Wróblew (powiat sieradzki)

wieś w województwie łódzkim

Wróblewwieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Wróblew, przy szosie z Sieradza do Kalisza w odl. 9 km od Sieradza.

Wróblew
wieś
Ilustracja
Kościół św. Piotra i Pawła
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

sieradzki

Gmina

Wróblew

Liczba ludności (2006)

340

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-285[2]

Tablice rejestracyjne

ESI

SIMC

0720071

Położenie na mapie gminy Wróblew
Mapa konturowa gminy Wróblew, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wróblew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wróblew”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wróblew”
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego
Mapa konturowa powiatu sieradzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wróblew”
Ziemia51°36′37″N 18°37′02″E/51,610278 18,617222[1]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Wróblew.

Integralne części wsi edytuj

Integralne części wsi Wróblewa[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0720088 Józefka część wsi
0720094 Poduchowne część wsi
0720102 Wróblew-Kolonia część wsi

Historia edytuj

Gniazdo rodu Wróblewskich h. Lis. Później właścicielami majątku byli Malscy z Małego h. Nałęcz, w XIX w. Załuskowscy h. Rola, Piątkowscy, Majchrzyccy i Nieniewscy. Zespół dworski znajdował się w zach. części wsi. Była to budowla na kopcu otoczonym fosą. Nie ma już po niej śladu. Wieś po raz pierwszy wspomniana w dokumentach w 1330 r. Erekcja parafii w XIV w.

W połowie stycznia 1940 r. Niemcy rozpoczęli akcję wysiedlania chłopów z lepszych gospodarstw. Wywieźli wtedy 72 rodziny polskie z Wróblewa, sprowadzając na ich miejsce Niemców z Wołynia.

Zabytki edytuj

  • Kościół św. Piotra i Pawła zbudowany został, staraniem plebana Macieja Węgierskiego, w 1804 r. na miejscu poprzedniego z XVII w. i pierwszego – prawdopodobnie z I poł. XIV w. Restaurowany w 1881 r. i przebudowany po 1930 r. Drewniany, konstrukcji zrębowej, oszalowany. Jednonawowy z węższym prezbiterium zamkniętym wielobocznie. Sklepienie pozorne kolebkowe wsparte na słupach. Na belce tęczowej krucyfiks zapewne z XVI w. Drzwi wejściowe z dekoracją klasycystyczną. Ołtarz główny z początku XIX w., w nim obrazy: MB adorującej Dzieciątko z 1627 r. oraz MB Bolesnej (ufundowany przez Cypriana Nieniewskiego) malowany na desce przez Wojciecha Gersona z adnotacją na odwrocie: „Malował Wojciech Gerson, Warszawa r. 1866”. Chrzcielnica kamienna z XVI w. typu kielichowego, późny gotyk, ozdobiona stylizowanymi, lekko wypukłymi liśćmi, ujętymi w kształt koszyczka. Na zdobionym wałku herby: Nałęcz, Wieniawa i nieczytelny.
  • Na cmentarzu neoklasycystyczna kaplica grobowa pw. św. Augustyna rodziny Nieniewskich z 1860 r. ufundowana przez Cypriana Nieniewskiego, dziedzica wsi Sędzice przekazana przez właścicieli 17 stycznia 1974 r. na potrzeby parafii oraz grobowiec, w którym spoczywa Ignacja Piątkowska ze Smardzewa. Przy przeciwległym od wejścia murze – kaplica grobowa Feliksa Jasieńczyk Radońskiego (1859–1926), dziedzica Kobierzycka z popiersiem zmarłego.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 151708
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1554 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. GUS. Rejestr TERYT

Bibliografia edytuj

  • A. Ruszkowski: Sieradz i okolice. Sieradz, 2000