Szuwar oczeretowy, zespół oczeretu jeziornego (Scirpetum lacustris) – zespół roślinności słodkowodnej budowany głównie przez oczeret jeziorny.

Szuwar oczeretowy
Ilustracja
Szuwar oczeretowy na Jeziorze Woszczelskim.
Syntaksonomia
Klasa

Phragmitetea

Rząd

Phragmitetalia

Związek

Phragmition

Zespół

Scirpetum lacustris

(All. 1922) Chouard 1924

Charakterystyka

edytuj

Szuwar zajmujący stosunkowo głębokie wody stojące lub wolno płynące – od starorzeczy po strefę litoralną jezior. Wymaga wód stosunkowo żyznych (jeziora eutroficzne). Zwykle na podłożu mineralnym (żwiry, piaski), rzadko na gytii. Zwykle jest najdalej w głąb toni wodnej wysuniętym pasem szuwarów, choć rzadko na głębokości większej niż 2 m. W sukcesji wypiera zbiorowiska elodeid i nymfeidów. Płaty często pokrywają duże powierzchnie[1][2].

Występowanie
W Polsce pospolity na terenie całego kraju.
Charakterystyczna kombinacja gatunków
ChAss. : oczeret jeziorny (Schoenoplectus lacustris).
ChAll. : tatarak zwyczajny (Acorus calamus), sitowiec nadmorski (Bulboschoenus maritimus), łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus), kropidło wodne (Oenanthe aquatica), rzepicha ziemnowodna (Rorippa amphibia), strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia), oczeret jeziorny (Schoenoplectus lacustris), jeżogłówka pojedyncza (Sparganium emersum), jeżogłówka gałęzista (Sparganium erectum).
ChCl. : żabieniec babka wodna (Alisma plantago-aquatica), ponikło błotne (Eleocharis palustris), skrzyp bagienny (Equisetum fluviatile), manna mielec (Glyceria maxima), trzcina pospolita (Phragmites australis), szczaw lancetowaty (Rumex hydrolapathum), oczeret Tabernemontana (Schoenoplectus tabernaemontani), marek szerokolistny (Sium latifolium), pałka szerokolistna (Typha latifolia)[1].
Typowe gatunki
Charakterystyczna kombinacja gatunków zbiorowiska ma znaczenie dla diagnostyki syntaksonomicznej, jednak nie wszystkie składające się na nią gatunki występują często. Dominantem jest oczeret jeziorny. Inne częściej występujące gatunki to: trzcina pospolita, skrzyp bagienny, jeżogłówka gałęzista, manna mielec, grzybienie białe, grążel żółty, rdestnica połyskująca, rdestnica pływająca i rzęsa drobna[2].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14439-5.
  2. a b Henryk Tomaszewicz: Roślinność wodna i szuwarowa Polski : (klasy Lemnetea, Charetea, Potamogetonetea, Phragmitetea) wg stanu zbadania na rok 1975. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1979, seria: Rozprawy Uniwersytetu Warszawskiego = Dissertationes Universitatis Varsoviensis, 0509-7177 ; 160. ISBN 83-00-01088-2.