Świdnik (powiat limanowski)
Świdnik – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Łukowica. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego. Części wsi: Na Dziale, Nowa Wieś i Stara Wieś.
| wieś | |
_-_dw%C3%B3r.jpg) Dwór w Świdniku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
749[2] |
| Strefa numeracyjna |
18 |
| Kod pocztowy |
34-606[3] |
| Tablice rejestracyjne |
KLI |
| SIMC |
0449639 |
Położenie na mapie gminy Łukowica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu limanowskiego  | |
 49°35′38″N 20°31′44″E/49,593889 20,528889[1]
| |
Historia edytuj
Wieś wzmiankowana była po raz pierwszy w 1326 jako wieś rycerska. Pod koniec XIV wieku Świdnik należał do Leszka i jego syna Andrzeja, a w drugiej połowie XV wieku do Zegoty Gabońskiego. W 1581 wieś należała do Stanisława Rogowskiego, członka wspólnotybraci polskich.[potrzebny przypis]
Marcin Rogowski, podwojewodzi sądecki, wybudował w Świdniku zbór braci polskich. Następnie dziedzicami wsi byli Sędzimirowie z Łukowicy a potem Wielogłowscy. W 1620 chłopi z Łącka, Ochotnicy i Kamienicy dokonali napadu na okoliczne dwory w tym też na tutejszy dwór oraz zbór i według tradycji kaplica dworska wzniesiona została na zbiorowym grobie pomordowanych arian. W 1629 właścicielem Świdnika był Sebastian Wielogłowski herbu Starykoń (w polu czerwonym koń w biegu, na szczycie korona złota a w niej wbity topór)[4]. Wielogłowski był ponadto właścicielem Jastrzębia, części Wolicy koło Stronia oraz Zagorowa[potrzebny przypis].
W latach 1859-1861 wieś dzierżawił Szczęsny Morawski, ceniony później historyk Sądecczyzny[5].
W 1752 dziedzic w Świdniku rozpoczął budowę dworu, który zachował się do czasów obecnych. Jest to dworek drewniany, zbudowany na zrąb, tynkowany, bielony, parterowy z facjatą od tyłu, na narożnikach ma kwadratowe alkierzyki. Oprócz zabytkowego dworku we wsi znajduje się kaplica dworska, murowana z XVIII wieku[potrzebny przypis].
Zabytki edytuj
Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 137708
- ↑ https://nowa.lukowica.pl/rok-2022-gmina-lukowica-w-liczbach/
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1286 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Herbarz rodów szlacheckich Królestwa Polskiego, część I, Warszawa, 1855
- ↑ Jan Rzońca, Szczęsny Morawski - historyk Sądecczyzny i pogranicza polsko-węgierskiego (słowackiego), „Acta Historica Neosolinsia”, 1, Banská Bystrica: Univerzita Mateja Bela v Banskej Bystrici, 1998, s. 170-183, ISBN 80-8055-205-3 [dostęp 2024-01-31].
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2023-12-05].