Alina Zagitowa
Alina Ilnazowna Zagitowa, ros. Алина Ильназовна Загитова (ur. 18 maja 2002 w Iżewsku) – rosyjska łyżwiarka figurowa, startująca w konkurencji solistek. Mistrzyni i wicemistrzyni olimpijska z Pjongczangu (2018; złoto indywidualnie; srebro drużynowo), mistrzyni świata (2019), mistrzyni Europy (2018), zwyciężczyni finału Grand Prix (2017) oraz mistrzyni Rosji (2018).
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() Alina Zagitowa na zawodach Internationaux de France 2019 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja | ![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 18 maja 2002 Iżewsk | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 161 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Konkurencja | Solistki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trener | Eteri Tutberidze, Siergiej Dudakow Poprzednio: Natalja Antipina | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | Sambo-70 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lokalizacja treningowa | Moskwa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekordy życiowe ISU (GOE±5) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
W związki ze zmianami systemu oceniana w sezonie 2018/2019 rekord świata osiągnięty przez Zagitową w programie krótkim solistek (82,92 pkt) od 21 lutego 2018 jest rekordem historycznym.
W 2019 roku po zdobyciu mistrzostwa świata została najmłodszą zdobywczynią wielkiego szlema w łyżwiarstwie figurowym[1].
Życie prywatneEdytuj
Jej ojciec Ilnaz Zagitow jest trenerem hokeja na lodzie[2]. Ma młodszą siostrę Sabinę, która również trenuje łyżwiarstwo figurowe[2].
Alina otrzymała swoje imię na cześć rosyjskiej gimnastyczki artystycznej Aliny Kabajewej[2].
W 2015 roku, w wieku 13 lat Zagitowa przeniosła się z rodzinnego Iżewska do Moskwy wraz z babcią, aby móc kontynuować treningi łyżwiarskie[2]. Jest miłośniczką zwierząt. Po igrzyskach olimpijskich w 2018 roku otrzymała od Japończyków psa rasy Akita Inu o imieniu Masaru, co po japońsku znaczy „zwycięstwo”[3].
KarieraEdytuj
Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu startowała jako reprezentantka ekipy sportowców olimpijskich z Rosji. W zawodach drużynowych zdobyła wicemistrzostwo olimpijskie. W konkurencji solistek została mistrzynią olimpijską w swoim pierwszym sezonie seniorskim[4]. O złoty medal walczyła z rodaczką Jewgieniją Miedwiediewą bijąc w programie krótkim jej rekord świata (81,61 pkt) ustanowiony w zawodach olimpijskich kilkanaście minut później o 1,31 pkt. W programie dowolnym obie łyżwiarki otrzymały taką samą notę (156,65 pkt), przez co Zagitowa utrzymała przewagę 1,31 pkt co umożliwiło jej zdobycie złotego medalu. Jako jedyna zawodniczka w historii wykonała na igrzyskach olimpijskich wszystkie skoki w drugiej połowie obu programów. Jej skoki łyżwiarskie otrzymywały dzięki temu 10-procentowy bonus z powodu tzw. zmęczonych nóg. Po sezonie olimpijskim Międzynarodowa Unia Łyżwiarska (ISU) zdecydowała, że od sezonu 2018/2019 w programie krótkim tylko jeden skok, zaś w programie dowolnym tylko trzy skoki oddawane w drugiej połowie występu będą otrzymywały bonus. Ta decyzja ISU została nazwana „zasadą Zagitowej” (ang. Zagitova's rule)[5].
ProgramyEdytuj
Sezon | Program krótki (SP) | Program dowolny (FS) | Pokazy mistrzów |
---|---|---|---|
2019–20 [6] |
|
|
|
2018–19 [7] |
|
|
|
2017–18 [8] |
|
| |
2016–17 [9] |
|||
2015–16 |
|
OsiągnięciaEdytuj
Zawody | 15–16 | 16–17 | 17–18 | 18–19 | 19–20 | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe[10] | ||||||||||||||||||
Igrzyska olimpijskie | 1 | |||||||||||||||||
Mistrzostwa świata | 5 | 1 | ||||||||||||||||
Mistrzostwa Europy | 1 | 2 | ||||||||||||||||
GP Finał Grand Prix | 1 | 2 | 6 | |||||||||||||||
GP Cup of China | 1 | |||||||||||||||||
GP Internationaux de France | 1 | 2 | ||||||||||||||||
GP Grand Prix Helsinki | 1 | |||||||||||||||||
GP Rostelecom Cup | 1 | |||||||||||||||||
GP NHK Trophy | 3 | |||||||||||||||||
CS Lombardia Trophy | 1 | |||||||||||||||||
CS Nebelhorn Trophy | 1 | |||||||||||||||||
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[10] | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa świata juniorów | 1 | |||||||||||||||||
JGP Finał | 1 | |||||||||||||||||
JGP we Francji | 1 | |||||||||||||||||
JGP w Słowenii | 3 | |||||||||||||||||
Olimpijski festiwal młodzieży Europy | 1 | |||||||||||||||||
Krajowe[10] | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa Rosji | 2 | 1 | 5 | |||||||||||||||
Mistrzostwa Rosji juniorów | 9 J | 1 J | ||||||||||||||||
Zawody drużynowe[10] | ||||||||||||||||||
Igrzyska olimpijskie | 2 T 1 P |
|||||||||||||||||
Japan Open | 1 T 3 P |
2 T 1 P |
1 T 2 P |
Rekordy świataEdytuj
Od sezonu 2018/2019
Data | Punkty | Zawody | Uwagi | |
---|---|---|---|---|
Rekordy w nocie łącznej[11] | ||||
28 września 2018 | 238,43 | Nebelhorn Trophy 2018 | Rekord został pobity przez Aleksandrę Trusową na Memoriale Ondreja Nepeli 2019 (238,69 pkt). | |
