Antoni (Kripak)
Arcybiskup Antoni, imię świeckie Serhij Mychajłowycz Kripak (ur. 16 lutego 1977 w Czowno-Fedorowce) – ukraiński biskup prawosławny, przełożony Pustelni Glińskiej.
| Serhij Kripak | |
| Arcybiskup putywelski | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 lutego 1977 |
| Arcybiskup putywelski | |
| Okres sprawowania |
od 2019 |
| Przełożony Pustelni Glińskiej | |
| Okres sprawowania |
od 2011 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
20 kwietnia 2002 |
| Diakonat |
12 maja 2002 |
| Prezbiterat |
19 grudnia 2002 |
| Chirotonia biskupia |
13 maja 2012 |
| Data konsekracji |
13 maja 2012 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy |
Agatangel (Sawwin), Sofroniusz (Dmytruk), Symeon (Szostacki), Antoni (Pakanycz), Mikołaj (Hroch), Anatol (Hładky), Filip (Osadczenko), Łukasz (Kowałenko), Nikodem (Horenko), Serafin (Demianiw), Aleksander (Nesterczuk), Melecjusz (Jehorenko), Hilary (Szyszkowski), Pantelejmon (Poworozniuk), Filaret (Kuczerow), Teodozjusz (Snihiriow), Dionizy (Konstantinow) | ||||
| |||||
Życiorys edytuj
Pochodzi z rodziny urzędniczej. W 1996 wstąpił jako posłusznik do Pustelni Glińskiej. 20 kwietnia 2002 złożył w niej wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Antoni na cześć świętego mnicha Antoniego Pieczerskiego. 12 maja 2002 wyświęcony na hierodiakona; w monasterze pełnił obowiązki ekonoma i dziekana. 19 grudnia 2002 przyjął święcenia kapłańskie. Rok później otrzymał godność ihumena, zaś w 2006 – archimandryty.
Od 23 grudnia 2010 do czerwca 2011 był p.o. namiestnika Pustelni Glińskiej, zaś w czerwcu 2011 objął wymienioną godność na stałe.
Jego chirotonia biskupia odbyła się 13 maja 2012 w głównym soborze monasteru św. Pantelejmona w Kijowie z udziałem metropolitów kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza, odeskiego i izmaelskiego Agatangela, czerkaskiego i kaniowskiego Sofroniusza, winnickiego i mohylewsko-podolskiego Symeona, arcybiskupów boryspolskiego Antoniego, biełgorodzko-dniestrowskiego Mikołaja, sarneńskiego i poleskiego Anatola, połtawskiego i myrhorodzkiego Filipa, zaporoskiego i melitopolskiego Łukasza, żytomierskiego Nikodema, jahodyńskiego Serafina, horodnickiego Aleksandra, biskupów chocimskiego Melecjusza, makarowskiego Hilarego, wasylkowskiego Pantelejmona, drohobyckiego Filareta, browarskiego Teodozjusza i szepetowskiego i sławuckiego Dionizego. Przyjął tytuł biskupa borodniańskiego, wikariusza eparchii kijowskiej[1]. Uległ on w lipcu 2012 zmianie na biskup putywelski[2].
17 sierpnia 2019 r. otrzymał godność arcybiskupa[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Блаженнейший митрополит Владимир возглавил хиротонию наместника Глинской пустыни архимандрита Антония (Крипака) во епископа Бородянского, викария Киевской митрополии
- ↑ Żurnały zasidannja Swiaszczennoho Sinodu Ukrajinśkoji Prawosławnoji Cerkwy
- ↑ В Киево-Печерской лавре прошли торжества по случаю пятилетия интронизации Блаженнейшего митрополита Онуфрия. patriarchai.ru, 17 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-19]. (ros.).