Almirante Condell (1890)
Almirante Condell – chilijska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku, druga jednostka typu Almirante Lynch. Okręt został zwodowany w 1890 roku w stoczni Cammell Laird w Birkenhead, a w skład Armada de Chile wszedł w tym samym roku. W 1910 roku nazwę kanonierki zmieniono na „Alcahuano”. Jednostka została wycofana ze służby w 1919 roku i następnie złomowana.
 „Almirante Condell” w 1891 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1889 |
| Wodowanie |
1890 |
 Armada de Chile
| |
| Nazwa |
„Almirante Condell” → „Alcahuano” (od 1910) |
| Wejście do służby |
1890 |
| Wycofanie ze służby |
1919 |
| Los okrętu |
złomowany |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
normalna: 713 ton |
| Długość |
70,1 m między pionami |
| Szerokość |
8,38 m |
| Zanurzenie |
2,53 m |
| Materiał kadłuba | |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 4275 KM 4 kotły lokomotywowe, 2 śruby | |
| Prędkość |
20,6 węzła |
| Uzbrojenie | |
| 3 działa kal. 76 mm (3 x I) 4 działka kal. 47 mm (4 x I) | |
| Wyrzutnie torpedowe |
5 × 356 mm |
| Opancerzenie | |
| pokład: 25,4 mm wieża dowodzenia: 25,4 mm | |
| Załoga |
87 |
Projekt i budowa edytuj
Kanonierki torpedowe typu Almirante Lynch zostały zamówione przez rząd Chile w Wielkiej Brytanii[1][2]. Okręty miały stalowy kadłub, taranowy dziób, podniesioną część dziobową i rufową, dwa maszty i dwa kominy[1][2].
„Almirante Condell” zbudowany został w stoczni Cammell Laird w Birkenhead[1][3]. Stępkę okrętu położono w 1889 roku, a zwodowany został w 1890 roku[2][4].
Dane taktyczno-techniczne edytuj
Okręt był kanonierką torpedową o długości między pionami 70,1 metra, szerokości 8,38 metra i zanurzeniu 2,53 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 713 ton[1][2][a]. Siłownię okrętu stanowiły dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 4275 KM, do których parę dostarczały cztery kotły lokomotywowe[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanego dwiema śrubami okrętu wynosiła 20,6 węzła[1]. Okręt zabierał zapas 150 ton węgla[1].
Na uzbrojenie artyleryjskie okrętu składały się trzy pojedyncze działa kalibru 76 mm L/40 Armstrong (3 cale) i cztery pojedyncze 3-funtowe działka Hotchkiss M1885 L/40 kal. 47 mm[1][2]. Broń torpedową stanowiło pięć pojedynczych wyrzutni kal. 356 mm: jedna stała na dziobie i cztery obracalne na pokładzie[1][2].
Kanonierka miała stalowy pancerz pokładowy oraz opancerzoną wieżę dowodzenia, o grubości 1 cala (25,4 mm)[1][2].
Załoga okrętu składała się z 87 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2][b].
Służba edytuj
Okręt został przyjęty w skład Armada de Chile w 1890 roku[2][c]. W 1900 roku jednostkę poddano modernizacji, podczas której wymieniono kotły lokomotywowe na kotły wodnorurkowe typu Belleville, a także zdemontowano w całości uzbrojenie artyleryjskie, instalując w zamian sześć pojedynczych dział 6-funtowych kal. 57 mm L/50 Vickers[1][2]. W 1910 roku nazwę okrętu zmieniono na „Alcahuano”[1][2]. Jednostkę wycofano ze służby w 1919 roku i następnie złomowano[2][5].
Uwagi edytuj
- ↑ Jane 1900 ↓, s. 37 i Jane 1970 ↓, s. 356 podają, że wyporność okrętu wynosiła 750 ton.
- ↑ Jane 1900 ↓, s. 37 podaje, że załoga okrętu liczyła 65 osób.
- ↑ Jane 1970 ↓, s. 356 podaje, że okręt został ukończony w 1892 roku.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: ALMIRANTE LYNCH torpedo gunboats (1890). Navypedia. [dostęp 2018-12-09]. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1900. London: Sampson Low, Marston & Co., 1900. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1905/6. New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).