Tętnica oczna (ang. ophtalmic artery, łac. arteria ophthalmica) – w anatomii człowieka tętnica głowy będąca gałęzią tętnicy szyjnej wewnętrznej. Zaopatruje ona oczodół, zatokę klinową, komórki sitowe, błonę śluzową małżowiny nosowej górnej i przegrody nosowej, większość błony śluzowej pokrywającej kość sitową, a także częściowo nasadę nosa, powieki, skórę czoła, zatokę czołową i oponę twardą przedniego dołu czaszki[1].

Tętnica oczna
Naczynia prawego oczodołu – widok z góry. Tętnica oczna zaznaczona po prawej stronie jako Ophthalmic
Schemat koła tętniczego mózgu ze wskazaniem odejścia tętnicy ocznej.

Przebieg

edytuj

Tętnica oczna odchodzi od obwodu tętnicy szyjnej wewnętrznej z przodu i nieco przyśrodkowo. Miejsce odejścia leży tuż powyżej zatoki jamistej w miejscu gdzie tętnica szyjna wewnętrzna tworzy ostry łuk ku tyłowi i ku górze. Tętnica oczna leży wewnątrzoponowo. Po odejściu kieruje się ku przodowi i towarzysząc nerwowi wzrokowemu wchodzi do kanału wzrokowego. Układa się tam bocznie i nieco ku dołowi od nerwu wzrokowego. Następnie tętnica skręca ku górze i kieruje się na przyśrodkową stronę oczodołu. W tym krótkim odcinku biegnie ona poprzecznie przez oczodół. W tym miejscu oddaje tętnicę łzową, która stanowi przedłużenie głównego pnia tętnicy ku przodowi. Ponadto biegnąc poprzecznie odchodzą od niej: tętnica środkowa siatkówki oraz gałęzie do mięśni gałkoruchowych, oraz tętnice rzęskowe tylne długie i tętnice rzęskowe tylne krótkie. Dalej skręca ku przodowi leżąc równolegle do długiej osi oczodołu i kieruje się do przyśrodkowego kąta oka rozpadając się na swoje gałęzie końcowe (tętnica nadoczodołowa, tętnica grzbietowa nosa i tętnica nadbloczkowa). Biegnąc po przyśrodkowej ścianie oczodołu układa się ona pomiędzy m. prostym przyśrodkowym a m. skośnym górnym. W tym odcinku oddaje także gałązki mięśniowe oraz dwie tętnice, które przebijają poprzecznie przyśrodkową ścianę oczodołu i wchodzą do komórek sitowych. Są to tętnica sitowa przednia oraz tętnica sitowa tylna.

Gałęzie

edytuj

Grupując gałęzie tętnicy ocznej pod względem obszaru zaopatrzenia wyróżnia się:

Gałęzie do gałki ocznej i zawartości oczodołu

edytuj

Gałęzie do jamy nosowej i zatok przynosowych

edytuj

Gałęzie końcowe tętnicy ocznej

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Jerzy Walocha (red.), Anatomia prawidłowa człowieka. Szyja i głowa, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2013, s. 118–120, ISBN 978-83-233-3581-8.

Bibliografia

edytuj
  • Wiesław Łasiński: Anatomia głowy dla stomatologów. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1993. ISBN 83-200-1686-X.