Belitung (indonez. Pulau Belitung, ang. Billiton) – wyspa w Indonezji w prowincji Wyspy Bangka i Belitung.

Belitung
Pulau Belitung
Ilustracja
Plaża w północno-zachodniej części wyspy
Państwo

 Indonezja

Akwen

Morze Południowochińskie Morze Jawajskie

Powierzchnia

4833 km²

Najwyższy punkt

510 m n.p.m.

Populacja (1998)
• liczba ludności


205 tys.

Położenie na mapie Indonezji
Mapa konturowa Indonezji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Belitung”
2°50′S 107°55′E/-2,833333 107,916667
Mapa wyspy
Mapa wyspy

Leży pomiędzy Sumatrą a Borneo; od północy oblewa ją Morze Południowochińskie; od południa Morze Jawajskie; od zachodu cieśnina Gaspar oddzielająca od wyspy Bangka; od wschodu cieśnina Karimata oddzielająca od Borneo. Otoczona przez 189 mniejszych wysp. Powierzchnia 4833 km²; pagórkowata (najwyższe wzniesienie Gunung Tajam 510 m n.p.m.); niegdyś cała porośnięta lasem równikowym, obecnie ponad 40% powierzchni zajmują plantacje palmy olejowej. Część powierzchni została zdewastowana wskutek eksploatacji złóż cyny. Piękne piaszczyste plaże.

Ludność 205 tys. mieszkańców (1998), przeważają Malajowie. Główne miasta Tanjung Pandan, Manggar. Uprawa palmy olejowej, palmy kokosowej, pieprzu, kawy, kauczukowca; wydobycie cyny, kaolinu, kwarcu i skał granitowych.

Historia

edytuj

Od VII w. należała do królestwa Srivijaya, od X w. do imperium Majapahit; od XVI w. do sułtanatu Palembang. Od 1812 r. posiadłość brytyjska, w 1824 r. przekazana na mocy układu londyńskiego Holendrom; którzy rozpoczęli wydobycie cyny. Od 1950 r. należy do Indonezji.

Linki zewnętrzne

edytuj