Torfowisko Wieliszewo 2
Torfowisko Wieliszewo 2 – użytek ekologiczny w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Potęgowo[1], w obrębie ewidencyjnym Malczkówko[2], około 3 km na południowy zachód w linii prostej od zabudowań tejże wsi oraz około 1,1 km na południe od wsi Wieliszewo, na obszarze Wysoczyzny Damnickiej[a][3], utworzony dnia 1 lipca 2008 na mocy Uchwała Nr XIX/128/2008 Rady Gminy Potęgowo z dnia 29 lutego 2008 r. w sprawie ustanowienia użytków ekologicznych. Całkowita powierzchnia użytku wynosi 1,39 ha[1].
„Torfowisko Wieliszewo 2” w lutym 2020 | |
użytek ekologiczny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie |
Potęgowo, Nadleśnictwo Łupawa |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1 lipca 2008 |
Akt prawny |
Uchwała Nr XIX/128/2008 Rady Gminy Potęgowo z dnia 29 lutego 2008 r. w sprawie ustanowienia użytków ekologicznych |
Powierzchnia |
1,39 ha |
Położenie na mapie gminy Potęgowo | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu słupskiego | |
54°24′54,4″N 17°20′05,0″E/54,415111 17,334722 |
Przedmiotem ochrony jest torfowisko wysokie porośnięte młodym borem bagiennym (siedlisko przyrodnicze 7110 – torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą (żywe)), będące częścią kompleksu torfowisk wysokich typu bałtyckiego „Torfowisko Wieliszewo”[1][4], które z kolei jest częścią torfowiska „Wieliszewskie Bagna” o łącznej powierzchni 133,70 ha[4].
W obszarze użytku stwierdzono występowanie – rosiczki okrągłolistnej (Drosera rotundifolia), wrzośca bagiennego (Erica tetralix), bagna zwyczajnego (Rhododendron tomentosum), wełnianki pochwowatej (Eriophorum vaginatum) oraz borówki bagiennej (Vaccinium uliginosum)[4]. Wśród drzew rosnących na torfowisku dominują sosny zwyczajne (Pinus sylvestris), świerki pospolite (Picea abies) i brzozy brodawkowate (Betula pendula)[2].
Właścicielem gruntu jest Skarb Państwa, zarządcą „Lasy Państwowe” Nadleśnictwo Łupawa – w obszarze leśnictwa Podole Małe[1][2]. W bezpośrednim sąsiedztwie „Torfowiska Wieliszewo 2” położone są „Torfowisko Wieliszewo 3” i „Torfowisko Wieliszewo 4”. Około 100 m na wschód leży „Torfowisko Wieliszewo 1”[3].
Uwagi edytuj
- ↑ Położenie fizycznogeograficzne na podstawie granic mezoregionów fizycznogeograficznych, w: Geoserwis Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, op. cit. Granice, które poprowadził Kondracki w swoich podziałach z 1998 i 2000, zostały zweryfikowane w ramach zlecenia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z 2016 pod nazwą „Weryfikacja przebiegu granic regionów fizycznogeograficznych w formacie SHP (shapefile)”, realizowanego przez Instytut Ochrony Środowiska, Państwowy Instytut Badawczy. Dokonano korekty ich przebiegu, czego efektem jest publikacja Solon J. i innych (2018): Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data. „Geographia Polonica”, 92(1), s. 143–170.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Uchwała Nr XIX/128/2008 Rady Gminy Potęgowo z dnia 29 lutego 2008 r. w sprawie ustanowienia użytków ekologicznych. Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego Nr 52 – Gdańsk, dnia 16 czerwca 2008 r.. s. 5016. [dostęp 2020-02-18]. (pol.).
- ↑ a b c Bank Danych o Lasach. Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych. [dostęp 2020-02-18]. (pol.).
- ↑ a b Geoserwis Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2020-02-18]. (pol.).
- ↑ a b c Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Szczecinku , Plan urządzenia lasu na okres od 01.01.2008 do 31.12.2017, Tom IB. Program ochrony przyrody, Szczecinek: Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinku, 2008 [dostęp 2019-12-29] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-09] .