Thanasi Kokkinakis

australijski tenisista

Thanasi Kokkinakis, właś. Athanasios Kokkinakis (ur. 10 kwietnia 1996 w Adelaide) – australijski tenisista pochodzenia greckiego, triumfator Australian Open 2022 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).

Thanasi Kokkinakis
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1996
Adelaide

Wzrost

193 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2013

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Todd Langman, Todd Ley

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

69 (8 czerwca 2015)

Australian Open

2R (2014, 2015, 2021, 2023)

Roland Garros

3R (2015, 2023)

Wimbledon

2R (2022)

US Open

2R (2019)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

15 (21 listopada 2022)

Australian Open

W (2022)

Roland Garros

3R (2022)

Wimbledon

3R (2015)

US Open

3R (2022)

Kariera tenisowa edytuj

Kariera zawodowa edytuj

Na początku sezonu 2013 Thanasi Kokkinakis zagrał w zawodach Pucharu Hopmana. Pierwotnie miał wystąpić w roli rezerwowego reprezentacji Australii, który wziąłby udział w turnieju w przypadku niemożności gry przez Bernarda Tomicia. W trakcie rozgrywek został jednak poproszony o zastąpienie kontuzjowanych zawodników pochodzących z innych krajów[1]. Dnia 3 stycznia miał zagrać zamiast Amerykanina Johna Isnera w pojedynku z Hiszpanią. Jego przeciwnikiem singlowym był Fernando Verdasco, z którym przegrał wynikiem 6:7(4), 3:6. W rywalizacji gry mieszanej wystąpił razem z Venus Williams, lecz mikst ten uległ parze Medina Garrigues–Verdasco 1:6, 3:6[2]. Następnego dnia Australijczyka zaproszono do udziału w meczu mikstowym razem z Niemką Tatjaną Malek, gdyż jej partner, Tommy Haas, uległ kontuzji tuż przed tym spotkaniem. W konfrontacji z serbską parą IvanovićĐoković przegrali wynikiem 2:6, 5:7[3]. Po tych zawodach brał udział w kwalifikacjach do wielkoszlemowego Australian Open, ale odpadł w 1. rundzie po porażce ze Steve’em Johnsonem 4:6, 7:6(5), 15:17. W zawodach gry podwójnej osiągnął 1. rundę zawodów.

W sezonie 2014 przeszedł przez kwalifikacje zawodów w Brisbane, następnie ulegając w 1. rundzie Lleytonowi Hewittowi. W grze podwójnej awansował do ćwierćfinału. W grze pojedynczej na Australian Open, gdzie występował z dziką kartą, przegrał w 2. rundzie z Rafaelem Nadalem, a w zawodach gry podwójnej i mieszanej osiągnął 1. rundę. W Marsylii, Toronto i Szanghaju przegrał w 1 meczu, a w Shenzhen w 2. Nie przebrnął przez kwalifikacje do French Open i US Open. Australijczyk tym sezonie w Pucharze Davisa w meczu grupy światowej przeciwko Francji, przegrywając 4:6, 1:6 z Julienem Benneteau

W sezonie 2015 Kokkinakis osiągnął 2. rundę singla i półfinał debla w Brisbane. W Australian Open pokonał w 1. rundzie rozstawionego Ernestsa Gulbisa, a następnie uległ Samowi Grothowi. W deblu nie wygrał meczu. Startując w Pucharze Davisa awansował z reprezentacją do półfinału, w którym Australia odpadła z Wielką Brytanią. W edycji turnieju 2015 o Puchar Davisa zagrał w 4 meczach, wygrywając 2.

Australijczyk przez cały sezon 2016 zmagał się z kontuzją prawego barku[4]. Wystąpił w jednym turnieju, na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, w 1. rundzie przegrywając z Gastão Eliasem.

Na początku stycznia 2017 Kokkinakis wygrał zawody rangi ATP World Tour w Brisbane w konkurencji gry podwójnej, a grał wspólnie z Jordanem Thompsonem[5]. Na początku sierpnia osiągnął pierwszy singlowy finał rozgrywek ATP World Tour, Los Cabos. W półfinale pokonał najwyżej rozstawionego w zawodach Tomáša Berdycha, natomiast w finale poniósł porażkę z Samem Querreyem.

Podczas sezonu 2018 Australijczyk pokonał lidera rankingu singlowego Rogera Federera w 2. rundzie zawodów w Miami[6]. Na początku sierpnia został finalistą gry podwójnej w Los Cabos partnerując Taylorowi Fritzowi.

