26 Przemyski Oddział WOP

26 Przemyski Oddział Wojsk Ochrony Pogranicza – zlikwidowany oddział w strukturze organizacyjnej Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę na granicy polsko-czechosłowackiej i polsko-radzieckiej.

26 Oddział WOP
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1957

Rozformowanie

1976

Nazwa wyróżniająca

Przemyski

Tradycje
Nadanie sztandaru

26 lipca 1963

Rodowód

26 Brygada WOP

Organizacja
Numer

JW 1166

Kryptonim

Semafor[a]

Dyslokacja

Przemyśl
ul. Mickiewicza 44

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

Dowództwo WOP

Odznaczenia
Krzyż Komandorski (III klasa)

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

26 Przemyski Oddział WOP JW 1166[1] sformowany został 1957 na bazie Grupy Manewrowej i Samodzielnego Oddziału Zwiadowczego[b]. Sztab i sekcję polityczną sformowano w oddziale dopiero w 1958[c]. Zgodnie z etatem czasu „P” nr 354/8, 1 sierpnia 1957 Oddział liczył 400 żołnierzy, a etat czasu „W” nr 0354/116 przewidywał 809 żołnierzy[2]. W 1959 nadano 26 Oddziałowi nazwę: 26 Przemyski Oddział WOP[d]. W 1961 dowództwo posiadało kryptonim Semafor. W 1962 wprowadzono nowy plan mobilizacyjny PM–62. Zakładał on na wypadek wojny znaczne rozwiniecie jednostki. Zgodnie z etatem czasu „P”, 1 lipca 1965 Oddział liczył 657 żołnierzy, a etat czasu „W” przewidywał 2157 żołnierzy[3]. W 1964 oddział przyjął do ochrony część wschodnią odcinka Karpackiej Brygady WOP w Nowym Sączu[e]. W 1968 zwrócił ww. odcinek[4].

Struktura organizacyjna

edytuj

1 stycznia 1960 26 Przemyskiemu Oddziałowi WOP podlegały:

  • 1 placówka WOP Lutowiska
  • 2 placówka WOP Krościenko
  • 3 placówka WOP Hermanowice
  • 4 placówka WOP Medyka
  • 5 placówka WOP Korczowa
  • 6 placówka WOP Słotwina
  • Graniczna Placówka Kontrolna Medyka.

Struktura batalionu i numeracja strażnic na dzień 1.01.1964:

  • 1 placówka WOP Lutowiska
    • przejście graniczne ruchu uproszczonego Lutowiska
  • 2 placówka WOP Krościenko
  • 3 placówka WOP Hermanowice
    • przejście graniczne ruchu uproszczonego Przemyśl
  • 4 placówka WOP Medyka
    • przejście graniczne ruchu uproszczonego Przemyśl
  • 5 placówka WOP Korczowa
    • przejście graniczne ruchu uproszczonego Młyn
  • 6 placówka WOP Sołotwina
  • GPK kolejowa Medyka
  • Batalion WOP Sanok[f].

Sztandar i odznaczenia oddziału

edytuj

W 1963 społeczeństwo Przemyśla ufundowało oddziałowi sztandar. Wręczenia dokonał 26 lipca 1963 dowódca WOP gen. bryg. Eugeniusz Dostojewski[4].

12 czerwca 1975 Rada Państwa nadała oddziałowi Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Na rynku w Przemyślu dekoracji dokonał minister spraw wewnętrznych gen. bryg. Stanisław Kowalczyk[5].

Dowódcy oddziału

edytuj
  • płk Józef Bobrownicki (do 1.07.1974)
  • płk Edward Korczyński.
  1. Kryptonim brygady w 1961.
  2. Zarządzenie DWW nr 07/WW z 24.04.1957 (Jackiewicz 1998 ↓, s. 120).
  3. zarządzenie DWW nr 07/WW z 28.03.1958 (Jackiewicz 1998 ↓, s. 120).
  4. Zarządzenie MSW nr 203/59/WW z 27.11.1959 (Jackiewicz 1998 ↓, s. 120).
  5. Batalion WOP Sanok (Jackiewicz 1998 ↓, s. 120).
  6. W latach 1964–1968 był w strukturach Przemyskiego Oddziału WOP (Jackiewicz 1998 ↓, s. 120).

Przypisy

edytuj
  1. Zestawienie numerów historycznych jednostek wojskowych. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2023-03-18]. (pol.).
  2. Goryński 2021 ↓, s. 174.
  3. Goryński 2021 ↓, s. 185.
  4. a b c Jackiewicz 1998 ↓, s. 120.
  5. Jackiewicz 1998 ↓, s. 121.

Bibliografia

edytuj
  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Grzegorz Goryński. Plany mobilizacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza okresu zimnej wojny – zadania na rzecz MON. „Biuletyn Historyczny Muzeum Marynarki Wojennej”. 36/2021, 2021. Gdynia: Muzeum Marynarki Wojennej. ISSN 0137-5539. 
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza (1945-1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Jan Ławski: Ochrona granic Polski Ludowej 1945-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1974.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.