Wikipedia

Ulica Grzegórzecka w Krakowie

ulica w Krakowie

Ulica Grzegórzecka w Krakowie – ulica w Krakowie, w dzielnicy Grzegórzki. Łączy Aleję Pokoju z ulicą Wielopole[1][2].

ulica Grzegórzecka
Grzegórzki
Ilustracja
Widok od skrzyżowania z ul. Rzeźniczą na zachód
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Przebieg
Ikona ulica z lewej.svg ul. Blich / ul. Wielopole
Ikona ulica skrzyżowanie.svg ul. Metalowców / al. I. Daszyńskiego, ul. św. Łazarza
Ikona ulica z lewej.svg ul. J i J. Śniadeckich
Ikona ulica z prawej.svg ul. K.J. Chodkiewicza
Ikona ulica z prawej.svg ul. Rzeźnicza
Ikona ulica z lewej.svg ul. S. Żółkiewskiego
Ikona ulica rondo.svg ul. Kotlarska, al. Pokoju, al. Powstania Warszawskiego
Ikona ulica ślepy początek.svg ul. Kotlarska
Ikona ulica skrzyżowanie.svg ul. S. Rogozińskiego, ul. Wandy
Ikona ulica z lewej.svg ul. F. Nullo
Ikona ulica z lewej.svg ul. S. Bobrowskiego
Ikona ulica skrzyżowanie.svg ul. Fabryczna
Ikona ulica z lewej.svg ul. Żółtej Ciżemki
Ikona ulica ślepy koniec.svg al. Pokoju
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Grzegórzecka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Grzegórzecka”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Grzegórzecka”
Ziemia50°03′24,5″N 19°57′39,7″E/50,056799 19,961022
Multimedia w Wikimedia Commons

HistoriaEdytuj

Droga w miejscu obecnej ulicy Grzegórzeckiej istniała już w średniowieczu. Średniowieczny trakt prowadził do wsi Grzegórzki lub według innych źródeł Grzegorzkowice lub Grzegorzków[3]. Prowadzone przez Austriaków w latach 1849-1855 prace fortyfikacyjne wokół Krakowa spowodowały znaczny wzrost znaczenia strategicznego ulicy, gdyż stanowiła ona główny dojazd do fortyfikacji położonych u ujścia Białuchy do Wisły (szaniec FS 16). W późniejszym czasie ten wyjazd z miasta został zamknięty tak zwaną Bramą Grzegórzecką, która znajdowała się w miejscu obecnego Ronda Grzegórzeckiego[4]. Położona na ówczesnym przedmieściu (za bramą) część ulicy aż do mostu na Białusze otrzymała oficjalnie nazwę ulicy Grzegórzeckiej dopiero w 1912 roku[5].

W związku z wybudowaniem w latach sześćdziesiątych XX wieku nowej arterii (Alei Pokoju) znaczenie odcinka ulicy Grzegórzeckiej pomiędzy Rondem Grzegórzeckim a mostem na Białusze zostało mocno ograniczone[4]. Znajdujące się tam tory tramwajowe przestały być używane, a w późniejszym okresie zostały zlikwidowane lub ukryte pod warstwą asfaltu.

Zabytkowe budowleEdytuj

KomunikacjaEdytuj

Przebiegają tędy 4 linie tramwajowe (1, 17, 19, 22) oraz 1 linia autobusowa (184). Na ulicy znajduje się jeden przystanek komunikacji miejskiej: „Hala Targowa.”

Zobacz teżEdytuj

GaleriaEdytuj

  • Widok od skrzyżowania z ul. Metalowców na wschód

  • Wschodnia część ulicy, widok w rejonie skrzyżowania z ul. Bobrowskiego na zachód

  • ul. Grzegórzecka 4
    Kamienica (1893)

  • Ulica Grzegórzecka (2006)

  • Skrzyżowanie z ulicami: Metalowców (na prawo) i św. Łazarza (na lewo)

  • Przystanek tramwajowy przy Hali Targowej – widok z tramwaju

  • Przystanek tramwajowy przy Hali Targowej

  • Wiadukt kolejowy, przed nim ulica Józefa Dietla, za nim ulica Grzegórzecka

  • Wiadukt kolejowy, widok z ulicy Józefa Dietla w kierunku ulicy Grzegórzeckiej

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Open Street Map. openstreetmap.org. [dostęp 2018-07-15]. (pol.).
  2. ↑ Zumi. zumi.pl. [dostęp 2018-07-15]. (pol.).
  3. ↑ J. Ptaśnik: Cracovia artificum 1300-1500. Kraków: 1917, s. 256.
  4. ↑ a b Supranowicz Elżbieta: Nazwy Ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 59. ISBN 83-85579-48-6.
  5. ↑ Dziennik rozporządzeń dla Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa z roku 1912
  6. ↑ Jerzy Kossowski, Leszek Ludwikowski, Ulicami Krakowa, Kraków: Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne, 1968, s. 30.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulica_Grzegórzecka_w_Krakowie&oldid=64892343”