Wodorotlenek chromu(III)
Wodorotlenek chromu(III), Cr(OH)
3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorotlenków, związek chromu na III stopniu utlenienia.
| ||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
Cr(OH) | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
103,02 g/mol | |||||||||||||||||||
Identyfikacja | ||||||||||||||||||||
Numer CAS | ||||||||||||||||||||
PubChem | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Otrzymywanie
edytujWodorotlenek chromu można przygotować na różne sposoby. Najczęściej jednak wszystkie te metody wykorzystują sole na trzecim stopniu utlenienia.
Woda amoniakalna strąca z roztworów soli chromu(III) osad Cr(OH)
3[1]:
- Cr3+
+ 3NH
3 + 3H
2O → Cr(OH)
3 + 3NH+
4
Wodorosiarczek amonu strąca z roztworów soli chromu(III) osad Cr(OH)
3 zamiast Cr
2S
3[1]:
- Cr3+
+ 3HS−
+ 3H
2O → Cr(OH)
3 + 3H
2S
gdyż stężenie S2−
jest niewystarczające do przekroczenia iloczynu rozpuszczalności Cr
2S
3[1].
Pod wpływem zasady także strąca się Cr(OH)
3[1]:
- Cr3+
+ 3OH−
→ Cr(OH)
3
Właściwości
edytujWodorotlenek chromu(III) wykazuje właściwości amfoteryczne. Roztwarza się w nadmiarze zasady[1]:
- Cr(OH)
3 + OH−
→ [Cr(OH)
4]−
dając zielony roztwór. W tej reakcji powstaje anion tetrahydroksychromianowy(III)[1].
Bezwodny wodorotlenek chromu jest czerwonobrązowymi kryształami nierozpuszczalnymi w wodzie, ale rozpuszczalnymi w alkoholu. Trihydrat Cr(OH)
3·3H
2O jest niebieskozielonym proszkiem nierozpuszczalnym w wodzie, ale rozpuszczalnym w kwasach[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Włodzimierz Rzeszutko , Włodzimierz Opoka , Eugeniusz Somogyi , Chemia analityczna jakościowa, wyd. 3, Kraków: Wydawnictwo Uniwerystetu Jagiellońskiego, s. 54–55, ISBN 978-83-233-8345-1 [dostęp 2024-01-20] .
- ↑ Dichromium trioxide hydrate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 5090 [dostęp 2024-02-22] (niem. • ang.).
- ↑ Tiina Santonen , Inorganic Chromium(III) Compounds, World Health Organization, 2009, s. 9, ISBN 978-92-4-153076-7 [dostęp 2024-01-20] (ang.).