Władca Pierścieni: Dwie wieże

film Petera Jacksona

Władca Pierścieni: Dwie wieże (ang. The Lord of the Rings: The Two Towers) – drugi film z trylogii Władca Pierścieni w reżyserii Petera Jacksona. Światowa premiera miała miejsce 5 grudnia 2002 r.

Władca Pierścieni: Dwie wieże
The Lord of the Rings: The Two Towers
Ilustracja
Gatunek

fantasy, przygodowy

Data premiery

5 grudnia 2002
31 stycznia 2003 (Polska)

Kraj produkcji

Nowa Zelandia
Stany Zjednoczone
Wielka Brytania

Język

angielski
sindarin
staroangielski

Czas trwania

179 minut (wersja kinowa)
223 minuty (wersja rozszerzona)

Reżyseria

Peter Jackson

Scenariusz

Frances Walsh
Philippa Boyens
Peter Jackson
Stephen Sinclair
na podstawie powieści J.R.R. Tolkiena Dwie wieże

Główne role

Elijah Wood
Ian McKellen
Sean Astin
Viggo Mortensen
Orlando Bloom
John Rhys-Davies
Billy Boyd
Dominic Monaghan
Andy Serkis
Christopher Lee
Miranda Otto
Bernard Hill
Karl Urban
Brad Dourif
David Wenham

Muzyka

Howard Shore

Zdjęcia

Andrew Lesnie

Scenografia

Grant Major

Kostiumy

Ngila Dickson

Montaż

Michael Horton

Produkcja

Peter Jackson
Barrie M. Osborne
Frances Walsh

Wytwórnia

WingNut Films
New Line Cinema

Dystrybucja

New Line Cinema
Warner Bros. Polska (Polska)

Budżet

94 000 000 USD (szacunkowy)

Przychody brutto

947 900 000 USD

Poprzednik

Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia (2001)

Kontynuacja

Władca Pierścieni: Powrót króla (2003)

Nagrody
2 Oscary (efekty dźwiękowe, efekty wizualne),
2 Złote Globy(dramat, reżyser),
3 BAFTA(film, efekty specjalne, kostiumy),
2 Złote Kaczki (film zagraniczny, wydanie DVD),
Grammy (ścieżka muzyczna w filmie kinowym, telewizyjnym lub innej formie wizualnej),
AFI Australia (film zagraniczny),
ADG (scenografia w filmie kostiumowym lub fantasy),
Kryształowa Statuetka (dramat),
Top List (kwestie filmowe),
Hugo (prezentacja dramatyczna – długa forma),
4 Złote Popcorny (film, kreacja wirtualna, scena akcji, zespół aktorski),
3 Satelity (wydanie DVD, obsada filmowa, efekty specjalne),
4 Saturny (specjalne wydanie DVD, film fantasy, aktor drugoplanowy, charakteryzacja)
Strona internetowa

Film jest adaptacją drugiej części powieści J.R.R. Tolkiena Władca Pierścieni zatytułowanej Dwie wieże. Kręcono go w plenerach Nowej Zelandii równocześnie z dwiema pozostałymi częściami trylogii. Jest on kontynuacją filmu Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia, a kolejną częścią trylogii jest Powrót króla.

Serwis Rotten Tomatoes przyznał mu wynik 95%.

Fabuła

edytuj
Źródło: Filmsite[1]

W Emyn Muil Frodo ma sen o tym jak Gandalf nadal walczy z Balrogiem. Jego i Sama napada Gollum, który po ucieczce z tortur w Barad-dûr, twierdzy Saurona, śledził Drużynę Pierścienia od momentu wejścia do Morii, by mieć z powrotem Jedyny Pierścień. Był dawniej znany jako hobbit Sméagol, który pod wpływem pierścienia stał się stworem. Frodo neutralizuje Golluma, ale okazuje mu litość. Każe mu zaprowadzić ich do Czarnej Bramy, jednej z twierdz Mordoru, jako że zna drogę do tej krainy. Gollum przyrzeka, że nie zrobi krzywdy hobbitom. Saruman zamierza podbić ludzki kraj Rohan. Orkowie i, podjudzani przez Sarumana, Dunlendingowie masakrują to kolejne wioski Rohirrimów. Ginie też Théodred, syn i następca króla Rohanu, Théodena, usiłując powstrzymać najazd wojsk Isengardu. Rohanem rządzi naprawdę Gríma Gadzi Język, zaufany doradca niedołężnego Théodena i naciskający na sojusz z Sarumanem.

Kierujących się do Isengardu Uruk-hai i orków z pojmanymi Merrym i Pippinem atakują Jeźdźcy Rohanu pod dowództwem Éomera, siostrzeńca Théodena. Éomer, nieufny wobec Gadziego Języka i chcący zmniejszyć jego wpływy na dworze, został oskarżony o zdradę i wygnany z Jeźdźcami Rohana przez Théodena. Aragorn, Legolas i Gimli udający się na pomoc hobbitom dowiadują od Jeźdźców Rohanu, że zaatakowali grupę orków nie zostawiając nikogo przy życiu. Jednak Aragorn wykazuje, że Merry i Pippin przeżyli i uciekli do pobliskiego lasu Fangorn. Merry i Pippin zaprzyjaźniają z entem Drzewcem, deklarującym neutralność. Gollum prowadzi Froda i Sama przez ukrytą ścieżkę na Martwych Bagnach, by uniknąć wykrycia przez Nazgûli. Docierają do Czarnej Bramy, jednak z powodu zbyt dużego ryzyka złapania przez Easterlingów, Gollum sugeruje bezpieczniejszą drogę wiodącą przez Ithilien.

W Fangornie Aragornowi, Legolasowi i Gimliemu ukazuje się wciąż żywy Gandalf. Wyjaśnia, że po upadku w otchłań toczył ciężki bój z Balrogiem na szczycie góry, i po zabiciu go, zmartwychwstał jako Gandalf Biały. Zapewnia również, że Merry i Pippin są cali i zdrowi. Po spotkaniu Cienistogrzywego, mearasa Gandalfa, cała czwórka dociera do Edoras, stolicy Rohanu. Okazuje się, że Gríma to w rzeczywistości szpieg Sarumana, który doprowadził do przedwczesnej starości i obojętności Théodena. Gandalf łamie zaklęcia Sarumana i Théoden odzyskuje siły witalne i światłość umysłu. Gríma zostaje wygnany. Théoden, poznawszy plany Sarumana, ewakuuje Rohirrimów do Rogatego Grodu w Helmowym Jarze. Gandalf obawia, że to nie wystarczy i rusza poszukać przywróconego do łask Éomera[a].

Aragorn i Éowina, siostra Éomera, nawiązują bliską relację. Aragorn mówi jej, że Arwena, którą kocha, opuszcza Śródziemie, aby być ze swoim ludem w Nieśmiertelnych Krainach. W międzyczasie Gríma informuje Sarumana o słabości zewnętrznego muru w Helmowym Jarze. Saruman wysyła armię Uruk-haiów do Helmowego Jaru, rozkazując im, aby nikogo nie oszczędzili. W Ithilien Gollum jest rozdarty między lojalnością wobec Froda a nieodpartą potrzebą zdobycia Jedynego Pierścienia. Wkrótce on i hobbity są świadkami jak oddziały Południowców kierujących się do Mordoru wpadają w zasadzkę gondorskich Strażników Ithilien. Gondorczycy biorą hobbity do niewoli, uważając ich za orkowych szpiegów. Gollumowi udaje się uciec.

W trakcie podróży do Helmowego Jaru Rohirrimowie zostają zaatakowani przez wargów Sarumana. Atak zostaje odparty, ale Aragorn zostaje zrzucony z klifu do rwącej rzeki poniżej. Wszyscy wierzą, że nie żyje. Aragorn jednak przeżył i na brzegu rzeki budzi się, szturchnięty przez konia Brego, który dawniej należał do Théodreda. Każe koniowi zawieźć się do Helmowego Jaru, mijając po drodze armię Uruk-haiów. Tymczasem w Rivendell Elrond błaga Arwenę, aby odpłynęła statkami odpływającymi ze Śródziemia, uciekając przed problemami tych ziem. Przestrzega ją, że jeśli pozostanie w Śródziemiu, przeżyje Aragorna o tysiące lat. Elrond nawiązuje kontakt z Galadrielą, która przekonuje go, że nie powinno zostawić ludzi na pastwę Jedynego Pierścienia.