Rekordy w programie dowolnym[12] | ||||
28 września 2018 | 158,50 | Nebelhorn Trophy 2018 | Rekord został pobity przez Aleksandrę Trusową na Memoriale Ondreja Nepeli 2019 (163,78 pkt). | |
Rekordy w programie krótkim[13] | ||||
16 listopada 2018 | 80,78 | Rostelecom Cup 2018 | Rekord został pobity przez Rikę Kihirę podczas Finału Grand Prix 2018 (82,51 pkt). | |
27 września 2018 | 79,93 | Nebelhorn Trophy 2018 |
Przed sezonem 2018/2019
Data | Punkty | Zawody | Uwagi | |
---|---|---|---|---|
Rekordy w programie krótkim[14] | ||||
21 lutego 2018 | 82,92 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | Historyczny rekord świata przed sezonem 2018/2019. | |
Rekordy w nocie łącznej juniorów | ||||
19 marca 2017 | 208,60 | Mistrzostwa Świata Juniorów 2017 | Rekord został pobity przez Aleksandrę Trusową na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 (225,52 pkt). | |
11 grudnia 2016 | 207,43 | Finał Junior Grand Prix 2016 | Zagitowa została pierwszą solistką juniorką, której nota łączna przekroczyła 200 pkt. | |
Rekordy w programie dowolnym juniorów | ||||
19 marca 2017 | 138,02 | Mistrzostwa Świata Juniorów 2017 | Rekord został pobity przez Aleksandrę Trusową na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 (153,49 pkt). | |
11 grudnia 2016 | 136,51 | Finał Junior Grand Prix 2016 | ||
Rekordy w programie krótkim juniorów | ||||
10 grudnia 2016 | 70,92 | Finał Junior Grand Prix 2016 | Rekord został pobity przez Alonę Kostornają na finale Junior Grand Prix 2017 (71,65 pkt). Zagitowa została pierwszą solistką juniorką, której nota za program krótki przekroczyła 70 pkt. |
Rekordy życioweEdytuj
Historyczne rekordy życiowe przed sezonem 2018/2019[15] | ||||
---|---|---|---|---|
Segment | Data | Punkty | Zawody | Uwagi |
TSS | 23 lutego 2018 | 239,57 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | |
SP | 21 lutego 2018 | 82,92 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | Historyczny rekord świata przed sezonem 2018/2019. |
SP TES | 21 lutego 2018 | 45,30 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | |
SP PCS | 21 lutego 2018 | 37,62 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | |
FS | 20 stycznia 2018 | 157,97 | Mistrzostwa Europy 2018 | |
FS TES | 20 stycznia 2018 | 82,67 | Mistrzostwa Europy 2018 | |
FS PCS | 20 stycznia 2018 | 75,30 | Mistrzostwa Europy 2018 |
OdznaczenieEdytuj
- Order Przyjaźni – 27 lutego 2018[16]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Загитова собрала Большой шлем. Но Ягудин все равно лучше (ros.). sports.ru. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)].
- ↑ a b c d Emma Baty: 10 Things to Know About Alina Zagitova, Russia's 15-Year-Old Figure Skating Champion (ang.). Cosmopolitan, 2018-02-14. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)].
- ↑ Akita group gives puppy to Olympic champion skater Alina Zagitova (ang.). The Japan Times, 2018-05-26. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)].
- ↑ PjongCzang 2018: pierwsze medale w łyżwiarstwie figurowym rozdane. Kanadyjczycy bezkonkurencyjni w rywalizacji drużyn (pol.). Polskie Radio, 2018-02-12. [dostęp 2019-03-31].
- ↑ Elvin Walker: New Season New Rules (ang.). IFS Magazine, 2018-09-19. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)].
- ↑ Alina ZAGITOVA: 2019/2020 (ang.). ISU. [dostęp 2019-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-16)].
- ↑ Alina ZAGITOVA: 2018/2019 (ang.). ISU. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)].
- ↑ Alina ZAGITOVA: 2017/2018 (ang.). ISU. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-20)].
- ↑ Alina ZAGITOVA: 2016/2017 (ang.). ISU. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-20)].
- ↑ a b c d Competition Results – Alina ZAGITOVA (ang.). ISU. [dostęp 2018-08-20].
- ↑ Progression of Highest Score Ladies - Total Score (ang.). ISU, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-30].
- ↑ Progression of Highest Score Ladies - Free Skating Score (ang.). ISU, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-30].
- ↑ Progression of Highest Score Ladies - Short Program Score (ang.). ISU, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-30].
- ↑ Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Ladies – Short Program Score (ang.). ISU, 2018-03-23. [dostęp 2018-08-20].
- ↑ Personal Bests (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Alina ZAGITOVA (ang.). ISU. [dostęp 2018-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-18)].
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 27.02.2018 № 88 "О награждении государственными наградами Российской Федерации" (ros.). publication.pravo.gov.ru. [dostęp 2018-06-21].
BibliografiaEdytuj
- International Skating Union Biography – Alina Zagitova (ang.). ISU. [dostęp 2018-03-31].
- FSkate – Загитова Алина Ильназовна (ros.). FSkate. [dostęp 2018-12-24].