Trolejbusy w Weimarze

Trolejbusy w Weimarze
	trolejbus
	; Trolejbus typu Ikarus 280T przed dworcem głównym, sierpień 1989
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Turyngia
Lokalizacja	Weimar
Operator	Verkehrsbetrieb Weimar GmbH (VBW)
Liczba linii	4
Lata funkcjonowania	1948–1993
	Multimedia w Wikimedia Commons

Trolejbusy w Weimarze (niem. Oberleitungsbus Weimar) – system przewozów trolejbusowych funkcjonujący w latach 1948–1993 w Weimarze w Niemczech.

Historia

Uruchomienie

Po likwidacji weimarskiej sieci tramwajowej w 1937 r., pojawiły się plany wprowadzenia w mieście komunikacji trolejbusowej. Realizacja projektu uległa jednak znacznym opóźnieniom, przede wszystkim z powodu II wojny światowej. Po zakończeniu wojny wznowiono prace nad uruchomieniem trolejbusów w Weimarze. Mimo niekorzystnej sytuacji gospodarczej i politycznej przedsiębiorstwo „Kommunales Wirtschafts-Unternehmen (KWU) der Stadt Weimar” zdołało uruchomić pierwszą linię 2 lutego 1948 r.

Linia o długości 6,85 km przebiegała z północy na południe: łączyła Ehringsdorf przez Goetheplatz z dworcem kolejowym w Weimarze i dalej z podstacją zasilającą. Trolejbusy kursowały co 30 minut. W 1951 r. przewoźnik zmienił nazwę na „VEB (K) Städtischer Verkehr Weimar”. 3 grudnia 1953 r. linię trolejbusową przedłużono od podstacji do Schöndorfu, zastępując linię autobusową nr 1 obsługującą ten odcinek od 3 lipca 1950 r. Wraz z wydłużeniem trasy linii zwiększono częstotliwość kursowania do 15 minut.

5 marca 1951 r. linię autobusową nr 2 na odcinku Goetheplatz – Bodelschwinghstraße zastąpiła nowa linia trolejbusowa. Linię tę przedłużono 28 marca 1957 r. o 0,6 km od Berkaer Bahnhof do Damaschkestraße, przy której wzniesiono zajezdnię trolejbusową. Wcześniej trolejbusy garażowano w dawnej zajezdni tramwajowej w dzielnicy Kirschberg.

Kryzys

11 stycznia 1966 r. linię trolejbusową nr 2 zastąpiły autobusy, natomiast częstotliwość kursowania linii nr 1 zwiększono w 1971 r. do 5 minut. Oprócz jednej linii trolejbusowej w Weimarze działało jeszcze 5 linii autobusowych. 1 stycznia 1972 r. przedsiębiorstwo „VEB Kraftverkehr Weimar”, odpowiedzialne za obsługę połączeń podmiejskich, przejęło zarządzanie również liniami miejskimi.

W następnych latach kolejne części miasta były ze sobą połączone jedynie liniami autobusowymi; także linię trolejbusową nr 1 obsługiwały przez pewien czas autobusy.

Ponowny rozwój

Ta sekcja od 2018-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Na skutek wzrostu cen ropy w latach 80. XX wieku wzrosła atrakcyjność sieci trolejbusowej, gdyż węgiel brunatny wykorzystywany do produkcji energii elektrycznej uzyskiwano z miejscowych złóż. Od 2 września 1985 r. trolejbusy kursowały na linii o długości 3,1 km z dworca do Damaschkestraße. 1 marca 1990 r. sieć trakcyjna pojawiła się na odcinku od Erfurter/Fuldaer Straße do Weimar West (2,2 km). Tak powstała nowa linia trolejbusowa nr 71 o długości 7,8 km, łącząca Weimar West przez Goetheplatz z Schöndorfem.

Na początku 1991 r. obsługę sieci trolejbusowej przejęła spółka „Verkehrsbetrieb Weimar GmbH (VBW)”. W następnych latach zrezygnowano z planów rozbudowy systemu trolejbusowego i wprowadzenia do eksploatacji duobusów. 4 lutego 1991 r. linię nr 8 zastąpiono linią autobusową nr 2, a 19 maja 1992 r. linię nr 71 skrócono do dworca kolejowego i ograniczono jej kursowanie do dni roboczych.

Likwidacja sieci

2 kwietnia 1993 r. był ostatnim dniem kursowania weimarskich trolejbusów. Ikarusy 280T o numerach 204, 217 i 218 sprzedano w 1996 r. do Timișoary^[1], gdzie eksploatowano je jeszcze do 2008 r.^[2]

Tabor trolejbusowy

W 1948 r. wprowadzono do eksploatacji trolejbusy Henschel/SSW, natomiast w latach 50. XX wieku do Weimaru dostarczono trolejbusy typu Škody 8Tr oraz LOWA/WERDAU. W latach 60. XX wieku zakupiono Škody 9Tr, natomiast w latach 1982–1983 miasto otrzymało trolejbusy typu Škoda 14Tr. Ostatnimi trolejbusami kursującymi w Weimarze były Ikarusy 280T, które po likwidacji sieci sprzedano do rosyjskiego Czelabińska i rumuńskiej Timișoary^[3].

Przypisy

↑ A. Günther, S. Tarkhov, C. Blank: Straßenbahnatlas Rumänien 2004. Berlin: Arbeitsgemeinschaft Blickpunkt Straßenbahn e. V., 2004, s. 109, 124. ISBN 3-926524-23-5.
↑ Timișoara, Ikarus 280.93. transphoto.ru. [dostęp 2018-02-26]. (ang.).
↑ Weimar, Trolleybus. transphoto.ru. [dostęp 2018-02-17]. (ang.).

Bibliografia

Straßenbahn und Obus in Weimar. „Straßenbahn-Magazin”. 6 (104), 1996.
Werner Stock: Obus-Anlagen in Deutschland. Bielefeld: Busch, 1987. ISBN 3-926882-00-X.

Linki zewnętrzne

Galeria zdjęć na stronie railfaneurope.net

[1] A. Günther, S. Tarkhov, C. Blank: Straßenbahnatlas Rumänien 2004. Berlin: Arbeitsgemeinschaft Blickpunkt Straßenbahn e. V., 2004, s. 109, 124. ISBN 3-926524-23-5.

[2] Timișoara, Ikarus 280.93. transphoto.ru. [dostęp 2018-02-26]. (ang.).

[3] Weimar, Trolleybus. transphoto.ru. [dostęp 2018-02-17]. (ang.).

[1]

[2]

[3]