W 2019 roku osiągnął ćwierćfinał w Los Cabos. Przez część sezonu zmagał się z kontuzjami[7].

W styczniu 2022 roku jako zawodnik z dziką kartą awansował do finału zawodów singlowych w Adelaide. Pokonał w nim Arthura Rinderknecha 6:7(6), 7:6(5), 6:3, zdobywając swój pierwszy tytuł w grze pojedynczej. W rozgrywkach deblowych podczas Australian Open awansował razem z Nickiem Kyrgiosem do finału, w którym pokonali 7:5, 6:4 debel Matthew EbdenMax Purcell. Kolejny turniejowy triumf w grze podwójnej wspólnie z Kyrgiosem odnieśli w lipcu w Atlancie, gdzie w ostatnim spotkaniu wygrali 7:6(4), 7:5 z Jasonem Kublerem i Johnem Peersem.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu ATP w singlu był na 69. miejscu (8 czerwca 2015), a w deblu na 15. pozycji (21 listopada 2022).

Finały w turniejach ATP Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250
Gra pojedyncza (1–1) edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 6 sierpnia 2017 Los Cabos Twarda   Sam Querrey 3:6, 6:3, 2:6
Zwycięzca 1. 15 stycznia 2022 Adelaide Twarda   Arthur Rinderknech 6:7(6), 7:6(5), 6:3
Gra podwójna (3–1) edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 8 stycznia 2017 Brisbane Twarda   Jordan Thompson   Gilles Müller
  Sam Querrey
7:6(7), 6:4
Finalista 1. 4 sierpnia 2018 Los Cabos Twarda   Taylor Fritz   Marcelo Arévalo
  Miguel Ángel Reyes-Varela
4:6, 4:6
Zwycięzca 2. 29 stycznia 2022 Australian Open, Melbourne Twarda   Nick Kyrgios   Matthew Ebden
  Max Purcell
7:5, 6:4
Zwycięzca 3. 31 lipca 2022 Atlanta Twarda   Nick Kyrgios   Jason Kubler
  John Peers
7:6(4), 7:5

Kariera juniorska edytuj

W 2013 roku, jako zawodnik z dziką kartą, doszedł do finału zawodów gry pojedynczej chłopców podczas Australian Open. W meczu mistrzowskim przegrał z Nickiem Kyrgiosem wynikiem 6:7(4), 3:6. Podczas Wimbledonu zwyciężył w rywalizacji deblowej. Razem ze swoim partnerem deblowym, Kyrgiosem, pokonali w finale 6:2, 6:3 parę Enzo CouacaudStefano Napolitano. Na US Open awansował do finału rozgrywek singlowych, w których uległ Bornie Ćoriciowi 6:3, 3:6, 1:6.

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (0–2) edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 2013 Australian Open, Melbourne Twarda   Nick Kyrgios 6:7(4), 3:6
Finalista 2. 2013 US Open, Nowy Jork Twarda   Borna Ćorić 6:3, 3:6, 1:6
Gra podwójna (1–0) edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 2013 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Nick Kyrgios   Enzo Couacaud
  Stefano Napolitano
6:2, 6:3

Przypisy edytuj

  1. Duane Schultz: Adelaide’s Thanasi Kokkinakis enjoys time in Hopman Cup spotlight. [w:] Sport [on-line]. Duane Schultz, 2013-01-04. [dostęp 2013-01-26]. (ang.).
  2. Kokkinakis impresses in Hopman Cup debut. tennis.com.au, 2013-01-03. [dostęp 2013-01-26]. (ang.).
  3. Dave Lindsay: Serbia through to Hopman Cup final. [w:] News [on-line]. Hopman Cup, 2013-01-04. [dostęp 2013-01-26]. (ang.).
  4. Rafał Smoliński: Thanasi Kokkinakis przymierza się do powrotu na kort. [w:] News [on-line]. sportowefakty.wp.pl, 2016-12-26. [dostęp 2017-01-10]. (pol.).
  5. Thompson, Kokkinakis Claim First Doubles Title. [w:] ATP Staff [on-line]. atpworldtour.com, 2017-01-08. [dostęp 2017-01-10]. (ang.).
  6. Kokkinakis Storms Back To Stun Federer In Miami. [w:] ATP Staff [on-line]. atptour.com, 2018-03-24. [dostęp 2022-01-15]. (ang.).
  7. Kubler wins, Kokkinakis withdraws in Paris. tennis.com.au, 2019-05-21. [dostęp 2022-01-15]. (ang.).

Bibliografia edytuj