Arcybiskup Antoni, imię świeckie Serhij Mychajłowycz Kripak (ur. 16 lutego 1977 w Czowno-Fedorowce) – ukraiński biskup prawosławny, przełożony Pustelni Glińskiej.

Antoni
Serhij Kripak
Arcybiskup putywelski
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1977
Czowno-Fedorowka

Arcybiskup putywelski
Okres sprawowania

od 2019

Przełożony Pustelni Glińskiej
Okres sprawowania

od 2011

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia kijowska

Śluby zakonne

20 kwietnia 2002

Diakonat

12 maja 2002

Prezbiterat

19 grudnia 2002

Chirotonia biskupia

13 maja 2012

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

13 maja 2012

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Monaster św. Pantelejmona

Konsekrator

Włodzimierz (Sabodan)

Współkonsekratorzy

Agatangel (Sawwin), Sofroniusz (Dmytruk), Symeon (Szostacki), Antoni (Pakanycz), Mikołaj (Hroch), Anatol (Hładky), Filip (Osadczenko), Łukasz (Kowałenko), Nikodem (Horenko), Serafin (Demianiw), Aleksander (Nesterczuk), Melecjusz (Jehorenko), Hilary (Szyszkowski), Pantelejmon (Poworozniuk), Filaret (Kuczerow), Teodozjusz (Snihiriow), Dionizy (Konstantinow)

Życiorys

edytuj

Pochodzi z rodziny urzędniczej. W 1996 wstąpił jako posłusznik do Pustelni Glińskiej. 20 kwietnia 2002 złożył w niej wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Antoni na cześć świętego mnicha Antoniego Pieczerskiego. 12 maja 2002 wyświęcony na hierodiakona; w monasterze pełnił obowiązki ekonoma i dziekana. 19 grudnia 2002 przyjął święcenia kapłańskie. Rok później otrzymał godność ihumena, zaś w 2006 – archimandryty.

Od 23 grudnia 2010 do czerwca 2011 był p.o. namiestnika Pustelni Glińskiej, zaś w czerwcu 2011 objął wymienioną godność na stałe.

Jego chirotonia biskupia odbyła się 13 maja 2012 w głównym soborze monasteru św. Pantelejmona w Kijowie z udziałem metropolitów kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza, odeskiego i izmaelskiego Agatangela, czerkaskiego i kaniowskiego Sofroniusza, winnickiego i mohylewsko-podolskiego Symeona, arcybiskupów boryspolskiego Antoniego, biełgorodzko-dniestrowskiego Mikołaja, sarneńskiego i poleskiego Anatola, połtawskiego i myrhorodzkiego Filipa, zaporoskiego i melitopolskiego Łukasza, żytomierskiego Nikodema, jahodyńskiego Serafina, horodnickiego Aleksandra, biskupów chocimskiego Melecjusza, makarowskiego Hilarego, wasylkowskiego Pantelejmona, drohobyckiego Filareta, browarskiego Teodozjusza i szepetowskiego i sławuckiego Dionizego. Przyjął tytuł biskupa borodniańskiego, wikariusza eparchii kijowskiej[1]. Uległ on w lipcu 2012 zmianie na biskup putywelski[2].

17 sierpnia 2019 r. otrzymał godność arcybiskupa[3].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj