Aleksander Wolter (ur. 3 sierpnia 1905 we Lwowie, zm. 11 czerwca 1967 w Lublinie) – polski prawnik, sędzia, profesor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, sędzia Sądu Najwyższego. Specjalista z zakresu prawa cywilnego.

Aleksander Wolter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1905
Lwów

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 1967
Lublin

Profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo cywilne
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1929

Profesura

1953

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Order Sztandaru Pracy II klasy

Życiorys edytuj

Jego ojciec był sędzią cywilnym we Lwowie, następnie sędzią Sądu Najwyższego w Wiedniu, w końcu prezesem Sądu Apelacyjnego w Krakowie. Matka Aleksandra z domu Kamieniobrodzka była córką znanego lwowskiego architekta i malarza Alfreda Kamienobrodzkiego, starszy brat Władysław Wolter prawnikiem profesorem UJ. Egzamin dojrzałości zdał w 1923 w Państwowym IV Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie. W latach 1923–1927 studiuje prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1929 obronił pracę doktorską „Prawo familijne rzymskie w literaturze nie prawniczej IV–VII wieku po Chrystusie". Po studiach został zatrudniony w charakterze starszego asystenta w Katedrze Prawa Rzymskiego UJ. Wiedzę uzupełnia studiując w Berlinie, w ramach stypendium Fundacji Kultury Narodowej. Nie widząc możliwości dalszej kariery prawniczej i naukowej bez praktyki podejmuje równolegle z pracą na uczelni, aplikację sądową, którą kończy zdanym egzaminem sędziowskim. W 1932 rozpoczyna pracę w charakterze asesora. W latach 1932–1939 sędzia w Krakowie. W 1933 został oddelegowany z sądu do Ministerstwa Sprawiedliwości, gdzie koncentrował się na pracy legislacyjnej w zakresie ujednolicenia wielu, często bardzo różniących się systemów prawa pozostawionych przez zaborców oraz kodyfikacją prawa cywilnego. Trzy dni przed wybuchem wojny Aleksander Wolter zawarł związek małżeński z Janiną Werber absolwentką wydziału rolnictwa UJ, późniejszą wieloletnią dyrektorką Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie. We wrześniu 1939 wraz z rodziną ewakuuje się do Lwowa. Wraca do Krakowa w 1940 podejmuje zatrudnienie jako sędzia Sądu Apelacyjnego w Krakowie oraz jako pracownik niemieckiego Głównego Wydziału Sprawiedliwości G.G. Właściwa postawa w trakcie orzekania oraz zgoda władz Polskiego Państwa Podziemnego na to zatrudnienie zostały po wojnie ocenione w sposób jednoznacznie pozytywny. Z tych też powodów Profesorowi nie postawiono żadnych zarzutów i mógł być wielokrotnie świadkiem w sprawach karnych dotyczących wymiaru sprawiedliwości w Generalnej Guberni. Po zakończeniu wojny Aleksander Wolter podejmuje w 1945 pracę Ministerstwie Sprawiedliwości. W latach 1948–1951 sędzia Sądu Najwyższego. Od 1949 kontraktowy profesor nadzwyczajny UMCS w Lublinie. Zostaje pierwszym Dziekanem Wydziału Prawa, którą to funkcję pełnił w latach 1950–1953, w 1953 zostając prorektorem Uczelni. Bezpartyjny, na skutek nacisków Komitetu Wojewódzkiego PZPR w 1954 musiał zrezygnować z pełnienia funkcji administracyjnych. W 1953 został mianowany profesorem nadzwyczajnym a w 1960 profesorem zwyczajnym. Od 1956 jest członkiem Komisji Kodyfikacyjnej. W 1956 został samodzielnym pracownikiem w Instytucie Nauk Prawnych PAN, od 1963 był członkiem Komitetu Nauk Prawnych PAN. Został pochowany na cmentarzu katolickim przy ulicy Lipowej w Lublinie.

Odznaczenia i ordery edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Libri Iuristarum Lublinensium tom 1 "Profesor Aleksander Wolter w 105 rocznicę urodzin" pod redakcją Mateusza Grochowskiego wyd. II Lublin 2010 s. 12-17
  • Zofia Policzkiewicz, Aleksander Wolter, w: Słownik biograficzny miasta Lublina, tom I (pod redakcją Tadeusza Radzika, Jana Skarbka i Adama A. Witusika), Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 1993, s. 300–301
  • Zofia Policzkiewicz, Aleksander Wolter (1905–1967), w: Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji UMCS 1949–2009. Księga jubileuszowa z okazji 60-lecia Wydziału Prawa i Administracji UMCS w Lublinie (pod redakcją naukową Anny Przyborowskiej-Klimczak), Oficyna Wydawnicza VERBA, Lublin 2009, s. 366–369 (z fotografią)