Turzyca dwustronna

Turzyca dwustronna
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca dwustronna
	Nazwa systematyczna
	Carex disticha Hudson; Fl. Angl.: 347 (1762)
Synonimy
	Carex arenaria Leers; Carex grossheimii V.I.Krecz.; Carex intermedia Gooden.; Carex longibracteata Schleich.; Carex marginata Gorter; Carex modesta J.Gay; Carex multiformis Thuill.; Carex pseudoarenaria Pers.; Carex schoenoides DC.; Carex spicata Lam.; Carex teretiuscula subsp. modesta (J.Gay) Nyman; Caricina disticha (Huds.) St.-Lag.; Vignea disticha (Huds.) Peterm.; Vignea intermedia Rchb.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Turzyca dwustronna (Carex disticha Hudson) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych. Występuje w znacznej części Europy, w zachodniej i północnej Azji oraz w północno-zachodniej Afryce^[3]. W Polsce spotykany w całym kraju, choć rozmieszczony nierównomiernie – częsty w zachodniopomorskim i kujawsko-pomorskim, rzadki na wschodzie i w środkowej części kraju^[4].

Morfologia edytuj

Kwiatostan

Pokrój: Roślina trwała, wysokości (15–) 30-60 (–100) cm, z długimi podziemnymi rozłogami.
Łodyga: Wzniesiona, do połowy ulistniona, u góry ostrokanciasta, szorstka.
Liście: Pochwy liściowe na brzegach ostre, płaskie lub rynienkowate, 2-4 mm szerokości.
Kwiaty: Kwiatostan kłosowaty, 3–7 cm długości, składający się z ponad 20 kłosów. Dolne i górne kłosy przeważnie wyłącznie z kwiatami żeńskimi, środkowe z męskimi. Przysadki zaostrzone, żółtobrązowe. Słupek z dwoma znamionami.
Owoce: Orzeszki koloru oliwkowozielonego lub brązowego zamknięte w pęcherzykach niewiele dłuższych od przysadek, jajowatych, brązowych, prawie bez skrzydełek, z dzióbkiem o dwóch ząbkach.

Biologia i ekologia edytuj

Bylina. Kwitnie od maja do czerwca.
Siedlisko: zabagnione łąki i brzegi wód. Hydrofit, geofit.
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Magnocaricion i zespołu roślinności Caricetum distichae^[5].
Liczba chromosomów 2n=62^[6].

Przypisy edytuj

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Carex disticha Huds., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28] .
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 124, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia edytuj

Jürke Grau, Bruno P. Kremer, Bodo M. Möseler, Gerhard Rambold, Dagmar Triebel: Gräser. Monachium: Mosaik Verlag GmbH, 1984.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).

[powo-3] Carex disticha Huds., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28] .

[4] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 124, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[5] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[6] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[3]

[4]

[1]

[2]

[5]

[6]