Bella ciao

Bella ciao – pieśń włoskich partyzantów antyfaszystowskich powstała około roku 1942. Melodię zapożyczono z pieśni ludowej śpiewanej przez najemnych robotników rolnych, autor słów pozostaje nieznany. Obecnie Bella ciao należy do najbardziej znanych na świecie pieśni antyfaszystowskich. Jest również często śpiewana w parlamencie włoskim przez deputowanych partii.

Piosenka została wykorzystana w serialu Dom z papieru.

Tekst pieśni

Język włoski

Język polski

Una mattina mi son svegliato, o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! Una mattina mi son svegliato e ho trovato l’invasor. O partigiano, portami via, o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! O partigiano, portami via, ché mi sento di morir. E se io muoio da partigiano, o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! E se io muoio da partigiano, tu mi devi seppellir. E seppellire lassù in montagna, o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! E seppellire lassù in montagna sotto l’ombra di un bel fior. E le genti che passeranno o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! E le genti che passeranno Mi diranno «Che bel fior!» «È questo il fiore del partigiano», o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! «È questo il fiore del partigiano morto per la libertà!»

Pewnego ranka, gdy się zbudziłem, o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! Pewnego ranka, gdy się zbudziłem, Spotkałem wroga w kraju mym. Hej, partyzancie, weź mnie ze sobą, o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! Hej, partyzancie, weź mnie ze sobą, Bo czuję powiew śmierci już. A jeśli umrę jako partyzant, o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! A jeśli umrę jako partyzant, Chcę, byś pochował godnie mnie. Pogrzeb mnie w górach, tam hen wysoko, o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! Pogrzeb mnie w górach, tam hen wysoko, Gdzie piękny kwiat kładzie swój cień. Wszyscy, co przejdą i będą patrzeć, o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! Wszyscy, co przejdą i będą patrzeć, Powiedzą: „Jaki piękny kwiat!” „Kwiat ten należy do partyzanta”, o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! „Kwiat ten należy do partyzanta, Co życie swe za wolność dał!”.