Anteos maerula

gatunek owada

Anteos maerulagatunek motyla z rodziny bielinkowatych i podrodziny Coliadinae. Rozprzestrzeniony w obu Amerykach, od południowych Stanów Zjednoczonych po Peru.

Anteos maerula
(Fabricius, 1775)
Ilustracja
Widok od góry
Ilustracja
Widok od spodu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

motyle

Rodzina

bielinkowate

Podrodzina

Coliadinae

Rodzaj

Anteos

Gatunek

Anteos maerula

Synonimy
  • Papilio maerula Fabricius, 1775
  • Papilio merula Swainson, 1831
  • Rhodocera lacordairei Boisduval, 1836
  • Rhodocera gueneeana Boisduval, 1836
  • Gonepteryx mearula (Fabricius, 1775)
  • Gonepteryx mearula ab. flava Röber, 1909
  • Rhodocera maerula (Fabricius, 1775)
  • Amynthia maerula (Fabricius, 1775)
  • Anteos maerula lacordairei (Boisduval, 1836)

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1775 roku przez Johana Christiana Fabriciusa pod nazwą Papilio maerula. Jako miejsce typowe autor wskazał Amerykę[1]. W 1819 roku włączony został przez Jacoba Hübnera do nowego rodzaju Anteos, którego stanowi gatunek typowy[2].

Morfologia

edytuj

Motyl duży jak na przedstawiciela bielinkowatych[3], osiągający od 82 do 117 mm rozpiętości skrzydeł[4][3]. Wierzch skrzydeł u samca ma tło jaskrawożółte, u samicy bladożółte lub białawe. U obu płci pośrodku przedniego skrzydła występuje czarna kropka. Spód skrzydeł jest upodobniony do liścia, zielony z białawymi, nabrzmiałymi żyłkami i rudą plamką pośrodku. Przednie ma wierzchołek sierpowato zakrzywiony z ostrym czubkiem, tylne zaś ma w kącie tylno-zewnętrznym krótki, zaostrzony ogonek[5][6].

Gąsienica jest ubarwiona oliwkowozielono z czarnymi ostrymi guzkami, przygrzbietowymi szeregami łat oraz żółtawymi przepaskami bocznymi[5].

Ekologia i występowanie

edytuj
 
Imago w trakcie posiłku

Owad ten zasiedla głównie otwarte zadrzewienia strefy subtropikalnej. Wybiera stanowiska nasłonecznione[5][3]. Osobniki dorosłe są dobrymi i szybkimi lotnikami, zalatują daleko od miejsc rozrodu, chętnie latają wysoko wśród roślinności[3]. W Stanach Zjednoczonych latają w dwóch okresach, w kwietniu i potem od sierpnia do grudnia. Dalej na południe spotykane są w ciągu całego roku[5]. Żerują na nektarze kwiatów o czerwonym i fioletowym kolorze, w tym na bugenwillach i ketmiach[3]. Samica składa zwykle na jednej roślinie tylko kilka jaj[3]. Roślinami żywicielskimi gąsienic są przedstawiciele rodzaju Senna, w tym Senna bicapsularis[5][2][3].

Motyl ten zasięgiem obejmuje południowe krańce krainy nearktycznej i północną część krainy neotropikalnej. W Stanach Zjednoczonych występuje głównie w Teksasie, ale pojawia się też w Nowym Meksyku, Arizonie, Oklahomie, Kansas, Nebrasce, Luizjanie, Missisipi, Georgii i na Florydzie[3]. Dalej na południe występuje przez Meksyk, Kubę, Portoryko, Jamajkę[3][4], Gwatemalę, Honduras, Nikaraguę, Kostarykę, Panamę i Kolumbię po Peru[2].

Przypisy

edytuj
  1. J.C. Fabricius: Systema Entomologiae, Sistens Insectorum Classes, Ordines, Genera, Species Adiectis Synonymis, Locis, Descriptionibus, Observationibus. Flensburg et Lipsia: Libraria Korte, 1775, s. 479.
  2. a b c Markku Savela: Anteos Hübner, [1819]. [w:] funet.fi [on-line]. [dostęp 2022-05-02].
  3. a b c d e f g h i Yellow Angled-Sulphur Anteos maerula (Fabricius, 1775). [w:] Butterflies and Moths of North America [on-line]. [dostęp 2022-05-02].
  4. a b Krzysztof Jonko: Anteos maerula (Fabricius, 1775). [w:] Lepidoptera Mundi [on-line]. [dostęp 2022-05-02].
  5. a b c d e J.A. Scott: The butterflies of North America, a natural history and field guide. Stanford Univertity Press, 1986, s. 203.
  6. Roland H. Wauer: Butterflies of the Lower Rio Grande Valley. Boulder, Colorado: Johnson Books, Spring Creek Press, 2004, s. 50.