Aterynka madagaskarska

Aterynka madagaskarska[3], bedocja[4], bedocja madagaskarska[5], bedocja czarnopręga[6] (Bedotia geayi) – gatunek słodkowodnej ryby aterynokształtnej z rodziny Bedotiidae. Gatunek sprowadzony do Europy w roku 1953. Bywa hodowany w akwarium domowym.

Aterynka madagaskarska
Bedotia geayi[1]
Pellegrin, 1907
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Infragromada

doskonałokostne

Rząd

aterynokształtne

Rodzina

Bedotiidae

Rodzaj

Bedotia

Gatunek

aterynka madagaskarska

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Występowanie

edytuj

Występuje w wodach stojących rzek i jezior na Madagaskarze. Spotykana również w strefie mieszanej, słodkiej i morskiej wody przy ujściach rzek do morza. Możliwość występowania jej w morzu wskazuje posiadanie przez nią dwóch płetw na grzbiecie.

Ciało wysmukłe i wydłużone barwy żółtawej. Oczy dość duże. W górnej części ciała występuje kolor żółtobrunatny, oliwkowozielony. Otwór gębowy skierowany ku górze. Na odcinku od pyska po ogon na wysokości linii bocznej występuje ciemniejszy pas. Powyżej pasa połyskują metalicznym kolorem łuski koloru zielono-złocistego. Dolna część bardziej biaława.

Dorastają do 9–10 cm (samce), rzadko do 12[7], samice są nieco mniejsze.

Samiec barwniejszy, kolor trudny do określenia na podstawie ubarwienia gdyż jest on zmienny, w zależności od środowiska w którym przebywa i stanu podniecenia. Najczęściej odróżróżnić go można od samicy po wielkości i kształcie brzucha. Samiec w tylnej części podwójnej płetwy grzbietowej oraz na płetwie odbytowej posiada czerwone, pomarańczowo-żółto ubarwione smugi. Krawęzie płetw są ciemne. Niekiedy występują czerwone końcówki na płetwie ogonowej.

Bardziej żółtawy kolor ciała ma samica. Jej płetwa ogonowa jest czarna z białawymi końcówkami. Samiec na krawędzi posiada ciemnoczerwoną obwódkę.

Płeć ryb możliwa jest do odróżnienia, gdy osiągną 4–5 cm długości.

Warunki w akwarium

edytuj
Zalecane warunki w akwarium
Zbiornik duży (długi) z wolną przestrzenią
Temperatura wody 21-24°C granice (18-30)
Twardość wody średnia do twardej (12-30)
Skala pH 7-7,5
Oświetlenie światło przyciemnione
pokarm wszystkożerna

Lubi przebywać w liczniejszym towarzystwie (stadzie) swojego gatunku. Jest rybą towarzyską i ruchliwą. Dobrze prezentuje się w akwarium zapewniającym cień i ciemne podłoże. Zbyt jaskrawe światło powoduje wyblaknięcie kolorów. Lubi strumień wody uzyskiwany poprzez filtr lub silne napowietrzenie. Do wody można dodawać sól kuchenną, (1 łyżeczka na 10 l. wody).

Pokarm

edytuj

W naturze głównym pokarmem są owady. W akwarium jest wszystkożerna, zarówno żywy, suchy, jak i mrożony. Zjada dafnię, oczliki, doniczkowce. Ulubionym żywym są larwy komarów lub muszka owocowa. Może również zjadać małe rybki[8]. Lubią pokarm roślinny (sałata, szpinak, wysoszone resztki roślin akwariowych. Z racji ukształtowania otworu gębowego pokarm pobierają z powierzchni lub z górnej jej toni. Z dna rzadko jest przyjmowany.

Tarło

edytuj

W temperaturze wyższej, 25-26 0C. Na czas godów ryby przybierają bardziej intensywne kolory. Samo tarło najczęściej przebiega wśród drobnolistnych roślin z rodzaju wywłócznik, kabomba. Czas tarła może obejmować okres kilku dni z krótkimi jej przerwami. Stroną dominującą jest samiec. Ikra dość przeźroczysta, koloru jasnożółtego posiada włóknistą powierzchnię pozwalającą na zaczepianie się o rośliny, podłoże itp. Wielkość jajeczek wynosi ok. 1,5 mm. Ikra nie jest zjadana, tarło może przebiegać bez izolacji tarlaków od jaj. Możliwa jest również opieka nad złożoną ikrą w warunkach sztucznych, odizolowanych (wyjmowanie roślin z uczepionymi jajeczkami)

Rozwój ikry stosunkowo długi. Zbyt wysoka temperatura doprowadzić może do pleśnienia ikry, zbyt niska natomiast powoduje wydłużanie się okresu dojrzewania jaj. Wylęg narybku następuje po 6-8 dniach, a nawet i dłużej. Młode larwy w pierwszych godzinach pływają skośnie z głową skierowaną w górę. Ma to związek z pustym pęcherzem pławnym, który napełnia się wraz z podpłynięciem i połykaniem powietrza z powierzchni wody. Po zużyciu zawartości pęcherzyka żółtkowego i ustabilizowaniu pęcherza pławnego młody narybek zaczyna poszukiwać pokarmu. Trwa to ok. 1 dnia.

Jednym z jego pierwszych pokarmów są wrotki, pantofelki, solowiec, artemia. Dla dobrej kondycji narybku wskazana jest temp. 24-25 0 C, napowietrzanie i silniejszy strumień wody (np. z filtra).

Przypisy

edytuj
  1. Bedotia geayi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Bedotia geayi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Nazewnictwo ryb egzotycznych. „Akwarium”. 9-10 (1-2/70), 1970. (pol.). 
  4. Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
  5. Stanislav Frank: Wielki atlas ryb. Przekład: Henryk Szelęgiewicz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974.
  6. Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
  7. Bibliografia:Tropikalne ryby akwariowe
  8. Bibliogrfafia: Tropikalne ryby akwariowe

Bibliografia

edytuj