Wilga oliwkowa[4] (Oriolus sagittatus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny wilgowatych (Oriolidae), występujący w Australii i na Nowej Gwinei. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Wilga oliwkowa
Oriolus sagittatus[1]
(Latham, 1801)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

wilgowate

Podrodzina

wilgi

Rodzaj

Oriolus

Gatunek

wilga oliwkowa

Synonimy
  • Coracias sagittata Latham, 1801[2]
Podgatunki
  • O. s. magnirostris Oort, 1910
  • O. s. affinis Gould, 1848
  • O. s. grisescens Schodde & Mason, 1999
  • O. s. sagittatus (Latham, 1801)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Występowanie

edytuj

Wilga oliwkowa występuje w północnej i wschodniej Australii oraz w południowej części Nowej Gwinei, głównie w lasach (także deszczowych), parkach i ogrodach.

Systematyka

edytuj

Wilga oliwkowa po raz pierwszy opisana została przez Johna Lathama w roku 1801 jako Coracias sagittata[5][a]. Obecnie umieszczana jest w rodzaju Oriolus[2][4][6]. Wyróżniono cztery podgatunki O. sagittatus[2][6][7]:

  • O. sagittatus magnirostris – południowo-środkowa Nowa Gwinea
  • O. sagittatus affinis – północno-zachodnia i północno-środkowa Australia
  • O. sagittatus grisescenspółwysep Jork (północno-wschodnia Australia) i wyspy w Cieśninie Torresa
  • O. sagittatus sagittatus – wschodnia Australia

Cechy gatunku

edytuj

Głowa i grzbiet oliwkowozielone, skrzydła i sterówki szare, brzuch kremowy z brązowymi cętkami. Oczy wilgi oliwkowej, podobnie jak dziób, są czerwone. Występuje dymorfizm płciowy – samice mają ciemniejszy grzbiet, nieco bledszy dziób oraz więcej cętek na klatce piersiowej.

Wymiary średnie

edytuj
  • długość ciała – ok. 26–28 cm
  • masa ciała – ok. 96 g

Sezon lęgowy trwa od września do stycznia. Gniazdo w kształcie czarki zbudowane jest z traw i kory, zawieszone około 10 metrów nad ziemią na cienkiej gałęzi z dala od pnia. Samica składa od 2 do 3 jaj, okres inkubacji trwa zazwyczaj 18 dni, a pisklęta pozostają w gnieździe przez około 17 dni. Podczas lęgów rola samca ogranicza się do karmienia potomstwa (nie buduje on gniazda ani nie wysiaduje jaj).

Pożywienie

edytuj

Głównie owady, poczwarki i gąsienice, a także owoce.

Status

edytuj

IUCN uznaje wilgę oliwkową za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].

  1. Na tytułowej stronie publikacji Lathama widnieje data 1801 (MDCCCI), niektóre źródła, np. baza ITIS, podają jednak datę 1802.

Przypisy

edytuj
  1. Oriolus sagittatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Olive-backed Oriole (Oriolus sagittatus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-12)]. (ang.).
  3. a b Oriolus sagittatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Oriolinae Vigors, 1825 - wilgi (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-05].
  5. Latham, J.: Supplementum Indicis Ornithologici, sive Systematis Ornithologiae. Londyn: G. Leigh, J. & S. Sotheby, 1801, s. xxvi–xxvii. (łac.).
  6. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Orioles, drongos, fantails. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-05]. (ang.).
  7. wilga oliwkowa (Oriolus sagittatus). Avibase. [dostęp 2021-03-05].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj