Witold Niesiołowski

pułkownik piechoty Wojska Polskiego, zoolog

Witold Gawin z Niesiołowic Niesiołowski herbu Nałęcz (ur. 4 sierpnia 1866 w Suchym Gruncie, zm. 7 stycznia 1954 w Bytomiu) – polski zoolog, entomolog, tytularny pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Witold Niesiołowski
Ilustracja
Witold Niesiołowski (1928)
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1866
Suchy Grunt

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 1954
Bytom

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

17 Pułk Piechoty Austro-Węgier
Dowództwo Okręgu Generalnego „Kraków”

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Życiorys edytuj

Uczęszczał do Gimnazjum w Tarnowie, następnie studiował w Akademii Handlowej w Wiedniu i w Akademii Wojskowej. Po ukończeniu studiów został oficerem c. i k. armii. Służył jako oficer zawodowy w garnizonach Galicji i Karyntii. Na kapitana został awansowany ze starszeństwem z 1 maja 1906 roku. W 1914 roku pełnił służbę w c. i k. 17 pułku piechoty w Klagenfurcie[1].

Od 1919 roku w Wojsku Polskim. 11 czerwca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego „Kraków”[2]. 26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego pułkownika piechoty[3][4][5][6]. Później został zweryfikowany w stopniu tytularnego pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów stanu spoczynku piechoty. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V”[7].

Stworzył znaczący zbiór motyli, bogaty przede wszystkim w okazy rodzajów Parnassius i Erebia. Opracował lepidopterofaunę okolic Krakowa, Tatr, Podola i Czarnohory. W latach okupacji zajmował się żądłówkami pasożytniczymi powiatu Dąbrowa Tarnowska.

Zmarł w 1954 w Bytomiu. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914, Wiedeń luty 1914, s. 216, 412.
  2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 23 z 23 czerwca 1920 roku, poz. 595.
  3. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 741.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1582.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1411.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 890.
  7. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 324, 940.
  8. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 246.

Bibliografia edytuj