William Morris
William Morris (ur. 24 marca 1834 w Walthamstow, zm. 3 października 1896 w Kelmscott Manor w Londynie) – angielski malarz, rysownik, architekt, projektant, pisarz i poeta pochodzenia walijskiego. Członek drugiego bractwa prerafaelitów. Współtwórca Socialist League (1884) i Arts and Crafts Movement.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujWierzył w nastanie złotego wieku, kiedy przemysłowców zastąpią artyści, którzy wszystkim pracującym ofiarują szczęście i miłość Piękna. Żył w zgodzie ze swoimi teoriami, różnorodną działalnością starając się je szerzyć i stosować. Urodził się w zamożnej rodzinie. W młodości wiódł życie amatora sztuki. Bardzo wcześnie doszedł do przekonania, że przemysłowa cywilizacja przynosi brzydotę. Pierwszy zwrócił uwagę na znaczenie środowiska i konieczność polepszenia warunków życia robotników. Uważał maszynę i produkcję przemysłową za nieszczęście i porzucił Londyn, żeby zamieszkać na wsi.
Obrazy Burne-Jonesa, z którym zaprzyjaźnił się w Oxfordzie, zrobiły na nim tak wielkie wrażenie, że porzucił studia architektoniczne dla malarstwa. Razem z Philipem Webbem zbudował sobie dom w pobliżu Londynu, Red House, z czerwonej cegły miejscowej i wedle planu, który uzależniał strukturę fasady od funkcjonalnego układu pomieszczeń wewnętrznych. Był to pierwszy etap prowadzący do Art Nouveau. Drugi wiąże się z powstaniem w Londynie firmy Morris, Marshall, Faulkner and Co. pod szyldem „Fine Art Workmen in Painting, Carving, Furniture and the Metals” w 1861. W sklepie tej firmy znajdowało się wszystko, co służy do dekoracji wnętrza. Celem było uprzystępnienie publiczności użytkowych dzieł sztuki. Do przedsięwzięcia dołączyli się Rossetti, Burne-Jones i inni. Morris projektował tapety, tkaniny, meble, szkła artystyczne.
Morris odnowił także sztukę graficzną. Jego pomysłu jest nowa czcionka zwana „Golden Type,” upiększał też książki zdobiąc ich marginesy arabeskami, esami-floresami, liniami, na wzór iluminowanych manuskryptów średniowiecznych. Swoje zasady wyłożył w książce Sztuki dekoracyjne, ich związki z życiem współczesnym. Zainteresował się książką jako przedmiotem użytkowym i zaprojektował nową formę książki: 2 typy stron (zdobione na czarnym tle białymi elementami lub białe tło i czarna ilustracja), stosował druk biało-czarny, ale czasem łączył z czerwienią; zniwelował wolne przestrzenie w książce (tekst umieszczony w bogato zdobionej ramce, inicjały).
Jako poeta był przede wszystkim autorem monumentalnego poematu The earthly paradise (Raj ziemski), nawiązującego do Opowieści kanterberyjskich Geoffreya Chaucera. Tłumaczył też bądź parafrazował staroskandynawskie (islandzkie) pieśni i sagi[1]. Żeby lepiej zrozumieć średniowieczne utwory, udał się nawet do ojczyzny ich autorów, czyli na Islandię[2]. Owocem islandzkich fascynacji Morrisa był między innymi poemat The Story of Sigurd the Volsung and the Fall of the Niblungs[3].
Wybrane publikacje
edytuj- The Defence of Guinevere, and other Poems (1858)
- The Life and Death of Jason (1867)
- The Earthly Paradise (1868–1870)
- Love is Enough, or The Freeing of Pharamond (1872)
- The Story of Sigurd the Volsung and the Fall of the Nibelungs (1876)
- Hopes and Fears For Art (1882)
- A Dream of John Ball (1886)
- The House of the Wolfings (1888)
- The Roots of the Mountains (1889)
- News from Nowhere (or An Epoch of Rest) (1890), polskie tłumaczenie autorstwa Wojciecha Szukiewicza: Wieści z nikąd czyli Epoka spoczynku (1902)
- The Story of the Glittering Plain (1890)
- The Well at the World’s End (1892)
- The Wood Beyond the World (1895)
- The Water of the Wondrous Isles (1896)
- The Sundering Flood (1898)
Przypisy
edytuj- ↑ Przemysław Mroczkowski, Historia literatury angielskiej. Zarys, Wrocław 1981, s. 448.
- ↑ Przemysław Mroczkowski, Historia literatury angielskiej. Zarys, tamże; Porównaj też John William Mackail, The life of William Morris, Vol. I. New impression, London 1899, s. 240–275.
- ↑ William Morris, The story of Sigurd the Volsung and the fall of the Niblungs, Fifth edition, Boston 1891.
Bibliografia
edytuj- Edmund Goldzamt, William Morris a geneza społeczna architektury nowoczesnej PWN, Warszawa 1967.
Linki zewnętrzne
edytuj- Leon Winiarski, William Morris (1900)
- tekst o Edmundzie Gotzmacie na morrisssociety.org. morrissociety.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-05)].
- morrissociety.org Biogram artysty w Morris Society (pol.)
- The Arts and Crafts Home
- William Morris – dzieła w bibliotece Polona
- ISNI: 0000000121235747
- VIAF: 22146194
- ULAN: 500030629
- LCCN: n78095326
- GND: 118584251
- NDL: 00450584
- LIBRIS: 42gjlm9n1n0ph2g
- BnF: 11916925b
- SUDOC: 027039218
- SBN: CFIV006211
- NLA: 35363838
- NKC: jo20000080737
- BNE: XX1059997
- NTA: 068478364
- BIBSYS: 90052726, 1512647518721
- CiNii: DA19063607, DA00565370
- Open Library: OL28409A
- PLWABN: 9810655270305606
- NUKAT: n97087188
- OBIN: 19322
- J9U: 987007265662705171
- PTBNP: 93847
- CANTIC: a10195555
- LNB: 000058820
- NSK: 000048353
- BNA: 000059068
- CONOR: 23618659
- ΕΒΕ: 64114
- BLBNB: 000159478
- KRNLK: KAC199619403
- LIH: LNB:V*309353;=BJ