W kryjówce Strażników ich dowódca, Faramir, odkrywa, że jego starszy brat Boromir był przyjacielem hobbitów. Frodo dowiaduje się od Faramira o śmierci Boromira[b]. Frodo pomaga Faramirowi złapać Golluma, aby uratować go przed śmiercią z rąk Strażników. Dowiedziawszy się o Jedynym Pierścieniu, Faramir zabiera swoich jeńców do Gondoru, aby zanieść pierścień swojemu ojcu. Tymczasem Aragorna dociera do Helmowego Jaru i jego wieści o zbliżającej się hordzie Uruk-hai rzucają cień na przetrwanie obrońców. Théoden i Éowina przygotowują ludzi do bitwy mimo przewyższenia liczebnego. Tymczasem w Fangornie Merry i Pippin bez skutku chcą przekonać enty do pomocy Rohirrimom. Proszą jednak, by Drzewiec zaprowadził ich do Isengardu. Tam Drzewiec z rozpaczą odkrywa, że Saruman militaryzując Orthank, wyciął wszystkie drzewa rosnące we wnętrzu kręgów murów.

Gdy zapada noc, z Lothlórien przybywa batalion elfów pod dowództwem Haldira, niosąc wieści o sojuszu i pomocy od Elronda. Rozpoczyna się bitwa, w której Uruk-haie łamią zewnętrzny mur i zabijają Haldira. Obrońcy wycofują się do Rogatego Grodu, gdzie Aragorn przekonuje Théodena, by stawił czoła Uruk-haiom w ostatnim ataku. O świcie, gdy obrońcy Rogatego Grodu są przytłoczeni, Gandalf i Éomer przybywają z Jeźdźcami Rohanu, odwracając losy bitwy. Pokonani Uruk-haie uciekają do Isengardu, ale zostają zabici przez armię Entów, prowadzonych przez Merry’ego i Pippina. Enty dokonują odwetu na Sarumanie za zniszczenie drzew w Fangornie niszcząc umocnienia wokół Orthanku i zalewając dolinę wodą z zatamowanej rzeki. Mimo zwycięstwa, Gandalf ostrzega, że Sauron odpowie odwetem i nadzieja jest tylko w dwóch hobbitach.

W tym samym czasie, przechodząc przez oblężony Osgiliath, Sam wyjaśnia Faramirowi, że Boromir oszalał z powodu mocy Jedynego Pierścienia. Frodo nieomal zostaje porwany przez Nazgûla na skrzydlatej bestii, ale ratują go Faramir i Sam, który przypomniał Frodowi, że walczą o dobro, które wciąż pozostało w Śródziemiu. Będąc pod wrażeniem determinacji hobbitów, Faramir puszcza wszystkich wolno. Sam i Frodo kontynuują wyprawę w celu zniszczenia Jedynego Pierścienia. Czując się zdradzonym pojmaniem przez Strażników Ithilien, Gollum jest rozdarty pomiędzy odzyskaniem „skarbu”, a wiernością Frodowi. Zwłaszcza, że Sam pozostaje nieufny. Uznaje, żeby to „ona” zabiła hobbity i tym samym mógł zrealizować swój cel bez łamanego danego im słowa.

Obsada

edytuj
Postać Aktor
Frodo Baggins Elijah Wood
Gandalf Ian McKellen
Aragorn Viggo Mortensen
Samwise Gamgee Sean Astin
Galadriela Cate Blanchett
Théoden Bernard Hill
Éowina Miranda Otto
Éomer Karl Urban
Gríma Gadzi Język Brad Dourif
Gimli John Rhys-Davies
Drzewiec John Rhys-Davies (głos)
Meriadoc Brandybuck Dominic Monaghan
Peregrin Tuk Billy Boyd
Legolas Orlando Bloom
Haldir Craig Parker
Elrond Hugo Weaving
Arwena Liv Tyler
Gollum Andy Serkis (głos i motion capture)
Faramir David Wenham
Saruman Christopher Lee
Uglúk Nathaniel Lees
Denethor II (tylko w wersji rozszerzonej) John Noble
Boromir (tylko w wersji rozszerzonej) Sean Bean
Háma John Leigh

Nagrody

edytuj

Film otrzymał 2 Oscary (za efekty specjalne i montaż dźwięku) na 6 nominacji. Otrzymał również 4 MTV Movie Awards w kategoriach: Najlepszy Film, Najlepszy Zespół (Elijah Wood, Sean Astin i Gollum), najlepsza rola wizualna (Gollum) i najlepsza scena akcji (bitwa o Helmowy Jar).

