Bellona (1919)
Bellona – duński okręt podwodny z okresu międzywojennego, jedna z trzech zbudowanych jednostek typu Rota. Okręt został zwodowany 14 marca 1919 roku w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze, a w skład Kongelige Danske Marine wcielono go w lipcu 1921 roku. Jednostka została samozatopiona w Kopenhadze 29 sierpnia 1943 roku, by uniknąć przejęcia przez Niemców, a w 1952 roku została złomowana.
 „Bellona” samozatopiona w Kopenhadze w 1943 roku | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
czerwiec 1917 |
| Wodowanie |
14 marca 1919 |
 Kongelige Danske Marine
| |
| Nazwa |
„Bellona” |
| Wejście do służby |
lipiec 1921 |
| Zatopiony |
samozatopiony 29 sierpnia 1943 |
| Los okrętu |
złomowany w 1952 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
47,5 metra |
| Szerokość |
4,4 metra |
| Zanurzenie |
2,7 metra |
| Rodzaj kadłuba |
jednokadłubowy |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 900 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 640 KM 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Uzbrojenie | |
| 1 działo plot. kal. 57 mm 4 torpedy | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 × 450 mm |
| Załoga |
17 |
Projekt i budowa edytuj
Projekt jednostek typu Rota (zwany także typem C) został opracowany w duńskiej admiralicji, opierając się na konstrukcji amerykańskich okrętów Johna Hollanda, ale z szeregiem oryginalnych rozwiązań technicznych[1]. Konstrukcja kadłuba z zewnętrznymi siodłowymi zbiornikami balastowymi podobna była do użytej w holenderskim okręcie podwodnym Hr.Ms. K I[2]. Na prototypowej jednostce „Rota” na pokładzie przed kioskiem umieszczono obracalną wyrzutnię torpedową, jednak rozwiązanie to nie sprawdziło się i została zdemontowana, a pozostałe dwa okręty jej nie otrzymały[3][4]. „Bellona” została natomiast wyposażona w zaawansowany technicznie sprzęt radiowy[3][4].
„Bellona” zbudowany został w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze[1][2]. Stępkę okrętu położono w czerwcu 1917 roku, a zwodowany został 14 marca 1919 roku[2][3].
Dane taktyczno-techniczne edytuj
„Bellona” był niewielkim, przybrzeżnym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej[2][5]. Długość całkowita wynosiła 47,5 metra, szerokość 4,4 metra i zanurzenie 2,7 metra[3][5]. Wyporność normalna w położeniu nawodnym wynosiła 301 ton, a w zanurzeniu 369 ton[3][5]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa silniki wysokoprężne Burmeister & Wain o łącznej mocy 900 KM[2][3]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Titan Electro o łącznej mocy 640 KM[2][3]. Dwa wały napędowe obracające dwiema śrubami umożliwiały osiągnięcie prędkości 14,5 węzła na powierzchni i 10,5 węzła w zanurzeniu[3][6][a]. Zapas paliwa płynnego wynosił 12 ton[1].
Okręt wyposażony był w cztery stałe wyrzutnie torpedowe kalibru 450 mm, bez torped zapasowych (trzy dziobowe i jedna na rufie)[1][3]. Broń artyleryjską stanowiło działo przeciwlotnicze kalibru 57 mm M1885 L/40[1][3].
Załoga okrętu składała się z 17 (później 24) oficerów, podoficerów i marynarzy[2][3].
Służba edytuj
„Bellona” został wcielony do służby w Kongelige Danske Marine w lipcu 1921 roku[1]. Jednostka otrzymała numer taktyczny C2[1]. „Bellona”, podobnie jak siostrzane okręty, pełnił aktywną służbę we Flotylli okrętów podwodnych do 1936 roku, kiedy to trafił do rezerwy[4]. 29 sierpnia 1943 roku okręt został samozatopiony w Kopenhadze, by uniknąć przejęcia przez realizujących operację „Safari” Niemców[3][7]. Po zakończeniu wojny wrak podniesiono i złomowano w 1952 roku[4][7].
Uwagi edytuj
- ↑ Fontenoy 2007 ↓, s. 175 podaje, że okręt napędzała jedna śruba.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. Robert Gardiner, Roger Chesneau (red.). London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Ivan Gogin: ROTA submarines (1920-1922). Navypedia. [dostęp 2023-01-08]. (ang.).
- David Miller: The Illustrated Directory of Submarines of the World. London: Salamander Books Ltd., 2002. ISBN 1-84065-375-2. (ang.).