Włodzimierz (Melnyk)

	Sukcesja apostolska
	Sukcesja apostolska
Data konsekracji	11 czerwca 2007
Miejscowość	Kijów
Miejsce	Cerkiew Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich
Konsekrator	Włodzimierz (Sabodan)
Współkonsekratorzy	Joannicjusz (Kobziew), Bartłomiej (Waszczuk), Symeon (Szostacki), Paweł (Łebid), Mitrofan (Jurczuk), Ambroży (Polikopa), Łukasz (Kowałenko), Antoni (Pakanycz), Ireneusz (Semko)
Współkonsekrowani biskupi
Aleksander (Drabynko)	19 grudnia 2007
Antoni (Borowyk)	18 maja 2008
Aleksander (Nesterczuk)	16 listopada 2008
Józef (Maslenikow)	18 listopada 2008
Nikodem (Baranowski)	25 grudnia 2010
Filaret (Kuczerow)	2 stycznia 2011
Dionizy (Konstantinow)	18 czerwca 2011
Nataniel (Krykota)	5 sierpnia 2015
Paweł (Tokajuk)	25 września 2017
Andrzej (Borkowski)	27 września 2017
Nikodem (Pustowhar)	17 grudnia 2019

	Włodzimierz; Володимир
	Włodzimierz; Володимир
	Kostiantyn Melnyk; Костянтин Мельник
	Kostiantyn Melnyk; Костянтин Мельник
	Metropolita włodzimiersko-wołyński i kowelski
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1968 ; Newir
	Metropolita włodzimiersko-wołyński i kowelski
Okres sprawowania	od 2017
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Inkardynacja	Eparchia włodzimiersko-wołyńska
Śluby zakonne	1992
Diakonat	1992
Prezbiterat	1994
Chirotonia biskupia	11 czerwca 2007
	Multimedia w Wikimedia Commons

Włodzimierz, imię świeckie Kostiantyn Pawłowicz Melnyk (ur. 26 listopada 1968 we wsi Newir) – ukraiński biskup prawosławny.

ŻyciorysEdytuj

Urodził się i wychował we wsi Newir w rejonie lubaszowskim obwodu wołyńskiego Ukraińskiej SRR w rodzinie rolniczej. W 1984 rozpoczął naukę w technikum rolniczym, po jej ukończeniu w 1988 odbył służbę wojskową. Po dwóch latach wstąpił do Wołyńskiego seminarium duchownego w Łucku. W 1992 został postrzyżony na mnicha przez biskupa łuckiego i wołyńskiego Bartłomieja z imieniem Włodzimierz na cześć nowomęczennika, metropolity kijowskiego Włodzimierza (Bogojawleńskiego) a następnie, w tym samym roku, udzielono mu święceń diakońskich. Jego pierwszym miejscem służby był żeński monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Zimnem, gdzie pełnił funkcję kapelana.

W 1994 wstąpił na Chrześcijańską Akademię Teologiczną w Warszawie; również od tego roku był wykładowcą i wychowawcą w warszawskim prawosławnym seminarium duchownym. W tym samym roku z rąk metropolity kijowskiego i całej Ukrainy – Włodzimierza otrzymał święcenia kapłańskie. W 1999 podniesiony do godności ihumeńskiej. Rok później nagrodzony prawem noszenia krzyża z ozdobami. Od 1998 do 2003 służył w cerkwi św. Mikołaja w Ornecie oraz w filialnej świątyni w Morągu^[1].

W 2011 przeniesiony na katedrę włodzimiersko-wołyńską^[2]. W 2014 otrzymał godność arcybiskupią^[3]. 28 lipca 2017 r. został podniesiony do godności metropolity^[4].