani ar-Rahim – „w imię Boga (Allaha) miłosiernego, litościwego”). Wyjątek stanowi jedynie sura dziewiąta[1].

We współczesnych redakcjach Koranu sury ułożone są według długości – od najdłuższej do najkrótszej. Jest kilka odstępstw od tej zasady, mających prawdopodobnie korzenie historyczne. Najbardziej znaczącym wyjątkiem jest najważniejsza z nich, Al-Fatiha (Sura otwierająca). Kolejność sur nie odzwierciedla kolejności ich powstawania[3].

Słowo sura jest specyficzne dla Koranu. Nie pojawia się wcześniej i nie jest używane w innych kontekstach. Nie powinno się też zrównywać sur z biblijnymi księgami czy rozdziałami. Pod względem gatunku, surom bliżej jest do biblijnych psalmów[1].

Lista sur Koranu

edytuj
  • 39. Az-Zumar (Grupy)
  • 40. Al-Ghafir (Przebaczający)
  • 41. Fussilat (Wyjaśnione)
  • 42. Asz-Szura (Narada)
  • 43. Az-Zuchruf (Ozdoby)
  • 44. Ad-Duchan (Dym)
  • 45. Al-Dżadhija (Przyklękająca)
  • 46. Al-Ahkaf (Piaszczyste wydmy)
  • 47. Muhammad (Mahomet)
  • 48. Al-Fath (Zwycięstwo)
  • 49. Al-Hudżurat (Komnaty)
  • 50. Kaf (Kaf)
  • 51. Adh-Dharijat (Rozpraszające)
  • 52. At-Tur (Góra)
  • 53. An-Nadżm (Gwiazda)
  • 54. Al-Kamar (Księżyc)
  • 55. Ar-Rahman (Miłosierny)
  • 56. Al-Wakija (Wydarzenie)
  • 57. Al-Hadid (Żelazo)
  • 58. Al-Mudżadlia (Dysputa)
  • 59. Al-Haszr (Zebranie)
  • 60. Al-Mumtahina (Doświadczana)
  • 61. As-Saff (Szereg)
  • 62. Al-Dżumuah (Zgromadzenie)
  • 63. Al-Munafikun (Obłudnicy)
  • 64. At-Taghabun (Wzajemne Oszukiwanie)
  • 65. At-Talak (Rozwód)
  • 66. At-Tahrim (Zakazane)
  • 67. Al-Mulk (Królestwo)
  • 68. Al-Kalam (Pióro)
  • 69. Al-Hakka (Nieuniknione wydarzenie)
  • 70. Al-Maaridż (Stopnie)
  • 71. Nuh (Noe)
  • 72. Al-Dżinn (Dżinny)
  • 73. Al-Muzammin (Owinięty szatą)
  • 74. Al-Muddaththir (Okryty płaszczem)
  • 75. Al-Kijama (Zmartwychwstanie)
  • 76. Al-Insan (Człowiek)
  • 77. Al-Mursalat (Wysłannicy)
  • 78. An-Naba (Wieść)
  • 79. An-Nazijat (Wyrywający)
  • 80. Abasa (Zachmurzył się)
  • 81. At-Takwir (Zaciemnienie)
  • 82. Al-Intifar (Rozdzielenie)
  • 83. Al-Mutaffifin (Oszuści)
  • 84. Al-Inszikak (Rozerwanie)
  • 85. Al-Burudż (Konstelacje)
  • 86. At-Tarik (Gwiazda nocna)
  • 87. Al-Ala (Najwyższy)
  • 88. Al-Ghaszija (Oszałamiający)
  • 89. Al-Fadżr (Jutrzenka)
  • 90. Al-Balad (Miasto)
  • 91. Asz-Szams (Słońce)
  • 92. Al-Lajl (Noc)
  • 93. Adh-Dhuha (Jasność poranka)
  • 94. Asz-Szarh (Otwarcie)
  • 95. At-Tin (Drzewo figowe)
  • 96. Al-Alak (Zakrzepła krew)
  • 97. Al-Kadr (Przeznaczenie)
  • 98. Al-Bajjina (Jasny dowód)
  • 99. Az-Zalzala (Trzęsienie ziemi)
  • 100. Al-Adijat (Galopujące)
  • 101. Al-Karija (Wydarzenie przerażające)
  • 102. At-Takasur (Współzawodnictwo)
  • 103. Al-Asr (Pora przedwieczorna)
  • 104. Al-Humaza (Oszczerca)
  • 105. Al-Fil (Słoń)
  • 106. Kurajsz (Kurajszyci)
  • 107. Al-Maun (Wspomożenie)
  • 108. Al-Kauthar Al-Kauthar (Obfitość)
  • 109. Al-Kafirun (Niewierni)
  • 110. An-Nasr (Pomoc)
  • 111. Al-Masad (Sznur)
  • 112. Al-Ichlas (Szczerość wiary)
  • 113. Al-Falak (Jutrzenka)
  • 114. An-Nas (Ludzie)

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Dziekan 2008 ↓, s. 147.
  2. Dziekan 2008 ↓, s. 148.
  3. Dziekan 2008 ↓, s. 147-148.

Bibliografia

edytuj
  • Marek M. Dziekan, Dzieje kultury arabskiej, Warszawa: PWN, 2008.