Uniwersytet Segedyński

węgierski uniwersytet

Uniwersytet Segedyński, Uniwersytet w Segedynie (węg. Szegedi Tudományegyetem) – węgierska uczelnia publiczna z główną siedzibą w Segedynie, akademickim mieście na południu kraju.

Uniwersytet Segedyński
Szegedi Tudományegyetem
Universitas Scientiarum Szegediensis
Godło
Ilustracja
Główny budynek Uniwersytetu Segedyńskiego na Dugonics tér (wzniesiony w latach 1872/73)
Dewiza

Veritas. Virtus. Libertas (Prawda. Odwaga. Wolność)

Data założenia

1872 / 1945

Typ

uniwersytet publiczny

Państwo

 Węgry

Adres

Szeged, Dugonics tér 13

Liczba pracowników

6600 (2005)

Liczba studentów

30 526 (2004)

Członkostwo

AEGEE, AIESEC, ELSA, CEEPUS, EUA, TEMPUS, Socrates-Erasmus

Położenie na mapie Węgier
Mapa konturowa Węgier, na dole znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Segedyński”
Ziemia46°15′00,72″N 20°08′45,96″E/46,250200 20,146100
Strona internetowa

Uczelnia w rankingach

edytuj

Uniwersytet Segedyński został uznany najlepszą uczelnią Węgier według Akademickiego Rankingu Uniwersytetów Świata w roku 2003, 2004, 2005. Uzyskał pozycję 200–300 na świecie. Z Węgier jeszcze jedna uczelnia znalazła się wśród 500 najlepszych uniwersytetów świata: Uniwersytet Loránda Eötvösa w Budapeszcie (między 301 a 400).

Krótka historia

edytuj
 
Pomnik Józsefa Attili na Dugonics tér (placu Andrása Dugonicsa), obok uczelni
  • 1872 – Założenie szkoły wyższej w Kolozsvárze (obecnie Kluż-Napoka).
  • 1919 – Po zajęciu (na mocy traktatu z Trianon) Siedmiogrodu przez Rumunię uczelnię przeniesiono do Budapesztu.
  • 1921 – Uczelnię przeniesiono do Segedyna.
  • 1937 – Albert Szent-Györgyi z Wydziału Lekarskiego otrzymał Nagrodę Nobla za zidentyfikowanie witaminy C (1933) w papryce i odkrycie witaminę P (1936).
  • 1940 – Po odzyskaniu Siedmiogrodu przez Węgry (na mocy drugiego arbitrażu wiedeńskiego) uczelnia powróciła do Kolozsváru.
  • 1945 – Po ponownej utracie Siedmiogrodu na rzecz Rumunii uczelnię odtworzono w Segedynie.
  • 1951 – Wydział Medyczny został oddzielony od uniwersytetu.
  • 1962 – Uniwersytet przyjął nazwę József Attila Tudományegyetem (JATE).
  • 2000 – Połączenie pięciu miejskich uczelni (w tym JATE) w jedną instytucję, pod nazwą „Uniwersytet Segedyński”.

Zmiany nazwy

edytuj
  • Kolozsvári Tudományegyetem (Kluż-Napoka, 1872–1881)
  • Ferenc József Tudományegyetem (Kluż-Napoka, 1881–1919)
  • Ferenc József Tudományegyetem (Budapeszt, 1919–1921)
  • Ferenc József Tudományegyetem (Segedyn, 1921–1940)
  • Ferenc József Tudományegyetem (Kluż-Napoka, 1940–1945)
  • Szegedi Tudományegyetem (Segedyn, 1945–1962)
  • József Attila Tudományegyetem (Segedyn 1962–1999)
  • Szegedi Tudományegyetem (Segedyn, od 2000)

Wydziały

edytuj

Uniwersytet Segedyński ma 11 wydziałów: w Segedynie, Kecskemét, Hódmezővásárhely i Budapeszcie. Między innymi są to wydziały: Rolniczy, Ochrony Zdrowia, Nauk o Żywności, Filologiczny, Nauk Ekonomicznych, Prawa i Administracji, Lekarski, Muzyczny, Farmaceutyczny, Nauk Przyrodniczych oraz Wydział Pedagogiczny im. Gyuli Juhásza.

Na Wydziale Prawa i Administracji wykłady odbywają się także w językach obcych (francuskim, niemieckim i amerykańskim angielskim), w ramach programów dyplomowych Uniwersytetu Paryskiego w Nanterre oraz Uniwersytetu w Toledo). Po angielsku i niemiecku prowadzone są również zajęcia na Wydziale Lekarskim i Farmaceutycznym dla Obcokrajowców.

Biblioteka

edytuj

W 2004 grudnia otwarto nową bibliotekę, nazwaną József Attila Tanulmányi és Információs Központ. Położony na placu Endrego Adyego nowoczesny budynek mieści około 2 miliony woluminów. Oprócz sal komputerowych ma także miejsca na różnego rodzaju konferencje (w głównej sali mieści się 700 osób). Jest jedną z największych bibliotek uniwersyteckich Europy Środkowo-Wschodniej (24 942 m²)

 
Panteon przy Dóm tér (placu Katedralnym)
 
Widok na uniwersytet i kościół wotywny
 
Gmach uniwersytetu przy Dóm tér

Osoby związane z Uniwersytetem Segedyńskim

edytuj

Z uczelnią związani są między innymi: József Baló, Zoltán Lajos Bay, István Bibó, Zsolt Bor, Alfréd Haar, Attila József, Gyula Juhász, János Martonyi, Miklós Radnóti, Riesz Frigyes, Brúnó Ferenc Straub, Albert Szent-Györgyi, Antal Szerb.

Zobacz też

edytuj


Linki zewnętrzne

edytuj