Łabiszewo
Łabiszewo (kaszb. Łabiszewò[4][5], niem. Labüssow) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Dębnica Kaszubska. W skład sołectwa Łabiszewo wchodzi również miejscowość Boguszyce.
| wieś | |
.jpg) Zabudowa w Łabiszewie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2013) |
275[2] |
| Strefa numeracyjna |
59 |
| Kod pocztowy |
76-248[3] |
| Tablice rejestracyjne |
GSL |
| SIMC |
0744083 |
Położenie na mapie gminy Dębnica Kaszubska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu słupskiego  | |
 54°24′07″N 17°16′56″E/54,401944 17,282222[1]
| |
.jpg)
.jpg)
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Nazwa edytuj
Nazwa miejscowości, wzmiankowana po raz pierwszy w 1518 w formie Labussow, ma pochodzenie słowiańskie i charakter dzierżawczy. Powstała przez dodanie do nazwy osobowej Łabusz formantu -ewo[6]. Niemiecka nazwa Labüssow jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[6]. Polska nazwa Łabiszewo w miejsce oczekiwanej *Łabuszewo jest wynikiem niedokładnej resubstytucji nazwy niemieckiej[6].
Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Łabiszewò[7].
Ochrona przyrody edytuj
W obrębie ewidencyjnym Łabiszewo znajduje się pięć użytków ekologicznych – „Torfowisko Wieliszewo 3”, „Torfowisko Wieliszewo 4”, „Torfowisko Wieliszewo 5”, „Torfowisko Wieliszewo 6” oraz „Torfowisko Wieliszewo 7”. Utworzone zostały 13 maja 2008 na mocy Uchwały Nr XV/80/2008 Rady Gminy Dębnica Kaszubska z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie utworzenia użytków ekologicznych. Przedmiotem ich ochrony są torfowiska wysokie porośnięte młodym borem bagiennym, będące częścią kompleksu torfowisk wysokich typu bałtyckiego „Torfowisko Wieliszewo”, które z kolei współtworzy „Wieliszewskie Bagna” o łącznej powierzchni 133,70 ha[8][9].
Poniemieckie cmentarze ewangelickie edytuj
W Łabiszewie zlokalizowane są trzy cmentarze przedwojennych mieszkańców wsi. Jeden z nich położony jest w odległości około 1,2 km na południowy wschód od zwartej zabudowy miejscowości, przy gruntowej drodze do Podola Małego. Datuje się go na początek XX wieku. Mur wyznaczający granice cmentarza, podobnie jak nasadzenia wzdłuż niego, zachowały się tylko częściowo. Przetrwały nieliczne fragmenty nagrobków, w tym m.in. tablica inskrypcyjna z datą pochówku z 1919[10].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70980
- ↑ WYKAZ MIEJSCOWOŚCI GMINY DĘBNICA KASZUBSKA wraz z liczbą mieszkańców wg stanu w dniu 2013.09.30. [dostęp 2015-12-14].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 695 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Uchwała nr 6 2010 – Nazwy miast, wsi gminnych i sołeckich – Skarbnica Kaszubska [online] [dostęp 2023-12-18] (pol.).
- ↑ Kôrta Kraju Kaszëbów / Mapa Kaszub – Kaszëbskô Jednota [online] [dostęp 2023-12-18] (pol.).
- ↑ a b c Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 69.
- ↑ Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 212, ISBN 978-83-62137-50-3.
- ↑ Uchwała Nr XV/80/2008 Rady Gminy Dębnica Kaszubska z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie utworzenia użytków ekologicznych. Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego Nr 32 – Gdańsk, dnia 28 kwietnia 2008 r. s. 3322–3324. [dostęp 2020-03-08]. (pol.).
- ↑ Bank Danych o Lasach. Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych. [dostęp 2020-03-08]. (pol.).
- ↑ Krystyna Mazurkiewicz-Palacz: Dawne cmentarze w powiecie słupskim. Słupsk: Starostwo Powiatowe w Słupsku, 2012, s. 53. ISBN 978-83-60228-45-6. [dostęp 2021-06-14].