Pad (wł. Po [pɔ], łac. Padus) – rzeka w północnych Włoszech o długości 652 km, najdłuższa i największa rzeka tego kraju[1][2][3][4]: średni przepływ przy ujściu 1507 m³/s[2], maksymalny przepływ zanotowany w Pontelagoscuro koło Ferrary wyniósł 10 300 m³/s. Powierzchnia jej dorzecza wynosi ok. 75 tys. km²[2][3][4], stanowi to ok. 1/4 powierzchni całych Włoch.

Pad
Po
Ilustracja
Bieg rzeki Pad
Kontynent

Europa

Państwo

 Włochy

Rzeka
Długość 652[1][2][3][4] km
Powierzchnia zlewni

75 000[2][3][4] km²

Średni przepływ

1507[2] m³/s (u ujścia)

Źródło
Miejsce Alpy
Współrzędne

44°42′05″N 7°05′35″E/44,701389 7,093056

Ujście
Recypient Morze Adriatyckie
Wysokość

0 m n.p.m.

Współrzędne

44°57′09″N 12°25′55″E/44,952500 12,431944

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Pad w Turynie

Źródła Padu znajdują się w Pian del Re na terenie gminy Crissolo, na wysokości 2022 m n.p.m. u stóp Monte Viso w Alpach Kotyjskich. Przepływa przez wyżynę Monferrato i tworzy naturalną granicę dwóch regionów – Lombardii i Emilii-Romanii. Następnie płynie z zachodu na wschód żyzną Niziną Padańską. Uchodzi do Morza Adriatyckiego w pobliżu Wenecji, tworząc deltę – jedną z najbardziej rozbudowanych w Europie. Delta ta, zaczynająca się już w pobliżu Ferrary, ma powierzchnię ok. 380 km². Liczy 14 ramion podzielonych na 5 grup: Po di Levante, Po di Maestra, Po delle Tolle, Po di Goro e di Gnocca, Po della Pilla. Roczny przyrost powierzchni delty wynosi ok. 80 ha.

Pad jest żeglowny do Pawii przez ramię ujściowe Po della Pila, prowadzące najwięcej wody.

Dolina Padu była zamieszkana już w paleolicie i neolicie, a począwszy od czasów rzymskich prowadzi się prace regulacyjne, mające zapobiec powodziom (najbardziej katastrofalne były powodzie w latach 589, 1150, 1438, 1882, 1917, 1926, 1951, 1957, 1966)[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Po River, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2015-10-28] (ang.).
  2. a b c d e f Pad, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2015-10-28].
  3. a b c d Encyklopedia Internautica: Pad. [dostęp 2015-10-28]. (pol.).
  4. a b c d Encyklopedia WIEM: Pad. [dostęp 2015-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-15)]. (pol.).