Wikipedia

Wysoki Małe

wieś w województwie świętokrzyskim

Wysoki Małe – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Bogoria[4][5].

Wysoki Małe
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

staszowski

Gmina

Bogoria

Liczba ludności (2021)

90[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

28-210[3]

Tablice rejestracyjne

TSZ

SIMC

0788732[4]

Położenie na mapie gminy Bogoria
Mapa konturowa gminy Bogoria, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wysoki Małe”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wysoki Małe”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wysoki Małe”
Położenie na mapie powiatu staszowskiego
Mapa konturowa powiatu staszowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wysoki Małe”
Ziemia50°39′14″N 21°18′58″E/50,653889 21,316111[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

W 2004 roku z unijnych dotacji została odnowiona droga, a także oczyszczony i odnowiony staw znajdujący się w centrum wsi.

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne edytuj

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Wysok Małych zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6]
Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miasta 		Nazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektu
I. Gromada SZCZEGLICE
  1. Wysoki Małe

—

  1. Brodek — łąka
  2. Druga Góra — wzniesienie, pole
  3. Kalugi — łąka, błoto, wąwóz
  4. Ogrody — pole
  5. Pastwiska — pole, nieużytki, bagna
  6. Pierwsza Góra — wzniesienie, pole
  7. Ślęk — pole
  8. Świrgól — pole
  9. Za Wsią — pole

Historia edytuj

Według Jana Długosza (Długosz, L.B., I, 318, 319, II, 332, 333) w XV wieku rozróżniano cztery wsie o nazwie Wysokie: prima, secunda, tertia i quarta alias Mała Wieś. W 1578 roku wieś Wysoczki należała do Stanisława Lipnickiego. Czterej osadnicy gospodarowali w niej na 1 łanie[7]

W 1629 roku wieś Wysoki Małe należała do Pakosława Lipnickiego[8]. Według rejestru poborowego powiatu sandomierskiego z 1629 roku we wsi mieszkało 4 chłopów, którzy gospodarowali na 1 łanie i płacili 4 floreny polskie podatku. W miejscowości tej znajdował się także 1 młyn roczny, z którego płacono 1 floren 18 groszy podatku. W sumie z wsi tej płacono 5 florenów i 18 groszy poboru.

W 1895 roku Wysoczki Małe wymienione są w Słowniku geograficznym jako wieś i folwark. W 1827 roku liczyły 11 domów i 63 mieszkańców, zaś w 1895 roku 18 domów i 97 mieszkańców. W roku 1885 folwark obejmował 297 mórg, z czego 212 mórg gruntów ornych i ogrodniczych, 10 mórg łąk, 7 mórg pastwisk, 63 morgi lasu (nieurządzony) oraz 4 morgi nieużytków. Stosowano płodozmian 10-polowy. W folwarku znajdowało się 6 budynków drewnianych. Wieś liczyła wówczas 16 osadników gospodarujących na 105 morgach[7].

Krzyże przydrożne edytuj

Przy skrzyżowaniu z drogą wiodącą do Pęcławic Górnych znajduje się kamienny krzyż wykonany przez Władysława i Ignacego Sadłochów, upamiętniający poległych w okolicy powstańców z 1863 roku.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 153614
  2. ↑ Wieś Wysoki Małe w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-20], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1561 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 55-56, 77-96.
  7. ↑ a b Wysoczki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 122.
  8. ↑ Zbigniew Anusik. Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629. „Przegląd Nauk Historycznych 2012, R. XI, Nr.2”. s. 70. 

Literatura edytuj

  1. Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wysoki_Małe&oldid=72556150”