Scenariusz do filmu otrzymał nagrodę Hugo w kategorii najlepsza prezentacja dramatyczna (długa forma) w 2003 roku[2].

Różnice między książką a filmem

edytuj
  • W filmie w Bitwie o Helmowy Jar biorą udział elfowie. Wątek ten nie występuje w książce, a podczas Bitwy o Helmowy Jar nie ma żadnych elfów oprócz Legolasa.
  • W filmie pojawia się Haldir, który podczas Bitwy o Helmowy Jar zostaje zabity. W powieści elfowie nie biorą udziału w tej batalii.
  • W filmie dodano scenę rozmowy Arweny i Elronda na temat małżeństwa tej pierwszej z Aragornem.
  • W filmie ludność Rohanu zostaje przetransportowana do Helmowego Jaru, a w powieści ruszają tam tylko siły zbrojne.
  • W filmie dodano scenę potyczki żołnierzy Rohanu z wargami. W tej walce również Aragorn spada i przez jakiś czas jest uznawany za martwego.
  • W powieści orkowie są przez dłuższy czas ścigani przez Rohirrimów, aż w końcu jeden z nich, Grishnákh próbuje zagarnąć dla siebie Pierścień. Wtedy zostają wypatrzeni i zgładzeni przez Rohirrimów. W filmie wygłodzeni orkowie chcą zabić i zjeść hobbitów. Grishnákh jako jedyny z orków przeżywa atak Rohirrimów, po czym ściga Merry’ego i Pippina, aż ginie zmiażdżony przez Drzewca.
  • W filmie wiele scen z powieści przeniesiono do trzeciej części. Są to między innymi rozmowa z Sarumanem w zatopionym Isengardzie, zdrada Golluma i wydanie Froda Szelobie oraz Pippin oglądający palantír.
  • W filmie Faramir jest kuszony przez Pierścień, podobnie jak wcześniej jego brat, ostatecznie jednak rezygnuje z tego. W powieści rezygnuje bez wahania.
  • W filmie Théoden usiłuje zabić Grímę po tym, jak został uwolniony spod wpływu Sarumana, dopiero Aragorn odwodzi go od tego zamiaru. W powieści od razu pozwala mu odejść.
  • W filmie Faramir i jego ludzie prowadzą spętanych hobbitów i Golluma do Osgiliath, w książce nic takiego się nie dzieje. W tej samej scenie Osgiliath zostaje zaatakowane przez Upiory Pierścienia.
  • W wersji reżyserskiej pojawia się scena, w której widać, że Denethor faworyzuje Boromira, lekceważąc przy tym Faramira. Ten wątek był jedynie zasygnalizowany w powieści, a w filmie został on uwypuklony.
  1. W wersji rozszerzonej, Gríma wraca do Isengradu i mówi Sarumanowi, rozzłoszczonemu powrotem Gandalfa, o interesującym pierścieniu Aragorna. Saruman domyśla się, że to Pierścień Barahira– atrybut potomka Isildura. Nie wierzy jednak, że to Aragorn nim jest, uważając że linia już dawno wygasła.
  2. W wersji rozszerzonej, Faramir wspomina jak wspólnie z Boromirem i ich wojskami wyzwolili Osgiliath, dawną stolicę Gondoru, z rąk żołnierzy Mordoru. Do miasta przybywa ich ojciec, namiestnik Denethor. Gratuluje starszemu synowi, jednocześnie lekceważąc młodszego. Denethor rozkazuje pełnemu obaw Boromirowi udać się do Rivendell na naradę, by pozyskać Jedyny Pierścień i zwrócić go Gondorowi.

Przypisy

edytuj
  1. The Lord of the Rings: The Two Towers (2002). Filmsite. [dostęp 2025-03-08]. (ang.).
  2. 2003 Hugo Awards Announced. Hugo Awards. [dostęp 2016-04-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj