Urusa crassa
Urusa crassa – gatunek pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny Dinidoridae. Jedyny z monotypowego rodzaju Urusa[1].
Urusa crassa | |||
(Walker, 1868) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
Urusa | ||
Gatunek |
Urusa crassa | ||
Synonimy | |||
|
Taksonomia
edytujGatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1868 roku przez Francisa Walkera[2].
Morfologia
edytujPluskwiak o ciele długości od 11 do 12 mm i szerokości od 9 do 10 mm, w zarysie niemal jajowatym z silnie zwężoną częścią przednią, z wierzchu umiarkowanie wypukłym, od spodu wypukłym silniej. Ubarwienie ma czarne z żółtobrązową wierzchołkową połową ostatniego członu czułków, dwiema ochrowymi plamkami na tarczce (przednio-środkową i wierzchołkową) oraz jasnobrązową zakrywką[3].
Głowa jest duża i wyróżnia się na tle Thalmini płytkami żuwaczkowymi przedłużonymi przed przedustek w formie dwóch łukowatych rogów. Boczne brzegi głowy są sinusoidalne. Oczy złożone są wyłupiaste. Odległość między przyoczkami jest dwa razy większa niż odległość między przyoczkiem a brzegiem oka złożonego. Czułki zbudowane są z czterech członów, z których pierwszy nie dochodzi do wierzchołka głowy, a drugi i trzeci mają rowki po stronach grzbietowych. Sięgająca w spoczynku do bioder środkowej pary kłujka zbudowana jest z czterech członów, z których drugi jest najdłuższy. Bukule są wyniesione i płatowate[3].
Nieco szersze od głowy przedplecze ma w zarysie wklęśniętą krawędź przednią, zbieżne ku przodowi, zafalowane krawędzie boczne oraz lekko wypukłą krawędź tylną. Niedochodząca do środka długości odwłoka tarczka ma niemal proste brzegi boczne i szeroko zaokrąglony wierzchołek. Półpokrywy mają dłuższe od tarczki przykrywki i dochodzące do okolicy końca odwłoka zakrywki. Płytki rowek biegnie środkiem śródpiersia i zapiersia. Odnóża zwieńczone są dwuczłonowymi stopami[3].
Odwłok ma odsłonięte listewki brzeżne. Genitalia samca mają wyrostek brzuszno-boczny tylny koniunktywy dobrze wykształcony, pozostałe jej wyrostki słabo rozwinięte, a paramery niemal okrągłe. U samicy spermateka ma krótki, szeroki, rurkowaty przewód rozszerzający się w duży woreczek[3].
Rozprzestrzenienie
edytujGatunek orientalny, endemiczny dla Malezji, znany tylko ze stanów Sabah i Sarawak[3].
Przypisy
edytuj- ↑ genus Urusa. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2022-09-09].
- ↑ Francis Walker: Catalogue of the specimens of heteropterous-Hemiptera in the collection of the British museum. P. 3. London: British Museum (Natural History). Department of Zoology, 1868, s. 504.
- ↑ a b c d e P.S.S. Durai. A Revision of the Dinidoridae of the world (Heteroptera: Pentatomoidea). „Oriental Insects”. 21, s. 163-360, 1987. DOI: 10.1080/00305316.1987.11835477.