Witalian
Witalian (ur. 600 r. w Segni zm. 27 stycznia 672 roku w Rzymie[1]) – święty Kościoła katolickiego, 76. papież w okresie od 30 lipca 657 do 27 stycznia 672 roku[2].
| ||
| Papież | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 600 Segni | |
| Data i miejsce śmierci | 27 stycznia 672 Rzym | |
| Papież | ||
| Okres sprawowania | 30 lipca 657 – 27 stycznia 672 | |
| Wyznanie | chrześcijaństwo | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Pontyfikat | 30 lipca 657 | |
| ||
| ||
| Wspomnienie | 27 stycznia | |
Spis treści
ŻyciorysEdytuj
Pochodził z Segni w okolicach Rzymu; był synem Anastazego[1].
Dążył do pojednania z Bizancjum z pominięciem wszystkich teologicznych kwestii spornych, więc zaraz po swoim wyborze, poinformował o tym cesarza[2]. Konstans II przyjechał do Rzymu, zrabował skarby kultury i odjechał[2]. Ponadto 1 marca 666 ogłosił, że Rawenna, siedziba egzarchy będzie odtąd stolicą autokefaliczną, niezależną od Rzymu, która sama może wybierać swojego biskupa (z zatwierdzeniem cesarza)[1].
Papież swoim dekretem z roku 666 oficjalnie wprowadził do liturgii organy i zreorganizował śpiewy kościelne[1]. Było to jednak jedynie prawne zatwierdzenie istniejącego stanu rzeczy, gdyż organy rozbrzmiewały w kościołach już wcześniej.
W czasie jego pontyfikatu w 671 Longobardowie przyjęli chrześcijaństwo. 26 marca 668 wysłał do Anglii mnicha Teodora, wręczając mu paliusz i mianując arcybiskupem Canterbury[1]. W tym samym roku 15 września Konstans II został zamordowany, a Witalian udzielił silnego poparcia prawowitemu następcy, Konstantynowi IV[1].
Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 27 stycznia[1].
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d e f g John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 109-110. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 42. ISBN 83-7006-437-X.
BibliografiaEdytuj
- Pope St. Vitalian (ang.). Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-10-02].