Ulica Białobrzeska w Warszawie

ulica w Warszawie

Ulica Białobrzeska – ulica w dzielnicy Ochota w Warszawie.

Ulica Białobrzeska w Warszawie
Ochota
Ilustracja
Ulica Białobrzeska na wysokości ul. Barskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Długość

1810 m[1]

Przebieg
ul. Urbanistów
światła 0 m ul. K. Dickensa
420 m ul. Opaczewska
590 m ul. Dunajecka
światła 680 m ul. Bitwy Warszawskiej 1920 r.
760 m ul. Przemyska
830 m ul. Siewierska
900 m ul. Rokosowska
1080 m ul. Częstochowska
1170 m ul. Nieborowska
1230 m ul. Lelechowska
1260 m ul. Radomska
1300 m ul. Kopińska
światła 1330 m ul. Kopińska

ul. ppłk. M. Sokołowskiego "Grzymały"

1410 m ul. Węgierska
1480 m ul. Barska
1580 m ul. T. Joteyki
1670 m ul. Sękocińska
światła 1810 m Al. Jerozolimskie
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ulica Białobrzeska w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Białobrzeska w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Białobrzeska w Warszawie”
Ziemia52°12′51,0″N 20°58′27,3″E/52,214167 20,974250

Opis edytuj

Nazwa ulicy, nadana w 1928, pochodzi od miejscowości Białobrzegi[2].

Po 1930 pod nr 39 (u zbiegu z ul. Lelechowską) wzniesiono kamienicę Romana Felińskiego. Jej architektura jest przykładem „miękkiego” funkcjonalizmu – wybudowany w układzie liniowym trzypiętrowy dom otrzymał od strony ul. Białobrzeskiej półokrągłe wykusze.

W latach 1930–1932 pod nr 44 wybudowano funkcjonalistyczny gmach Gimnazjum Żeńskiego Fundacji im. Wandy z Possetów Szachtmajerowej według projektu Romualda Gutta[3]. Tynkowaną elewację ozdabiają pasy z surowej cegły na wysokości okien każdej z kondygnacji, co wprowadza poziomy układ fasady. Obecnie w budynku mieści się Zespół Szkół Specjalnych nr 109, wcześniej Szkoła Podstawowa nr 9 im. gen. dyw. Stefana Roweckiego „Grota”.

Na odcinku od ulicy Rokosowskiej do Bitwy Warszawskiej 1920 Roku dominuje socrealistyczna zabudowa osiedla Ochota I, natomiast dalej na południe pierzeje tworzą bloki osiedla Szosa Krakowska.

Przypisy edytuj

  1. Mapa Warszawy [online], Urząd m.st. Warszawy [dostęp 2020-11-29].
  2. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 251. ISBN 83-86619-97X.
  3. Błażej Pindor: Warszawa Gutta. Warszawa: Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, 2018, s. 108. ISBN 978-83-946849-7-6.

Linki zewnętrzne edytuj